Alþýðublaðið - 28.04.1959, Síða 6
0 28. apríl 1959 — AlþýðublaöiS
EITT er það ríki hér í
heimi, þar sem hjón skilja
aldrei, þar sem engir her-
menn eru til, þar sem póli-
tískt rifrildi og dægurþras
þekkist ekki og þar sem
rokkóðir ungiingar trufla
ekki svefnfrið íbúanna. — í
einu orði sagt: þar sem fólk
lifir hamingjusömu lífi í ró
og næði.
Þetta ríki nefnist Liecht-
enstein og er á milli Sviss
og Austurríkis. Margir hafa
verið þarna án þess að hafa
hugmynd um, að þeir væru
í frjálsu og óháðu landi. —
Þetta er sankallað dverg-
ríki, það eru aðeins 120 fer-
kílómetrar að stærð og íbú-
ar þess eru ekki nema 13.
2íM). Við landamæri rikis-
ins eru engir hermenn, eng-
■ in tollskoðun og engin vega-
bréfsáritun. Margir ferða-
menn halda af þessum sök-
um, að Lieehtenstein sé
hluti af Sviss. Fáninn með
rauðu röndunum og gylltu
kórónunni, sem blaktir á
furstahöllinni í höfuðborg
Liechtenstein, Vaduz, halda
ifum eins og ein
margir að sé einkafáni
furstafjölskyldunnar.
Við ernm eins og ein
hamingjusöm
fjölskylda!
Eh Lieehtenstein er eins
fr jlálst og óháð ríiki og hugs
azt getur. Æ'ðisti vaidamað-
ur þess er Franz Jósep II.
og forfeSur hans hafa ráð-
ið ríkjum í landinu síðan
það var stofnað 1719. Það
er í raundnni undrunarefni,
að svo lítið ríki, semj hefui'
ekki einu sin-ni her, skuli
hafa fengið að vera í friði
í tvær ófriðasamar aldir.
Meira að segja Napoleon og
Hitler létu Liedhtenstein í
friði. Nopoleon hefur senni
lega gleymt því mieð öllu.
Landið var >hins vegar mik-
ill þyrnir í augum Hitlers,
af því að margir pólitískir
flóttamenn frá Þýzkalandi
og Austurríki leituðu hselis
þar. Samt sem áður þorði
hann aldrei að ráðast á
þetta herlauisa divergríki.
Það nýtur nefnilega vernd-
ar -Sviss, og svissneska Mut-
leysinu vogaði Hitler sér
aldrei að hrófla við.
-—• Ég tel það hamdngju
mína, segir Franz Josep, að
fá að stjórna þessu litla
landi. Það hefur reyndar
enga pólitísfca þýðingu og
í dvergríkinu
Liechfensfein
skifja hjón aldrei,
-r þar eru engir
hermenn og
þekkisi þar ekki.
Furstahjónin í Liechtenstein ásamt yngsta bami sínu.
Þau eiga þrjú börn alls. Á efstu myndinni eru hjónin í
heimsókn í Bandaríkjunum.
Liía fábrotnu Iífi í
kastalanum sínum.
Furstafjölskyldan lifir fá
brotnu lífi í kastalanum
sínum, þráitt fyrir mikla
auðlegð. Furstinn á stórar
eignir í öðrum löndum. —
Hann á verksmiðjur, skóga
og kolanámur í Sviss, Aust-
urríki og Tékkóslóvakíu. —
En auðlegðin hefur engan
veginn kitlað hégómagirnd
hans. Hann hefur til dæmís
engan lífvörð um sig, svo til
ekkert þjónalið í kastalan-
um og svo mætti lengi telja.
Hann er mjög alþýðlegur
og vinsæll af þegnum sín-
um.
í Liedhtenstein er tölu-
vert um iðnað. Vegna hag-
kvæmra skattareglna hafa
fjölmörp- erlend fyrirtæki
stofnsett dótturfyrirtæki
þar og stuðlar það að auk-
inni atvinnu í ríkinu. Ann-
ars eru ferðamenn, einná
öflugasta tekjulind íbú-
anna, og sömuleiðis hagn-
ast iþeir mikið á frímerkj a-
sölu. Þeir gefa út-.ný frí-
merki mánaðarlega í litlu
upplagi svo að þau verða
fljótt sjaldgæf og verð
þeirra hækkar.
Rauði krossinn, list-
munasafn og tízku-
teikningar.
Furstahjónin eiga sér
margs konar hugðarefni, en
eitt hið mikilvægasta í
þeirra augum er Rauði
krossinn Þau styrkja hann
og styðja eins^ vel og þau
frekast geta. í þessu litla
landi starfar Rauði ki'oss í
hvorki meiria né minna en
11 deildum, Á hverju á-ri
halda furstahjóndn rík-
m-a-nnilega veizlu og bjóða
til hennar 200 gestum. Það
þykir hinn- mesti heiður að
vera boðinn í v-eizluna, —
enda þótt hver gestur þu-rfi
að greiða stórfé í inngangs-
eyri. Ágóðinn rennu-r allur
til Rauða krossjns.
Hugðarefni rnúmer tvö
eru gamlir listmunir. — í
kastalanum er geysilega
verðmætt listmunasafn, —
sem gengið hefur í erfðir
mann fr,am af man-ni í ára-
raðir og stöðugt hefur
bætzt við. Og Franz Josep
hefur ekki 1-egið á liði sínu.
