Morgunblaðið - 28.06.1996, Page 3

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 28. JÚNÍ 1996 C 3
DAGLEGT LÍF
BÝSNA mikið úrval er til af varalit-
um og núorðið eru sumir framleið-
endur famir að bæta sólvöm eða
jafnvel E-vítamíni í varaliti sína.
Varalitir fylgja tískustraumum
og er misjafnt eftir tímabilum hvort
bleikir, brúnir, mattir eða gljáandi
varalitir eru í tísku. Um þessar
mundir eru mattir varalitir mest
áberandi, en þeir þekja betur en
hinir gljáandi og haldast einnig
lengur. í ítalska tímaritinu Moda
var nýlega fjallað
um varaliti og
greint frá því að
á síðustu ámm
væri áberandi
metnaðarmál
margra framleið-
enda að vanda til
verka. Þeir legðu
meðal annars
áherslu á að vara-
Iitir þeirra væru
nægilega feitir til
að þurrka ekki
varimar og þeir
gætu einnig verk-
að sem sólvöm
fyrir varirnar.
Mildir á daginn
09 sterkir á
kvöldin
er mótuð. Ef varir eru þurrar er
mælt með því að mýkjandi krem
sé borið á mjúkan bursta, t.d. tann-
bursta og þurrar húðflyksur burst-
aðar af vömnum. Með þessu eykst
einnig blóðflæði í vömm, þær
þrútna örlítið og verða ijóðari. Þetta
þarf þó að gera afar varlega til að
særa ekki varimar.
Rétt er, að sögn sérfræðinga
blaðsins, að byija á að teikna um-
gjörð varanna með varablýanti, sem

