Morgunblaðið - 03.12.2000, Side 38

38 SUNNUDAGUR 3. DESEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
MARGEIR SIGURJÓN VAGNSSON,
Bæjartúni 11,
Ólafsvík,
sem lést laugardaginn 25. nóvember, verður jarðsunginn frá Ólafsvíkur-
kirkju mióvikudaginn 6. desember kl. 14.00.
Sigríður Elín Eggertsdóttir,
Hafsteinn Margeirsson, Sólveig J. Adamsdóttir,
Sólveig Margeirsdóttir,
Viiberg Margeirsson, Jóhanna Scheving,
Margeir Lárusson
og barnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
RAGNHEIÐUR BJARNADÓTTIR
frá Hesteyri,
Reynimel 43,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 5. desember kl. 10.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á
Slysavamadeild kvenna, Reykjavík.
Jón Helgi Þorsteinsson,
Gunnar Þorsteinsson, Arndís Eva Bjarnadóttir,
Katrín Þorsteinsdóttir, Eyjólfur Vilbergsson,
Elísabet J. Guðmundsdóttir, Jóhannes Ágústsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaðir og
afi,
MARGEIR SIGURJÓN VAGNSSON,
Bæjartúni 11,
Ólafsvík,
verður jarðsunginn frá Ólafsvíkurkirkju mið-
vikudaginn 6. desember kl. 14.00.
Sigríður Elín Eggertsdóttir,
Hafsteinn Margeirsson, Sólveig J. Adamsdóttir,
Sólveig Margeirsdóttir,
Vilberg Margeirsson, Jóhanna Scheving,
Margeir Lárusson
og barnabörn.
+
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma, lang-
amma og systir,
SESSELJA VALDEMARSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Hlíð,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju mánu-
daginn 4. desember kl. 13.30.
Valdemar Gunnarsson, Brit Mari Gunnarsson,
Kristín Irene Valdemarsdóttir, Jón Marinó Sævarsson,
Bryndís Elfa Valdemarsdóttir, Jón Halldór Arnfinnsson,
Berglind Mari Vaidemarsdóttir
og barnabarnabörn,
Benedikt Valdemarsson.
+
Við þökkum innilega fyrir auðsýnda samúð,
vináttu og hlýhug vegna andláts og útfarar
okkar ástkæra eiginmanns, föður og afa,
PÉTURS WILHELMS BERNBURG
JÓHANNSSONAR
skipstjóra,
Grænási 3b,
Njarðvík.
Sérstakar þakkir viljum við færa þeim læknum
og hjúkrunarfólki sem hjálpuðu honum í veikindum hans fyrir góða
umönnun. Guð blessi ykkur öll.
Harpa Hansen,
Ólafur I. Brandsson,
Halldóra S. Brandsdóttir,
Anna Katrín Pétursdóttir,
Andrés Pétursson,
Pétur Brim Þórarinsson.
GESTUR
KRISTJÁNSSON
+ Gestur Krist-
jánsson fæddist í
Tungu í Hörðudals-
hreppi í Dalasýslu 3.
nóvember 1910.
Hann lést á Land-
spitalanum við
Hringbraut 26. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Kristján Eggert
Gestsson, bóndi í
Tungu, sfðar á
Hreðavatni, Norður-
árdalshr. Mýr., f.
21.12. 1880, d. 22.9.
1949, og k.h. Sigur-
laug Daníelsdóttir, f. 6.2. 1877, d.
8.2. 1974. Bræður Gests voru
Daníel, f. 25.8. 1908, d. 24.4. 1982;
Ingimundur Hörðdal, f. 24.5.
1912, d. 7.4. 2000; Haukur, f. 3.9.
1913; Magnús Kristinn, f. 28.6.
1916 og Þórður, f. 8.6. 1921. Upp-
eldisbróðir Gests er Reynir Ás-
berg Níelsson, f. 26.4.1931.
Gestur kvæntist 14. október
1944 Guðríði Helgadóttur, f. 3.
desember 1923 í Un-
aðsdal, SnæQallahr.,
N-Isafjarðarsýslu.
Foreldrar hennar
voru Helgi Guð-
mundsson, bóndi í Un-
aðsdal, f. 18.9. 1891
og k.h. Guðrún Ólafs-
dóttir, f. 3.7. 1897.
Börn Gests og Guðríð-
ar: 1) Guðrún Helga,
f. 12.4. 1945, gift Við-
ari Þorsteinssyni.
Börn þeirra eru Gest-
ur, Dagmar og Þor-
steinn. 2) Sigurlaug, f.
17.10. 1945. Sonur
hennar er Snorri Guðbrandsson.
