Morgunblaðið - 18.08.1999, Síða 27

■ Kvikmyndir
Saga Madonnu á Sýn 30. ágúst
Viðurkenndu það -
þú ert líka aðdáandi
Bíddu - er ég Madonnu aðdá-
andi? Ég vissi ekki aö ég væri
fræg fyrir það. En svo er mér
sagt. Samt horfði ég ekki á
Madonnu vídeóspólur þegar
ég var lítil og lærði öll dans-
sþorin. Ekki átti ég Madonnu-
armbönd. Ég kann ekki ennþá
textann í sumum lögunum.
Og ég hef varla hugmynd
um hvað hún er að gera i
dag. En samt. Ég er
samt aödándi. Ætli ég
verói ekki bara að
horfast í augu við
það og sætta mig
við það. Ég er Ma-
donnu aödáandi.
Það er hálf
skrýtið að viður-
kenna það.
Hvernig get ég
sagst vera aðdá-
andi söngkonu
sem getur ekki
sungiö? Hvernig
get ég haft gaman
að gegnsæjum lög-
unum? Óhugmynda-
ríkt sykurpopp, inn-
antóm froöa og ekk-
ert nema útlitiö. Að-
almarkmiöiö að
hneyksla. Og hver
sagói henni að hún
væri söngkona?
Madonna hefur
ekki fallegustu rödd í
heimi. En hún lét það
ekki aftra sér. Hún
Allir þekkja Madonnu, konuna sem skiptir
um útlit eins og aðrir skipta um föt.
Silja Björk Baldursdóttir rifjar upp kynni
sín af söngkonunni umdeildu.
reif bara kjaft og dansaði
af líf og sál. Og það
dugði. Fólk fyrirgaf henni
að hún gæti ekki sungiö
og hún sló í gegn. Þótt
tónlistin hennar sé kannski
bull þá gefur hún sig svo í
hana að varla er annaö hægt
en að heillast. Kannski eru lög-
in hennar snilld, og eina sþurn-
ingin hvort maður viðurkennir
það eða ekki. Madonna má Ifka
eiga það að hún hefur einstakt
lag á því að gera mann glaöan
og láta manni þykja vænt um
sjálfan sig.
Þess vegna þykir mér líka
vænt um Madonnu. Hún lætur
fólki finnast það sjálft skipta
máli. Og hún telur fólki trú um
að þaö geti haft áhrif á sitt eig-
ið líf. Hún sjálf er fyrirmyndin.
Hún er stelpa sem þolir ekki
neitt kjaftæöi, hún gerir það
sem hún vill og lætur engan
segja sér fyrir verkum. Hún er
holl fyrirmynd fyrir stelpur en
líka fýrir stráka. Þeir hafa gott
af því að sjá stelpur sem vita
hvað þær vilja og hafa heila.
Hvar værum við í dag ef enginn
Madonna hefði verið - svo miklu
hefur hún breytt, svo mikið hef-
ur hún mótað hugarheim okkar
sem alist hafa upþ með henni.
Uppvaxtarárin geta verið erf-
ið. Það er erfitt að verða stór.
Hún hefur þurft að berjast með
kjafti og klóm fyrir öllu sem
hún á í dag. Hún hefur sýnt
svo ótrúlegan dugnað og hörku
að aðdáunarvert er. Hún hefur
skipulagt heimsyfirráðin yfirveg-
aö og látiö drauma sína ræt-
ast. Á meöan hefur hún ekki
alltaf átt sjö dagana sæla. Hún
hefur þurft að losa sig við of-
beldisfullan eiginmann og ann-
að óæskilegt fólk og er í dag
að dunda sér við að vera
mamma. Fólk spyr: Er það ekki
bara gert til aö vekja á sér at-
hygli? Er það ekki bara nýjasta
gerviö, nýja ímyndin? Hversu
langt ætlar hún að ganga í at-
hyglissýkinni? Þá spyr ég til
baka: Hvaöa máli skiptir það?
Hvenær fær hún að gera það
sem hún vill án þess að við
veltum okkur upp úr því og
reynum að finna eitthvaö til aö
koma höggi á hana?
En auðvitað þarf einhverstaö-
ar að hætta. Það er bara spurn-
ing hvenær. Þaö er rokkömmu-
lögmálið - hvort hún er að
stefna á að verða næsta Tina
Turner. Kannski er bara best að
hún fari að láta gott heita. Og
að hún leyfi okkur að minnast
hennar eins og hún var á há-
punkti ferilsins og hætti aö elt-
ast við sjálfa sig. En um hvern
snýst þetta? Hana eða okkur?
Snýst þetta um hennar ánægju
eða okkar? Ef hún vill halda
áfram þá er það hennar mál.
Það væri líka bara skrýtið ef
Madonna myndi hætta leiknum.
Hún er orðinn hluti af umhverf-
inu og fylgir okkur t gegnum líf-
ið. Ég vil ekkert að hún hætti
að fylgja mér. En hvaö veit ég?
- ég er bara aðdáandi.
eiMiSVÍCI II ■ HÍIBHAKV» I ■ CAIBAIOtCI 7 ■ ttllHBimi ■ ÍBtttlSIUU IS ■ HttBttCÍII II
27