% 3

\ V ’d

IP* \

Mælt er með
því i blaðinú að
mildir bleikir,
drapplitaðir eða
ferskjulitaðir
varalitir séu not-
aðir á daginn, en
sterkari litir, eins
og hárauður, á
kvöldin.
Þegar varalitur
er valinn þarf að
taka tillit til þess
að liturinn breyt-
ist að öllum lík-
indum þegar
hann er kominn á
varimar. Þess
vegna nægir ekki að skoða bara
litinn, eða lita rönd á handarbak,
heldur þarf að setja hann á varimar
til að sjá hvaða áhrif náttúmlegur
rauður litur varanna hefur á varalit-
inn. I Moda er bent á að hægt sé
að bera hlutlausan grunnlit á var-
imar áður en varalitur er borinn
á, til að koma í veg fyrir að roði
vara hafi áhrif á varalitinn.
Varlr málaðar
Þegar varir em málaðar
skiptir máli hvemig litur-
inn er borinn á, hvem-
ig hann er festur
og hvernig
umgjörð
varanna
VARABLÝANTUR á að vera einum litatóni dekkri en vara-
liturinn. - SPURNING er hvort rétt sé að varalita yfir
áblástur, en hér hefur það verið gert með góðum árangri,
með þvi að teikna fyrst útlínur vara, setja síðan litlausan
grunn á varirnar, því næst ljósan varalit og að síðustu gloss.
VARIR
þykkar eða þunnar
lagaðar að smekk hvers og eins
er einum litatóni dekkri en varalit-
urinn sem nota á. Ekki þykir
smekklegt að blýantsstrikin séu
miklu dekkri en varaliturinn.
Sannlelkanum hagrætt
Blýantsstrik er dregið frá miðju
efri varar til beggja hliða og síðan
er lína dregin meðfram neðri vör.
Blýantsstrikin vama þvi að varalitur
fari út fyrir varir. Auk þess má
nota blýant til að hagræða sann-
leikanum ofurlítið. Séu bogadregin
strik til dæmis dregin örlítið fyrir
utan hina eiginlegu varalínu líta
varir út fyrir að vera þykkari en þær
em. Á sama hátt má gera „kyssileg-
ar“ varir með því að draga blýants-
strik inn á varir við munnvik. Þá
er eins og stútur sé á vömm, sem
sumum þykir fallegt. Best er að
prófa sig áfram með hinar og þessar
aðferðir við að nota varablýant, sé
á annað borð áhugi á að hagræða
útliti varanna.
í hinu ítalska
tískuriti er mælt
með því að vara-
litapensill. sé not-
aður til að bera
varalit á. Byijað er
að bera litinn á efri
vör, út frá miðju tii
beggja hliða og á
neðri vör út frá
hliðum í átt að
miðju. Til að vara-
litur haldist lengi á
vömm, er tilvalið
að þerra litinn með
pappír og bera síð-
an litlaust púður á
varimar. Ef litur-
inn verður þá of
mattur er hægt að
bera aðra umferð
af varalit á, yfir
púðrið. Einnig er
hægt að lita allar
varimar með
varablýanti og
helst sá litur að öllu
jöfnu lengur en
venjulegur varalit-
ur. Til að ná fram
gljáa eftir slíka
varalitun er hægt
að setja eina um-
ferð af glæm glossi
yfir, eða varasalva.
Náttúrulegt
útlit
Sé ekki áhugi á
miklum eða áberandi varalit er
hægt að draga strik umhverfís var-
imar með varablýanti og bera síðan
varasalva eða gloss á varimar. Til
að það endist betur er hægt að
bera meik á varimar áður en salvi
eða gloss er borið á.
Ljósir varalitir gera að verkum
að varir virðast vera þykkari og
dökkir litir láta þær líta út fyrir að
vera þynnri. Sömuleiðis gerir mjög
gljáandi varalitur að verkum að var-
ir virðast þykkari, meðan mattir lit-
ir hafa öfug áhrif. ■
Brynja Tomer
íspfi S8§sgJ;0::
' '.iV- . :-(V-
óeðlilegt við það hvemig komið er
fyrir handverki og iðnaði á landinu.
Böm í skólum fá ekki hvatningu né
nægilega kennslu í handmennt. Í
stöðugu tímaleysi og peningaþurrð
í menntakerfinu þá hafa mikilvægir
þættir orðið útundan sem við höfum
verið að horfast í augu við núna,“
segir Hlynur.
„íþróttir hafa verið mjög hátt
skrifaðar nú á síðustu árum, en það
eru ekki allir fyrir íþróttir, sérstak-
lega ekki fyrir harðar keppnisiþrótt-
ir eins og eru svo algengar fyrir
börn. Böm sem hafa hæfileika á
öðrum sviðum en íþróttum, t.d.
handmennt, hafa að engu að hverfa.
Það er því jákvætt að finna strauma
uppsveiflunnar og vonandi verður
skilningur á því þannig að þeir nái
að teygja anga sína inn í skólana,"
segir hann. «.
íslenskt hráefni er góður
efniviður
Hlynur, sem sjálfur er mikill
áhugamaður um skógrækt, segir
ekki hægt að fá betra hráefni en
íslenskt birki til þess að skera út í.
Hann notar lerki einnig mikið en það
er hráefni staðarins. Lerkið hefur
mismjúkar æðar en birkið er jafn-
mjúkt. Hlynur segir það hafa verið
markmið þeirra feðga frá upphafi
að vinna sem mest í íslenskt hráefni.
Starf Hlyns felst að mestu leyti
í stórum verkefnum, sem viðskipta-
vinir panta, til dæmis afmælisgjöf-
um. „Auðvitað koma inn pantanir
þar sem ekki reynist hægt að nota
íslenskt hráefni, t.d. ef hluturinn er
það stór, nú eða það koma séróskir
um aðra viðartegund," segir hann.
Hlynur og Edda kona hans reka
fyrirtækið Listiðjuna Eik á Miðhús-
um. Þar hafa þau aðstöðu til
þess að selja muni sína en
þau framleiða minja-
gripi úr tré, beinum
og hornum, klauf-
um og hófum. Þau
hafa verið að
byggja upp
gömlu Miðhúsa- 1
hlöðuna sem
þau ætla að
með vinnustofur
aðstöðu. Munir frá Eik eru þekkt
ir fyrir fallegt handbragð og
listasmíð.
Innan tíðar geta gestir heim-
sótt Hlyn og Eddu í ný og björt
salarkynni og horft yfir öxlina
á Hlyni og séð hvemig tréð fyll-
