Morgunblaðið - 06.07.1994, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 6. JÚLÍ 1994 23
ævistarfi sem hennar, unnið af
fórnfýsi, trúmennsku og í kyrrð.
Helstu einkenni Guðmundu voru
rótgróin samviskusemi og sjálfs-
virðing, sem kom meðal annars
fram í því að vera alltaf veitandi,
umfram það sem almennt tíðkast.
Þetta reyndum við hjónin, er við
14 fyrstu hjúskaparárin bjuggum
með þeim í húsi. Aldrei verður full-
þökkuð sú umönnun og ástúð sem
dætur okkar nutu hjá ömmu sinni
þau ár og ætíð síðan. Að því munu
þær búa ævina út. Hjá ömmu og
afa áttum við okkar annað heimili,
þar sem aldrei skorti hlýhug og
huggun fyrir sálina, að ekki sé
minnst á veitingar, sem alltaf voru
ríkulegar og af góðum hug gefnar.
Hér er í raun lýst því gamla fjöl-
skyldumynstrij sem um aldaraðir
hefur reynst Islendingum farsælt.
Við hjónin erum þakklát fyrir að
dætur okkar fengu að mótast í sliku
umhverfi.
Guðmundu Margrétar er sárt
saknað í fjölskyldunni, en mestur
er missir Friðbjarnar, tengdaföður
míns, sem dvelur í hárri elli á hjúkr-
unarheimilinu Eir hér í Reykjavík.
Hörður Vilhjálmsson.
Elsku amma mín.
Þessa stundina sit ég ein við
skrifborðið mitt í erlendri borg og
leyfi minningunum um þig að
streyma fram. Fregnin um andlát
þitt kom mér mjög á óvart. Þú
varst alltaf svo falleg og vel til
höfð og svo ung, bæði á líkama
og sál, og alltaf svo hraust. Alltaf
stóðst þú á eigin fótum og hjálpað-
ir þér sjálf. I huga mínum varst
þú aldrei gömul kona þótt ég vissi
að æviárin þín voru næstum því 85.
Ég veit að þú vildir aldrei verða
gömui þannig að þú þyrftir að reiða
þig um of á aðra. Þú talaðir oft
við mig um dauðann og þú sagðir
mér í einlægni að bráðum myndir
þú fara. Þessu vildi ég aldrei trúa.
Núna finnst mér þú hafa jafnvel
verið að undirbúa mig fyrir þennan
atburð. Kannski skynjaðir þú á ein-
hvern hátt að dauðinn nálgaðist
og greinilega varst þú komin lengra
í lífinu en við héldum. En fyrir mér
deyrðu aldrei. Mér finnst að þú
sért nærri mér núna og það er sem
ég heyri óminn af röddinni þinni.
Þar sem ég sit við þessar skrift-
ir hrannast minningarnar um
bernskuárin mín og heimilið ykkar
afa yfir mig. Ég gleymi aldrei
barnslegri eftirvæntingunni fyrir
hver jól sem haldin voru á Hof-
teignum og síðar hjá foreldrum
mínum í Brekkugerði. Ég var alltaf
svo spennt fyrir því að sjá hvernig
þið afi hefðuð skreytt jólatréð því
það var heill ævintýraheimur, fullur
af alls konar köllum og kellingum,
og það var alltaf svo gott að koma
til ykkar á Hofteiginn og vera með
ykkur. Svo, eftir að jólin voru flutt
heim í Brekkugerðið, skipti öllu
máli að þið afí kæmuð til okkar á
aðfangadagskvöld. Allar voru þess-
ar stundir með ykkur yndislegar,
þær verða aldrei metnar til fulls.
Þegar að því kemur að ég eignast
mín eigin börn verður þeim sagt
frá ömmu og afa á Hofteigi 34.
Ég man svo vel síðustu stundina
sem við áttum saman fyrir tæpum
mánuði síðan. Þá kom ég til þín
ásamt vini mínum og færði þér ís
og súkkulaðisósu. Þarna sátum við
saman góða stund og ræddum um
heima og geima. Ekki óraði mig
fyrir að þetta yrði í síðasta skipti
sem við sæjumst í þessu lífí. Én
dauðinn gerir ekki boð á undan
sér, þetta er víst gangur lífsins.
Elsku afi minn á nú um sárt að
binda því hann er alltaf svo stoltur
af fallegu konunni sinni og sagði
okkur oft frá því að hann hefði nú
fengið fallegustu stúlkuna í sveit-
inni. En elsku amma mín, hafðu
ekki áhyggjur af honum. Við mun-
um öll passa hann fyrir þig og
veita honum ást og umhyggju.
Þó gott sé að vera hér er núna
er erfitt, amma mín, að geta ekki
fylgt þér síðustu skrefin hér í heimi.