3) Fanney, f. 12.9. 1950, gift Páli
Pálmasyni. Synir þeirra eru
Pálmi, Víðir, Torfi og Daníel. 4)
Krisfján, f. 11.9. 1952. Fyrri maki
var Jóhanna Leópoldsdóttir. Börn
þeirra eru Leópold og Þorbjörg.
Seinni maki er Hjördís Matthildur
Agnarsdóttir. Börn hennar eru
Þóra, Rúnar Snæland og Agnar
Þór Jósefsbörn. Barn þeirra er
Svo vel þekkti ég Gest tengdaföð-
ur minn að ég veit að að ekkert
myndi hafa verið honum meira á
móti skapi en að kastljósið beindist
að honum í orðmörgu lofi að honum
látnum. En sá sem nær níutíu ára
aldri, á öld mestu umbreytinga í
sögu einnar þjóðar, hefur eigi að
síður frá mörgu að segja þeim sem
yngri eru. Svo var einnig um Gest
þó að hans meðfædda hógværð
gerði lítið úr slíku. Tveggja ára var
hann reiddur á hnakknefinu hjá
föður sínum frá Tungu í Hörðudal
um Sópandaskarð, suður Langa-
vatnsdal og um ása að Hreðavatni í
Borgarfirði er fjölskyldan flutti
þangað. Móðir hans Sigurlaug
Daníelsdóttir, var fædd og uppalin í
Stórugröf í Borgarfirði en faðirinn
Kristján Gestsson var ættaður úr
Dölum. Þau hófu búskap þar vestra
en fljótt var ljóst að móðirin, sem
vissi ávallt hvað hún vildi, þráði aft-
ur borgfirska dali og þar sem
ábúandinn á Hreðavatni, sem var
Dalamaður, vildi hafa makaskipti á
jörð þeirra í Hörðudal réðst framtíð
fjölskyldunnar og hún flutti að
Hreðavatni. Þrír synir voru þá
fæddir, þeir Daníel, Gestur og Ingi-
mundur þeirra yngstur og búið um
hann í meis í flutningunum. Fegurð
umhverfisins á Hreðavatni er víð-
rómuð en jörðin landlítil til ræktun-
ar heima fyrir. Leita þurfti slægna
upp á ásana í stararflóa og jafnvel
upp í fjall. Slíkur heyskapur krafð-
ist dugnaðar og útsjónarsemi.
Slægjur voru auðveldari í Tungu og
því fóru makaskipti á jörðunum
fram á forsendum mats á undir-
lendi en ekki umhverfis eins og nú
gengur. Tímarnir breytast og
mennú-nir með. Það var ekki fyrr
en síðari hluta aldarinnar sem Is-
lendingar litu upp frá endalausu
striti og fóru að sjá og meta fegurð
landsins.
A Hreðavatni á Gestur sín upp-
vaxtar- og manndómsár ásamt
bræðrum sínum og fósturbróður að
undanskildum Ingimundi sem ung-
ur fór í fóstur að Svignaskarði til
móðurbróður síns. Mikil uppbygg-
ing fór fram á jörðinni og m.a.
byggt eitt glæsilegasta íbúðarhús í
sveit á þeim tíma. Kreppan kom
nokkrum árum síðar og litlu mun-
aði að illa færi. Heimilið var stórt
og gestkvæmt á sumrin. A þessum
árum var brugðið á það ráð að selja
ferðamönnum gistingu og beina.
Oft er sagt að umhverfið móti ein-
staklinginn eða að fjórðungi bregði
til fósturs. Laxinn i Norðurá og
fiskurinn í vatninu gerðu Gest að
slyngum veiðimanni á unglingsár-
um. Þá var veiðin einungis fyrir
bænduma sjálfa og einstaka út-
lendinga sem slæddust hingað.
Hann sagði örsjaldan frá há-
stemmdum veiðiferðum, en nokkrar
veiðiferðir á unglingsárunum
nefndi hann af og til og þá eingöngu
svo fáir heyrðu. Laxinn gat tekið
vel við fossinn Glanna og varð Gest-
ur stundum mjög fengsæll á þeim
Blómaskreytingar viö öll tilefni
Opið til kl. 19 öll kvöld
Blómastofa
Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Vesturhlíð 2
Fossvogi j
Sími 551 1266 I
www.utfor.is :
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
meö þjónustu allan
^ T sólarhringinn.
\ É ÚTFARARSTOFA
**aa^ KIRKJUGARÐANNA EHF.
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja
Katrín. 5) Heiða, f. 28.9. 1961, gift
Jóni Kára Jónssyni. Synir þeirra
eru Arnór og Kolbeinn. Langafa-
bömin eru sjö.
