Morgunblaðið - 20.09.1998, Qupperneq 8

8 B SUNNUDAGUR 20. SEPTEMBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Irsveita
Morgunblaðið/Kristinn
SÆBJÖRN Jónsson, stjórnandi Stórsveitar Reykjavíkur.
við Valgerður kona mín fluttum til
Reykjavíkur. Ég var þá búinn með
rafvirkjanámið og tók sveinsprófíð
hér í Reykjavík og fór síðan yfír í
rafvélavirkjun til þess að hafa
hvort tveggja og ég fékk mín
meistararéttindi. Ég vann í nokkur
ár hjá IBM umboðinu eða Skrif-
stofuvélum í rafvélavirkjun, í við-
gerðum á tækjum, tölvum og vél-
um, þannig að við rafvirkjun vann
ég lítið sem ekkert.
Ég stofnaði rafvélaverkstæðið
Rafbraut og var þar með hóp
manna í vinnu í ellefu ár, en vann
jafnframt við tónlistina og það má
segja að minn starfsferill hafí verið
tvíþættur, annars vegar rafvirkjun
og rafvélavirkjun og hins vegar
störf við tónlistina.“
Atvinnutónlistarmaður
- tónlistarkennari
En hvað með tónlistamám eftir
að þú fluttir til Reykjavíkur?
,Árið 1960 fór ég í Tónlistarskól-
ann í Reykjavík og var í skólanum í
þrjú ár. Það var svo um það bil ára-
tug síðar að ég hóf nám í kennara-
deild Tónlistarskólans í Reykjavík
og þar fékk ég viðbótarmenntun og
kláraði þar almenna tónlistar-
menntun. Jafnframt því sem ég
vann hjá Skrifstofuvélum var ég
byrjaður sem lausamaður í Sinfón-
íuhljómsveit íslands árið 1963. Ég
fékk síðan fastráðningu sem
trompetleikari í Sinfóníunni árið
1969 og þá hætti ég að vinna í iðn-
inni og sneri mér alfarið að tónlist-
inni og hef haft starfíð hjá Sinfóní-
unni sem aðalstarf. Þá hef ég
einnig starfað við kennslu. Ég
starfaði við Tónmenntaskólann í
Reykjavík í yfir 20 ár. Ég kenndi
þar á trompet og stjórnaði þrem
skólahljómsveitum, tveim lúðra-
sveitum og einu „big band“ sem við
kölluðum léttsveit.
Það er gaman að geta þess að
tveir minna nemanda sem byrjuðu
ungir í skólahljómsveitum, átta,
níu ára, hafa farið í gegnum Tón-
listarskóla Reykjavíkur og Tón-
menntaskólann og síðan hafa þeir
farið í tónlistarskóla erlendis og
komið heim aftur og hafa verið að
spila með mér í Stórsveit Reykja-
víkur, að vísu annar kominn úr
hljómsveitinni í bili, Einar Jónsson,
en Guðmundur Hafsteinsson er
enn með stórsveitinni. Einar er
núna í Sinfóníunni og kom þar í
staðinn fyi'ir mig þegar ég varð að
hætta vegna veikinda. Það eru
fieiri tónlistarmenn í Stórsveitinni
sem voru með mér í gegnum Tón-
menntaskólann og þeir hafa haldið
í „karlinn í brúnni".
Eftir að ég flutti til Reykjavíkur
spilaði ég með danshljómsveitum.
Ég var með Hauki Morthens í
Glæsibæ og á Sögu og fór með
Hauki til Kaupmannahafnar þar
sem hljómsveitin hafði atvinnu um
tíma. Þá var ég einnig í hijómsveit
Ragnars Bjarnasonar í Súlnasal
Hótel Sögu. Aðallega hef ég nú
samt verið klassíkmegin í tónlist-
inni, ég er t.d. ekki lærður djass-
leikari. Ég hef alltaf dáðst að
djassinum, djassinn er tónlist sem
ég kann að meta. Við Magnús Ingi-
marsson stofnuðum „big band“
FÍH 1969. Hljómsveitin spilaði oft í
upptökum í útvarpi og við komum
nokkrum sinum fram á Hótel Sögu.
Þá var hljómsveitin með tvenna
stóra tónleika í Háskólabíói. Á
þeim tónleikum kom fram með
hljómsveitinni enska söngkonan
Wilma Riding og John Hotkings,
píanóleikari sem kom hingað með
Wilmu. Þessi hljómsveit starfaði
allt fram til ársins 1975 og kom
fram við ýmis tækifæri.
Ég var í hljómsveitum sem spil-
uðu í leikhúsum og í Islensku óper-
rifjuð upp
Stórsveit Reykjavíkur var stofnuð 17. febr-
úar 1992, en á þeim degi kom hljómsveitin
fyrst saman. Hún hélt svo sína fyrstu tón-
leika 9. maí það ár. Sæbjörn Jónsson hefur
verið stjórnandi hljómsveitarinnar frá upp-
hafí og það er ötulli forystu hans að þakka
að hljómsveitin hefur nú starfað í rúm sex
ár. Stórsveitin kemur fram á á Broadway
26. september og 10. og 17. okt. Olafur
Ormsson ræddi við Sæbjörn um starfsferil
hans, stórsveitina og stórsýninguna
Himnasending, New York, New York.
sveitinni stjómaði af miklu öryggi
hljómsveitarstjórinn Sæbjörn
Jónsson. Síðan hefur stórsveitin
spilað nokkuð reglulega í Ráðhúsi
Reykjavíkur og víðar og hróður
hennar farið stöðugt vaxandi.