ist af lífi á nýjan leik i höndum
hans. ■
Amia Ingólfsdóttir
flytja í
sínar og
seljast dýrum
dómum á uppboðum
í RAUNVERULEIKANUM gætu
flestir hugsað sér að knúsa og faðma
ýmis önnur dýr en ísbirni eða skógar-
bimi. Samt hafa smækkaðar eftirlík-
ingar slíkra dýra verið framleiddar
um langa hríð og hvílt í friði og spekt
í vöggum ungbarna. Bangsar af öll-
um stærðum og gerðum hafa af ein-
hveijum ástæðum orðið bömum hug-
leiknara leikfang en mörg önnur.
Oft er bangsinn í slíku uppáhaldi að
hann fylgir umhyggjusömum eig-
enda sínum frá vöggu til grafar.
Þessi krúttlegu, mjúku tuskudýr,
sem oft hafa verið fóðmuð og kreist
í mannsaldur, eru stundum orðin
svolítið lúin að eiganda sínum gengn-
um. Slíkt virðist þó ekki hindra að
þau seljist dýrum dómum á uppboð-
um hjá ekki ómerkari stofnunum en
Sotheby’s, Christie’s og Phillips. í
sænska flugtímaritinu Scanorama
segir að hin virtu uppboðshús séu
jafnframt orðin hálfgerð fósturheim-
ili fyrir munaðarlausa bangsa og því
fari fjarri að bangsamir eigi sér ekki
viðreisnar von þótt eigendur þeirra
séu komnir undir græna torfu. Þeim
er einfaldlega komið í fóstur ef eng-
inn gerir tilkall til ættleiðingar og
Sotheby’s, Christie’s og Phillips hafa
milligöngu í þeim málum. Bangsam-
ir sem uppboðshúsin taka upp á sína
arma mega vera gamlir og slitnir,
en þeir þurfa að vera af góðum og
gegnum ættum.
Lukkubangsinn brást
Bangsi að nafni Whoppit hefur
áreiðanlega farið hraðast allra bangsa
heims, enda tók eigandinn, kappakst-
urshetjan Donald Campbelí, hann með
sér í hvem einasta kappakstur og lét
svo ummælt að Whoppit væri lukku-
dýrið sitt. Whoppit þjónaði honum þó
ekki sem lukkudýr í lokin, því Camp-
bell fór í sína hinstu ferð með Whopp-
it sér við hlið og fannst lík kappakst-
urshetjunnar aldrei, en Whoppit lifði
af og var settur á uppboð hjá Christi-
e’s. Búist var við að ígildi sex millj-
óna íslenskra króna fengjust fyrir
hann, enda þótti ævintýralegur ferill
og sviplegur dauðdagi eigandans
auka á gildi Whoppits sem safngrips.
Slíkt dugði þó ekki til, því Whoppit
tókst ekki að heilla kaupendur á upp-
boðinu til að reiða fram þá upphaeð
sem vonir manna stóðu til.
Nafnið Teddy, en bangsar nefnast
teddy bear á enska tungu, er rakið
til forseta Bandaríkjanna, Theodores
Roosevelt, og fara nokkrar sögur af
tilurð þess. Ein hermir að að karl
nokkur, Mitchom að nafni, hvers eig-
inkona bjó til bangsa, hafi skrifað
forsetanum og spurt hvort þau hjón
mættu nefna einn af böngsunum
„Teddy". Leyfið var góðfúslega veitt
og náfnið festist við tuskudýrin.
Sumir segja aftur á móti að teddy-
nafnið sé í höfuðið á Edward, prins
af Wales, sem síðar varð Edward VII.
Antikbangsar heilla
I gamla daga vom bangsar hand-
gerðir og því þykja antikbangsar sér
í lagi heillandi, enda afar ólíkir að
allri lögun og gerð. Best þykir ef
fyrmrn eigendur slíkra bangsa hafa
verið af göfugum ættum. En líkt og
í mannanna lífi er gæðunum mis-
skipt. Hann Alfonzo, rauður Steiff-
bangsi sem Xenia prinsessa Rúss-
lands fékk að gjöf 1908, var til dæm-
is seldur á uppboði hjá Christie’s í
Suður-Kensington fyrir igildi um 1,2
milljóna íslenskra króna árið 1939.
Elliot, hinn blái bróðir Alfonzos, sem
hlotið hafði skælt andlit og dapurlegt
yfírbragð í vöggugjöf, sló bróður si.n-
um við og seldist fyrir ígildi tæpra
5 milljóna Ikr. Ættgöfgi er þó ekki
ætíð forsenda þess hversu bangsar
em metnir til mikils fjár. Ógæfa virð-
ist líka auka á hróður og frægð
sumra bangsa. Edwin litli, sem varð
munaðarleysingi eftir baráttuna við
Somme ( fyrri heimsstyijöldinni, var
seldur fyrir tæpa hálfa milljón ís-
lenskra króna á uppboði hjá Phillips
árið 1994 og Bing, bangsi frá 1904
sem lifði af Titanic-slysið, var nýlega
tryggður fyrir ígildi þriggja milljóna
íslenskra króna.
Aristókratar
Steiff-bangsar teljast enn aristó-
kratar i bangsaheiminum. Óvenjuleg
hönnun, frábær gæði og djarfir litir
ásamt háu verði í upphafí skipa þeim
í sérflokk. Flestir antikbangsar em
svolítið skaddaðir, en slíkt hefur vita-
skuld áhrif á verðlagið. Steiff-bangsi
frá því fyrir stríð getur kostar ígildi
fimmtíu þúsund íslenskra króna, en
einnig er hægt að fá einn slíkan sem
ef til vill er sköllóttur, horaður og
tættur fyrir um fimmtán þúsund ís-
lenskar krónur. Óvenjulegt útlit
bangsanna Elliots og Alfonzos virtist
gera gæfumuninn varðandi verðgiidi
þeirra. Upphaflega vom þeir fram-
leiddir i litlu magni sem sýnishom
til að kanna hvort grundvöllur væri
fyrir að setja litríka bangsa á mark-
aðinn. Undirtektir vom dræmar og
því var aldrei hafin framleiðsla á
böngsum eins og þeim bræðmm.
En það em til fleiri bangsar en
af Steiff-kyni og yfirleitt á viðráðan-
legra verði. Famell og Teny em
toppurinn á breskri framleiðslu, en
smám saman em Chad Valley,
Merrythought og Ciltem að
öðlast vinsældir. Og hefur
hver tegund sitt séi-staka útlit.
ÞESSI glæsilega búni
bangsi er frá Þýskalandi
og tilheyrir Steiff-ljöl-
skyldunni. Hann var
framleiddur árið
1910 og seldur í
f uppboðshúsi
Stokkhólms fyrir
um ígildi uni tutt-
ugu og finini þúsund
íslenskra króna árið
1993.