í huganum reyni ég að vera með
fjölskyldu minni heima og biðja
fyrir þér. Ég þakka þér fyrir svo
margt og algóðum Guði fyrir að
hafa átt þig. Guð blessi þig og
varðveiti þig að eilífu, elsku amma
mín. Minning þín mun lifa með
okkur þar til við hittumst á ný,
„því svo elskaði guð heiminn að
hann gaf son sinn eingetinn til að
hver sem á hann trúi glatist ekki
heldur hafí eilíft líf‘.
Guðrún Þóra Bjarnadóttir.
Á björtu og fögru sumarkvöldi
lagðist amma til hvílu, lét aftur
augun og sofnaði í hinsta sinn. Hún
kvaddi þetta líf með þeim hætti sem
hún hafði lifað því, af æðruleysi.
Amma var sérstök kona. í kring-
um hana var sjaldnast lognmolla
og segja má að sópað hafí að henni.
Hún var höfðingi og tryggðatröll.
Ekkert veitti henni meiri ánægju
en að gefa öðrum. Hún hvikaði
ekki af verðinum um þá sem henni
stóðu næstir, en gerði líka þær
kröfur að þeir stæðu fyrir sínu.
Hún var ekki allra viðhlæjandi og
hikaði ekki við að leggja sitt til
málanna ef hún taldi það nauðsyn-
legt. Hún var fljót til svars og brá
gjarnan fyrir kímniglampa í brúnu
augunum. Hún var heil í þvi sem
hún gerði og trú sínum skoðunum.
Mærð og oflof voru henni ekki að
skapi. Hún kom ávallt beint og
hiklaust að efninu.
Við kveðjum hana með söknuði
og þökkum henni það veganesti
sem hún bjó okkur.
Blessuð sé minning hennar.
Hjördís, Margrét, Ragn-
heiður, Sigrún og Hildur.
GESTUR K. JÓNSSON
+ Gestur Kristinn
Jónsson var
fæddur í Geirshlíð í
Miðdölum í Dala-
sýslu 11. desember
1906. Hann lést á
heimili sínu í
Reykjavík 1. júlí síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Jón Bergsson og
Sigurfljóð Ikaboðs-
dóttir. Systkini
hans voru Kristín,
Skarphéðinn, Flosi,
Sigurrós og Ólafía,
og er Sigurrós nú
ein þeirra á Iífi. Gestur fór
ungur í fóstur til föðurbróður
síns, Teits Bergssonar, og konu
hans Ingibjargar í Hlíð í
Hörðudal. Hinn 9. nóvember
1929 giftist Gestur eftirlifandi
eiginkonu sinni, Guðrúnu Sig-
uijónsdóttur, f. 20. ágúst 1905,
og eignuðust þau sjö syni og
eina dóttur. Börnin eru i aldurs-
röð: Sigurjón Heiðar, f. 1930,
Trausti Hafsteinn, f. 1931, Alm-
ar, f. 1932, Baldvin,
f. 1934, stúlka, f.
1939, dó óskírð, Guð-
mundur Rúnar, f.
1945, Kristinn, f.
1947 og Gunnar, f.
1947, d. 1970. Gestur
stundaði almenna
verkamannavinnu.
Utför hans fer fram
frá Fossvogskirkju í
dag.
ELSKU Gestur lang-
afí, nú ert þú farinn
yfir móðuna miklu og
komið að kveðjustund.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hijóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Guðrún langamma, missir
þinn er mikill. Guð styrki þig og
styðji í sorg þinni.
Aron, Sunna Dís og Sara.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, stjúpmóð-
ir, tengdamóðir, dóttir og amma,
GUÐRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Úthlið 5,
lést af slysförum föstudaginn 1. júlí sl.
Útför hennar verður gerð frá Háteigs-
kirkju föstudaginn 8. júlí nk. kl. 10.30.
Sverrír Einarsson,
Ásgeir Guðmundsson, Erla Hallbjörnsdóttir,
Hannes Einarsson, Guðrún Þuríður Ólafsdóttir,
Örn Einarsson, Nína Stefánsdóttir,
Ómar Einarsson, Halla Magnúsdóttir,
Gunnlaugur Sverrisson, Guðný Björg Hauksdóttir,
Einar Þór Sverrisson, Guðmundur Helgason
og barnabörn.
t
Elskulegur eiginmaður minn og faðir
okkar,
KRISJJÁN STEFÁNSSON,
Smyrilshólum 2,
Reykjavík,
er lést 29. júní sl., verður jarðsunginn
frá Dómkirkjunni á morgun, fimmtudag-
inn 7. júlí, kl. 13.30.
