Morgunblaðið - 02.06.1995, Side 2

2 C FÖSTUDAGUR 2. JÚNÍ1995
DAGLEGT LIF
MORGUNBLAÐIÐ
1
Þau eru að
gera jarðvegsbæti
og læra að flokka sorp
NEMENDUR 6-N í Lauganesskóla
hafa fengið óvenju lifandi kennslu í
tengslum við athyglisverða tilraun í
umhverfismálum, sem átt hefur sér
stað undanfarið eitt og hálft ár innan
bekkjarins. Hugmyndin kom frá Sig-
ríði Pétursdóttur kennara, sem sá til
þess að komið var fyrir tveimur mis-
munandi safnkössum á lóð
skólans, einum opnum og
öðrum lokuðum, sem nem-
endur setja lífrænan úr-
gang í. Er árangur farinn
að koma í Ijós, því þegar
kíkt er ofan í lokaða kass-
ann sést að jarðvegsmynd-
un er komin vel á veg en í
opna safnkassanum er nið-
urbrot jarðvegsúrgangsins
eða moltunnar kominn tölu-
vert styttra.
„Hugmyndina að lokuðum safn-
kassa sá ég í Noregi og langaði til
að prófa þessa aðferð hér. Skóla-
stjómendur tóku vel í hugmyndina
og sótt var um styrk til þróunarsjóðs
grunnskóla. Mig langaði til að það
yrði hluti af daglegu lífi nemenda
að fara vel með verðmæti. Einnig
að þau hugsuðu til þess þegar þau
standa við ruslafötuna að þau eru
með verðmæti í höndunum," sagði
Sigríður.
Það sem í upphafi hljómaði svo
hófsamt hefur heldur betur hlaðið
utan á sig, því að nú flokka nemend-
ur tíu bekkja af nítján rusl daglega
og setja í safnhaugana.
Námlð verður lifandi
Áhrifanna af verkefninu gætir
viða, því það tengist fjölda náms-
greina. Aðspurð segja krakkarnir að
þeim finnist námið miklu skemmti-
legra þegar þau eru að fást við raun-
„Mig langaói
til aö þaó yrói
hluti af dag-
legu lífi nem-
enda að fara
vel meö
verömæti."
verulegt verkefni, sem hefur sjáan-
legan tilgang.
Þannig fengu þau smíðakennar-
ann, Kristján Kristjánsson, til að
hjálpa sér að smíða og setja saman
kassana í handmenntatímum. í lestr-
artíma lásu þau bókina Landið, um-
hverfið og við eftir Ara Trausta
Guðmundsson og Grænu
bókina, sem er þýdd úr er-
lendu tungumáli, í stað hefð-
bundins námsefnis. Upp úr
þeirri bók voru unnar rit-
gerðir, sem nemendur fluttu
fyrir bekkinn, en auk þess
horfðu þeir á myndbönd um
umhverfismál.
Hliðarspor stlgið
í líffræði var fjallað um
hringrás náttúrunnar á auð-
skiljanlegri hátt. „Þau skilja hring-
rásina mun betur með því að hafa
hana fyrir augunum. Og hver segir
að þau þurfí endilega að lesa fyrir-
fram ákveðnar sögur í lestrartímum?
spyr Sigríður þegar hún er spurð
hvenær tími hafi verið til að sinna
þessu verkefni.
„Það er svo auðvelt að tengja
umhverfismál inn í fjölda námsgreina
og meðan við erum að vinna að
skýrslugerð þessa viku sleppum við
lesgreinum en vinnum þær upp þess
á milli. Þau eru síst komin styttra í
námi en aðrir nemendur hér,“ bætir
hún við.
Föndrað úr úrgangsefnum
I umræðum, sem sköpuðust í
bekknum þegar blaðamaður kom í
heimsókn, um hvað væri skemmtileg-
ast við verkefnið kom í ljós að jóla-
föndrið hafði vinninginn hjá flestum.
í stað þess að búa til venjulegt jóla-
Morgunblaðið/Þorkell
NEMENDUR sömdu leikþátt um umhverfismál sem þeir fluttu fyrir aðra nemendur skólans.
MUNIR gerðir úr pappahlutum.
skraut létu þau hugmyndaflugið ráða
og bjuggu til alls kyns hluti úr pappa,
kornflekspökkum, jógúrt- og skyr-
dósum, svo dæmi séu nefnd.
- Hvað ætlið þið að gera við jarð-
vegsbætinn?
„Selja hann,“ svöruðu nokkur í
bekknum að bragði.
„Fara með hann í Katlagil," heyrð-
ist í Helga og í ljós kemur að kenn-
arafélag Lauganesskóla á hús og
stórt iand í Helgadal í Mosfellsbæ,
SVONA flokka nemendur 5-N
ruslið í skólastofunni.
en þangað fara nemendur gjarnan
að vori og hausti.