Sæbjöm Jónsson býr ásamt
konu sinni Valgerði Valtýsdóttur á
níundu hæð í stórhýsi við Skúlagöt-
una í Reykjavík. Þaðan er gott út-
sýni af svölum íbúðarinnar í aust-
urátt og í vesturátt úr stofuglugga
er frábært útsýni yfir á Kjalarnes-
ið, Viðey, Engey og hafíð í fjarska
og í góðu skyggni telur Sæbjörn að
hann greini jafnvel æskustöðvam-
ar í Stykkishólmi. Sæbjöm var að
vinna ýmsa undirbúningsvinnu fyr-
ir stórsýninguna á Broadway þeg-
ar ég heimsótti hann á föstudegi í
byrjun septembermánaðar. Hann
var að taka saman nótnablöð og
raða niður í flokka fyrir stórsveit-
ina og söngvarana Andreu Gylfa-
dóttur, Bjarna Arason, Pál Óskar
og Ragnar Bjamason.
Sæbjöm Jónsson er meðalmaður
á hæð, fremur þéttvaxinn. Hann
ber sig vel þrátt fyrir að vera ör-
yrki eftir alvarleg veikindi, hjarta-
áfall. Sæbjörn hefur stjómað æf-
ingum stórsveitarinnar í ágúst-
mánuði síðastliðnum, fyrir djasshá-
tíðina sem nú er nýlokið hér í
Reykjavík. Hann var ekki stjóm-
andi á tónleikunum á djasshátðinni
heldur Svíinn Daníel Nolgard. Sæ-
bjöm hefur ekki verið vel frískur
undanfarið og það er með ráðum
gert að hann hvíldi sig á meðan
djasshátíðin stóð yfír. Sæbjöm er
hugsjónamaður sem hefur séð
draum sinn rætast. Stórsveit
Reykjavíkur á framtíðina fyrir sér
og á eftir að gleðja fólk með leik
sínum um ókomin ár. Sannarlega
frábær hljómsveit sem vakið hefur
mikla athygli, átján manna „big
band“ sem flytur vandaða tónlist,
t.d. margt af því besta úr heimi
djassins.
Æskuár í Stykkishólmi
- starfsferill tvíþættur
Sæbjöm stóð við stofugluggann
á heimili sínu og skimaði í vestur-
átt þegar hann hóf að segja frá
uppruna sínum.
„Ég er fæddur á Vegamótum á
sunnanverðu Snæfellsnesi árið
1938, en fluttist til Stykkishólms
tveggja ára og þar kynntist ég
fyrst tónlistinni þegar ég byrjaði
að læra á trompet tólf ára. I Stykk-
ishólmi var á þessum árum Víking-
ur Jóhannsson og kenndi á flest
blásturshljóðfæri. Hann var org-
anisti við kirkjuna og stjórnandi
Lúðrasveitarinnar. Það má segja
að ég hafi byrjað að spila á trompet
árið 1950 og að ég hafi verið að
spila á hljóðfærið síðan í fjörutíu og
fímm ár.
Ég byrjaði minn hljómsveitar-
feril í hljómsveit í Stykkishólmi.
Við vorum þar með kvintett, Egon-
kvintettinn. Ég var í þessari hljóm-
sveit til ársins 1959.
Sextán ára fór ég að læra raf-
virkjun. Ég var nítján ára þegar
SÆBJÖRN Jónsson hefur
verið stjómandi Stór-
sveitar Reykjavíkur frá
upphafi og hann átti
fmmkvæðið að stofnun
sveitarinnar. Stórsveit Reykjavík-
ur hefur undanfarin ár verið að
hasla sér völl sem alvöru „big
band“, átján manna hljómsveit
skipuð yngri og eldri hljóðfæraleik-
urum og hafa margir þeirra mikla
reynslu. Þessi tegund hljómsveitar,
sem er samofín sögu djassins, hef-
ur verið mikilvægur vettvangur
ungra og efnilegra hljómlistar-
manna sem era að kynnast stór-
sveitarsveiflunni. Fyrir um það bil
þrem áram kom út diskur frá Jazz-
ís með Stórsveit Reykjavíkur og
söngvuranum Ellý Vilhjálms, Agli
Ólafssyni og Ragnari Bjarnasyni.
Á diskinum era ýmsar djassperlur
og tvö framsamin lög eftir saxófón-
leikarann Stefán S. Stefánsson.
Það er vonandi að Stórsveit
Reykjavíkur láti ekki þar við sitja
heldur komi með nýjan disk, því af
nógu er að taka og fyrsti diskur
sveitarinnar er víða til á heimilum
djassgeggjara og þykir ómissandi í
safnið.
Þeir era minnisstæðir tónleikar
Stórsveitar Reykjavíkur í sal Ráð-
húss Reykjavíkur fyrir rámum
fjórum áram. Það var húsfyllir og
gífurleg stemmning. Þama vora
t.d. nokkrir ungir menn í fremstu
víglínu sem vöktu verulega athygli
gesta á tónleikunum og stórhljóm-
sti
og s