Málverikasafnið spanna-r til
að mynda R'emþrandttili-n-n
pressiomstanna frönsku. —
Nútím-alist k-ann fursti-nn
hins vegar ekki að rneta,
svo að mikil eyða myndast
þar íi hið merkilega safn.
Furstafrúin safnar bók-
um, bæði nýjum og göml-
um. Hún nam málafræði á
sínum yn-gri árum og talar
reiprennandá þýzku,
fronsku, ítölsku og ensku.
Ætla mæ-tti a-ð þessi vell-
auðuga furstafrú væri góð-
ur viðskiptavinur tízku-
kónga-nina í París. Svo er
þó ekki. Hún teiknar alla
sína kjóla sjálf og saumar
þá m-eira að segja líka.
hefur ekki einu sinni her,
— en einmitt þess vegna
getum við lifað hér í friði,
eins og ein hamin-gjusöm
fjö-Lskylda.
Furstafjölskyldan býr í
einum fegursta kastala í
allri Evrópu. Þegar furs-ta-
frúin, sem er fædd greif-
ynja Wilczek, talar um-
heimili sitt. segir hún:
— Við lifum ekki í höll,
heldur í raunverulegum
kastala frá miðöldum. —
Hann er með vindulhrú og
öllu tilheyrandi, og að sjálf
sögðu er allt morandi af
draugum í honum!
bannsins. Mörgurn Ieikur
að sjálfsögðu hugur á að
vita. hvernig þetta gangi á
dögum hinna eilífu hjóna-
skilnaða og ósamlyndis, og
skulu hér tilfærð orð blaða-
konu frá Vad'uz:
— Við höfum alls ekki
not fyrir hjónasíkilnaði, Hjá
okkur er-u öli hjón harðá-
nægð hvort með annað. —
Þetta hljómar ef til vill
ótrúlega, en skýringin er
kanns-ki sú. a-ð fólk giftir
sig seint í Liechtenstein.
Unga fólkið veit, að hjóna-
bandið verður að vara alla
ævi, og þess vegna hugsar
það sig vel um og gætir
þess að flana ekki að neinu:
Margt er enn ótalið í
sambandi við Liecheten-
steini og kannski ekki hið
veigaminnsta. Skattar eru
þar sáralitlir, — og ibúarn-
ir eru gersamlega lausir
við pólitískt rifrildi og all-
an Þann . taugaæsing og
sóðaskap,. sem þvá fylgir.
Furstinn stjórnar sinni
„fjölskyldu“ og enginn hef-
ur neitt við það að athuga.
í ríkinu eru tólf lögreglu-
þjónan og hefst starf þeirra
eiginlega ekki fyrr en kl.
11 á kvöldin. Þá er öllum
veitingahúsum lokað og um
leið er a-llur háváði á- göt-
um úti stranglega bannað-
ur. Það ríkir sem sagt ró
og spekt í þessu litla og
sérkennilega dvergríki. Og
ekki eingöngu á nóttunni,
Kastali furstahjónanna í
Lieclitenstein.
LEYNDARDÓMUR
MONT EVEREST
Hjónaskilnaðir
bannað, og enginn
kvartar yfir því.
Furstafrúin hefur í
fyllsta máta nýtízkuleg við
horf til lífsins, enda: þótt
hún ríki yfir landi, sem
virðist gamaldags og íhalds
samt á margan- hátt. Konur
í Liechtenstein hafa til
dæmis ekki kosningarétt
frekar en kynsystur þeirra
í Sviss. Og -hjónaskilnaðir
eru bannaðir með lögum og
enginn leið að sniðganga
þau lög. Svo til allir íbú-
arnir eru kaþólskir og það
mun vera meginástæðan til
IBIIIB
heldur dag út og
íbúarnir hafa nó
og brenna og eru
Þeir njóta þess,
heimurirm þráir:
lifa í friði og öry
Átli barni
í miðjum
prófunun
STOKKH
BLAÐIÐ EX]
skýrir frá því,
ára gömul stú
gagnfræðaskóli
Varmalandi ha
léttari í miðjur
unum. — Hút
enskuprófi sí
inn miðvikudí
barnið á fima
og álaugardag
þýzkupróf fyri
á fæðingardeil
gær átti síðasta
að fara fram
það stærðfráeð:
Kennarar f
hafa sýnt þessr
anda sinum mi
vild, enda er í
eindæma duj
fork að ræða.
VEITINGAMi
New York, sem 1
da-uðþreyttur á
kvörtunum g-est
seina afgreiðslu-.
alveg skínandi
Hann hefu-r íekii
á veitingahúsi s:
s-em krossgátur e
ar á. Gestirnir ge
eins stytt sér !
mieðan þeir bíð
ein-ni-g unnið ti-1
ef krossgátan er
V-erðlaunin erui c
góðu víni.
Veitingamiaður
ekki hafa fengið
u-stu fevörtun un
greiðslu, síðani !
f SAMA bili kemur á-
bótinn og fangarnir ásamt
varðmönnunum. Eínka-
þjónn- ábótans sér strax, að
eitthvað óvenjulegt er á
ferðinni. Hann sér litlu þyr-
ilvængjuna og
geislann. Það veí
meðal manna ábc
stykki úr íshelh
niður. Fyrirtæki
ur heppnazt fulli