Gestur var við nám við Alþýðu-
skólann á Hvítárbakka 1923-1925
og lauk prófi frá Samvinnuskólan-
um árið 1929. Frá þeim tíma vann
Gestur á búi foreldra sinna á
Hreðavatni og stundaði kennslu
frá árinu 1933 til 1940. Allt frá ár-
inu 1937 til 1962 var hann veið-
ieftirlitsmaður með laxveiðiám í
Mýra- og Borgarfjarðarsýslu. Ár-
in 1940 til 1943 starfaði hann sem
lögreglumaður í Borgarnesi en
réðst síðan til Kaupfélags Borg-
firðinga við verslunarstörf og síð-
ar deildarstjóm. Gestur sat í
hreppsnefnd Borgarneshrepps
1961 til 1962 og átti sæti í skóla-
nefnd í Borgamesi í nokkur ár. Þá
hafði hann með höndum fram-
kvæmdastjórn Ræktunarsam-
bands Mýramanna frá árinu 1955
og fram á áttunda áratuginn.
Gestur var einn af stofnfélögum
Kirkjukórs Borgarness og söng
með kómum þar til hann fluttist
fráBorgarnesi um 1990.
Útför Gests fer fram frá
Fossvogskirkju mánudaginn 4.
desember og hefst athöfnin klukk-
an 13.30.
slóðum. Einu sinni dró hann tólf
laxa á land í „beit“ úr Hreðavatns-
kvörninni. Ekki var síður ævintýra-
ljómi yfir rjúpnaveiðinni svo að
segja við bæjardyrnar, á árunum
fyrir stríð. Gestur stundaði fugla-
veiði ásamt bræðrum sínum og al-
gilt var að veiðimenn frá öðrum
bæjum í Borgarfirði stunduðu veiði
frá bænum. Á þessum árum var
rjúpa flutt út til Bretlands, skotið
kostaði 10 aura en 20 aurar fengust
fyrir fuglinn. Dýrmætra króna var
aflað en ég trúi að tímakaupið hafi
verið lágt. Þetta umhverfi bjó Gesti
óvenjulegt innsæi á náttúruna og
umhverfið. Um árabil starfaði hann
við veiðieftirlit með netaveiði á
Hvítá og stangveiðiám á Mýrum.
Því starfi bætti hann við venjulegan
vinnudag og oft var til hans leitað
með gerð arðskráa fyrir laxveiðiár
víða um land. Gestur fór alltaf vel
með hlutina og báturinn sem hann
notaði á Hvítánni gegnir enn hlut-
verki á Hreðavatni.
Það átti ekki fyrir Gesti að liggja
að gerast bóndi. Eftir ágæta grunn-
menntun þess tíma og nokkur störf
við kennslu o.fl. bjó hann og starf-
aði í Borgarnesi og þjónaði héraðs-
mönnum í starfi deildarstjóra hjá
Kaupfélagi Borgfirðinga. Einnig
var hann framkvæmdastjóri Rækt-
unarsambands Mýramanna um ára-
bil. Með þessum hætti var hann
þátttakandi í uppbyggingu sveit-
anna í Borgarfirði og á Mýrum og
fylgdist náið með fólki og fénaði.
Vinnudagurinn var oft mjög langur
og minni tími fyrir fjölskylduna en
hann hefði kosið. Eins og oft á þess-
um árum var verkaskiptingin skýr
á heimilinu. Uppeldi barnanna
fimm hvíldi á Guju, eiginkonunni,
sem kom sem kaupakona að Hreða-
vatni vestan úr ísafjarðardjúpi 1 lok
stríðsins. Þar réðist hennar fram-
tíð. Þau Gestur felldu hugi saman,
gengu í hjónaband og stofnuðu
heimili sitt í Borgarnesi. Þar var
þeirra heimili allt þar til þau fluttu
til Reykjavíkur um 1990.
Ég var hálfklæddur í biðilsbux-
urnar, eins og gengur, þegar ég
hitti tengdaforeldra mína fyrst fyr-
ir 35 árum. Gestur bauð mér til
stofu og fjótlega upphófst ein af
okkar mörgu þjóðmálaumræðum
þar sem fátt var undanskilið. Skipti
engu hvort hæst bar innlend stjóm-
mál, stríðandi fylkingar einhvers
staðar í heiminum eða kapphlaup
stórveldanna og kalda stríðið. Ég
játaði mig í hljóði oftar en ekki sigr-
aðan því á engan hátt hafði ég lagt
eins djúpt mat á hlutina og hann
eða fylgst eins með fréttum. I sjálfu
sér var hver fréttatími útvarps og
sjónvarps hans helgistund sem ekki
mátti rjúfa. Síðustu árin var þó oft
kærkomið að fá sér dúr undir
fréttalestri. Þá stóðst maður ekki
mátið að spyrja hvað hefði verið í
fréttum. Þegar stóð á svari gat
hann ekki annað en játað að sér
hefði runnið í brjóst. Gestur var