„Hvernig væri að selja skólanum
hann í tilefni 60 ára afmælisins?"
stakk Ýmir upp á og fékk jákvæð
viðbrögð nema hjá Sigríði, sem benti
Finnski arkitektinn Juha Lei-
viská ásamt Margréti Dana-
drottningu sem veitti verð-
launin.
Ein af byggingum
Juha Leiviská
Finnskur arkitekt hlaut 17
milljónir í verðlaun fyrir hönnun sína
DÖNSKU Carlsberg arkitekta-
verðlaunin voru veitt nýlega
og að þessu sinni var það
finnski arkitektinn Juha Lei-
viská sem fékk 1,5 milljónir
DKR (nálægt 17 milljónum
ÍKR) í verðlaun fyrir hönnun
sína.
Margrét Danadrottning
veitti verðlaunin við hátíðlega
athöfn í Kaupmannahöfn.
Þetta er í annað skipti sem
verðlaunin eru veitt. Þau voru
veitt í fyrsta sinn árið 1992 og
fékk þau japanski arkitektinn
Tadao Ando.
Þetta eru ein eftirsóttustu
verðlaun sem arkitektar geta
hlotið fyrir vinnu sína og var
forsvarsmönnum áttatíu fag-
tímarita boðið að benda á verð-
uga verðlaunahafa. Valið stóð
um 64 arkitekta frá 23 þjóð-
löndum. ■
Kúnstbróderaði
mynd af hvítum fálka
eftir málverki, sem birtist í Lesbók
FÁLKAR eru Unni Guðjónsdóttur,
82ja ára, ekki hugleiknari en aðrar
dýrategundir, en tengjast þó óbeint
fyrstu minningum hennar úr for-
0$ eldrahúsum. Þar á bæ hékk
JJJJ ætíð blýantsteikning af íslenska
J fálkanum upp á vegg. Þegar
■— Unnur var 5 ára voru foreldrar
hennar látnir og hún fór í fóst-
ur til föðursystur sinnar. í pússi
O sínu hafði hún erfðagóssið;
^gj fálkamyndina og sófaborð.
„Frænka pakkaði myndinni
3B dyggilega inn og geymdi hana
þar til ég gifti mig árið 1934. Síðan
þá hefur fálkinn ætíð skipað vegleg-
an sess á heimilinu. Myndin var orð-
in illa farin, þannig að ég tók mig til
í fyrra og bað frænda minn, Viktor
Smára Sæmundsson, forvörð í Lista-
safni íslands, að athuga hvort ekki
mætti hreinsa hana og laga.“
Fálkalaust var heimilið ekki lengi,
því skömmu eftir að teikningin fór
í viðgerð, birtist mynd af hvíta Is-
landsfálkanum á forsíðu Lesbókar
Morgunblaðsins. Unni þótti myndin
forkunnarfögur og sá strax mögu-
leika á að fá hana inn í stofu til sín.
Ekki þó frummyndina, því sú er varð-
veitt í Het Prinesenhof-safninu í
Delft í Hollandi.
Mlkll hannyrðakona
Þar sem Unnur hefur alla tíð ver-
ið ötul hannyrðakona, eins og heim-
ili hennar og eiginmannsins, Guð-
mundar J. Kristjánssonar, meina-
tæknis, ber glögglega merki, vissi
hún að slíka mynd mætti kúnstbród-
era.
í þjónustumiðstöð aldraða, við
Aflagranda þar sem þau hjónin búa,
hittast íbúamir nánast daglega og
fást við listiðju af ýmsu tagi. Sumir
mála, teikna, sauma, rýja og prjóna
og aðrir gera sitt lítið af hveiju.
Unnur bað handavinnukennarann að
Ijósrita Lesbókarmyndina í u.þ.b.
fjórfaldri stærð og teikna útlínumar
á hörefni.
„Þá var mér ekki lengur neitt að
vanbúnaði að hefjast handa. Ég fór
út í búð, valdi litina í samráði við
afgreiðslustúlkuna og hef verið
óskaplega iðin við að sauma í vetur."
Gamll fálkinn og hinn nýl
Guðmundur segir að Unnur hafí
oft verið sest við saumaskapinn fyrir
klukkan sex á morgnana......nema
hún hafí ekki viljað missa af að hitta
hann Gísla, sem ber út Moggann til
okkar,“ bætir hann við svolítið stríðn-
islega.
Þótt Unnur telji Gísla hinn vænsta
mann, segir hún að fálkamyndin
hafi verið ástæðan fyrir því hversu
árrisul hún var, enda hafí hún verið
ákveðin í að ljúka við myndina fyrir
sýningu, sem sett var upp um miðjan
maí í þjónustumiðstöðinni.
n