Rósa María Guðnadóttir,
Stella Guðný Kristjánsdóttir,
Stefanía Kristjánsdóttir
og aðrir aðstandendur.
t
Ástkær móðir okkar, amma og systir,
RANNVEIG STEINGRÍMSDÓTTIR SAARI,
Háteigsvegi 13,
Reykjavík,
lést á heimili sínu laugardaginn 2. júlí.
Jarðsungið verður frá Fríkirkjunni í Reykjavík föstudaginn 8. júlí
kl. 13.30.
Anna B. Saari,
Þór Saari,
Eirikur Þór Guðmundsson,
Rannveig Rúna Guðmundsdóttir,
Tryggvi Steingrímsson,
Margrét Steingrímsdóttir,
Guðrún Steingrímsdóttir,
Þór Vignir Steingrímsson.
t
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og jarðarför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÓLA VESTMANN EINARSSONAR
prentara,
Hagamel 20,
Reykjavik.
Jóna Einarsdóttir
Álfheiður Óladóttir, Skúli Nielsen,
Eygló Biörg Óladóttir, Kristinn Þorsteinsson,
Sigrún Öladóttir, Ingimundur Hákonarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÖRN HAUKSTEINN MATTHÍASSON
frá Haukadal
í Dýrafirði,
sem lést 13. júní sl., var jarðsettur 22. júní sl.
Þökkum þeim fjölmörgu, sem sýndu minningu hans virðingu.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki elli- og hjúkrunarheimil-
isins Grundar fyrir frábæra umönnun.
Ólafur Örn Arnarson, Kristín Sólveig Jónsdóttir,
Sylvia Arnardóttir, Magnús Snorrason,
Ingólfur Arnarson, Halldóra Haraldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum samúð og vinarhug við andlát
og útför eiginmanns míns,
MAGNÚSARENOKS
GESTSSONAR.
Sérstakar þakkir til Björns Magnússon-
ar, læknis, starfsfólks á E-gangi, Reykja-
lundi og deild 13-D, Landspitala.
Sesselja Gunnarsdóttir
og fjölskyldur.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Júlífrum-
sýning
Brúðubílsins
EGGIÐ sem hvarf heitir leik-
ritið sem frumsýnt verður í
Brúðubílnum í dag, miðviku-
daginn 6. júlí, kl. 10 í Hallar-
garðinum við Fríkirkjuveg 11.
Þetta er önnur frumsýning
sumnarsins en Brúðubíllinn
sýnir tvö ný leikrit á sumri
hveiju.
Brúðubíllinn hefur núna í
júní sýnt leikritið í útilegu á
32 gæsluvöllum og útivistar-
svæðum og hafa áhorfendur
aldrei verið fleiri. Nú verður
skipt um leikrit og önnur
umferð hefst.
Eggið sem hvarf er söng-
leikur sem gerist í dótatunn-
unni hans Lilla og þar koma
margir við sögu s.s. sjóræn-
ingjar, trúðar, úlfar, ungar,
krókódílar, ýmsar tegundir af
brúðum, litlar og stórar og svo
mætti lengi telja.
Sýningar eru á vegum
íþrótta- og tómstundaráðs og
eru allir velkomnir. Sýningin
tekur 30 mínútur. 2. sýning
verður í dag kl. 14 í Arnar-
bakka, 3. sýning verður
fimmtudaginn 7. júlí kl. 10 í
Dalalandi og 5. sýning sama
dag kl. 14 í Austurbæjarskóla.
Leiðsögii-
bók um Ar-
bæjarsafn
ÚT ER komin ítarleg leiðsögu-
bók um Árbæjarsafn. Hún er
40 blaðsíður, í stóru broti,
prýdd fjölda mynda.
Bókin er gefín út á tveimur
tungumálum, íslensku og
ensku. Hún kemur í stað leið-
sögubókar sem kom út árið
1981 og er nú uppseld. Sölu-
staður er miðasala Árbæjar-
safns og kostar bókin 500 kr.
Einnig er hægt að fá bókina
senda í pósti.
Gengið með
strönd Kolla-
fjarðar
HAFNARGÖNGUHÓPUR-
INN heldur strandgöngu sinni
áfram í kvöld, miðvikudags-
kvöld, með því að byija að
ganga með strönd Kollafjarðar
frá Gróttutöngum. Mæting er
við Hafnarhúsið kl. 21 og síð-
an verður farið með SVR, leið
3, út á Seltjarnarnes og farið
út í Gróttu en þar hefst gang-
an.
Ströndinni verður fýlgt með
Eiðisvík og út í Örfirisey, síðan
með höfninni að Hafnarhúsinu
en þar lýkur göngunni. Öllum
er heimil þátttaka í ferðum
með Hafnargönguhópnum.