Alþýðublaðið - 19.06.1959, Blaðsíða 6

Neifar að
koma fram
sundbol. Slíkt sé syndsam-
legt athæfi. í fegurðarsam-
keppni Arabanna voru allir
þátttakendur klæddir kvöld
kjólum.
Til þess að leysa þetta
vandamál kom fram ein til-
laga, sem menn gerðu sér
góðar vonir um. Sfún var sú
að fegurðardrottningin
kæmi fram á sundbol frá
Viktoríutímanum! En stúlk
an neitaði enn sem vonlegt
er.
Spurningin, sem menn
velta fyrir sér í Kairo um
þessar mundir, er því þessi:
Á.að senda fegurðardrottn-
ingu, sem neitar að sýna sig
í sundbol,- til Ameríku, —
eða á að kjósa aðra, sem er
ekki alveg eins siðasöm?
UM þessar mundir er
fegurðarsamkeppnin helzta
umræðuefni manna á milli,
og væri því ekki úr vegi,
að segja frá erfiðleikum
Araba í þessum efnum.
Nýlega var valin fegurð-
ardrottning fyrir arabiska
sambandslýðveldið, 19 ára
gömul blómarós, — og ætl-
unin var að senda hana til
þátttöku í væntanlegri Miss
Universe-keppi í Bandaríkj
unum. En nú er heldur en
ekki komið babb í bátinn.
Fegurðardrottningin neitar
að koma þar fram á sundbol
einum kíæða. Út af ákvörð-
un stúlkunnar varð kurr
mikill í Kairo, ejn hún stend
ur fast á sínu og bendir
meira að segja á ritningar-
stað í kóraninum, þar sem
segir, að stúlkum sé ekki
heimilV að stilla sér út á
og Picasso
Á HVERJUM degi kem-
ur pósturinn til Picasso, og
fær yfirleitt heldur þurrar
móttökur. Picasso hatar
póst. En einhverju sinni átti
hann von á sérstöku bréfi og
spurði um það á hverjum
degi Eoksins kom bréfið og>
Picasso varð svo ánægður,
að hann bauð póstmannin-
um inn og gaf honum vind-
il.
Pósturinn var ekki vel að
sér í þessari klassisku list,
en hafði þó heyrt um Pi-
Brigitte með svarta kollu
ÞAÐ mætti ætla í fljótu bragði, að þetta væri
Sophia Loren, en svo er ekki. Þeta er Brigitte Bardot í
nýjustu mynd sinni, „Babette fer í herinn.“ — Him
er með svarta hárkollu, sem gerir hana óþekkjanlega.
casso og vissi hver maður-
inn var. Þegar hann gekk
inn, sá hann 7 ára gamla
dóttur málarans og klapp-
aði á kollinn á henni. Því
■iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiniiiiiiiiiiriiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiii.iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiieiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
næst varð honum litið á
veggina, sem voru þaktir
listaverkum eftir meistar-
ann. Pósturinn rýndi í verk
in andartak, en sagði svo:
— Svo að hún málar líka,
sú litla!
☆
Heinuir versn-
andi fer!
Refsing fyrir að skapraima kvenfólki
BORGARSTJ ÓRINN í
Tabriz í íran hefur fundið
heillaráð til þess að losna
við slæpingja, sem hanga á
götuhornum og gera vegfar
endum (sérstaklega kven-
fólki) gramt í geði. Ráðið
er einn liður í áætlun borg-
arstjórans um að hreinsa
allan sóðaskap í borginni
og gera hana bjartari með
nýrri götulýsingu, blóma-
skreytingu, nýjum sorp-
tunnum og svo framvegis.
Hann komst fljótt að raun
um, að öskutunnurnar, lýs-
ingin og blómin voru ágæt
út af fyrir sig, en meira
þurfti til. Jafnvel saklausar
skólastúlkur eru ekki örugg
ar gagnvart Romeóum og
Casanóvum borgarinnar,
sem hanga á götuhornum
og ausa klúryrðum og háð-
glósum yfir þær.
Borgarstjórinn hefur nú
gefið lögreglunni fyrirskip-
un um að vernda skuli kon-
ur borgarinnar gagnvart
þessum skuggalegu náung-
um, og gaf þeim gott ráð til
þess að hegna þeim fyrir
dónaskapinn. Sérhver mað-
ur, sem staðinn er að því að
kalla ókvæðisorðum á eftir
saklausri konu, er þegar
handtekinn, farið með hann
á lögreglustöðina, og þar
fær hann ókeypis klippingu
m
við hátíðlega athöfn. Og
klippingin er síður en svo
Casanóvunum og Rómeóun-
um til fegurðarauka. Hár-
skerar lögreglunnar raka
tveggja þumlunga breiða
rönd á þeim, allt frá enni
og aftur á hnakka.
Að athöfninni lokinni eru
sökudólgarnir leiddir hand-
járnaðir um bæinn. Einn
lögregluþjónninn ber gríð-
arstórt skilti, sem ber eftir-
farandi áletrun:
„Takið eftir! Þannig er
öllum þeim refsað, sem
halda að þeir hafi leyfi til
að skaprauna og ónáða sak
laust kvenfólk.“
,, AFBRO TAMENN eru
allt of latir nú á dögum og
geta hvorki né vilja ná hinu
bezta út úr starfi sínu. Þar
af leiðir að ofbeldi og harð-
neskja er stærri þáttur en
áður f glæpaheiminum.“
Þetta ségir einn af fremstu
lögregluforingjum í Scot-
land Yard.
Hann segir 'enn fremur að
skammbyssur, kylfur og
hnúajárn komi nú orðið al-
gerlega í stað slunginna að-
ferða við vasaþjöfnað og
innbrot. Langt er um liðið
síðan Scotland Yard hefur
fengizt við gamaldags vasa-
þjófa. Áður fyrr voru sett
upp skilti þar sem fólk var
varað við vasaþjófum, en
nú er þessi stétt horfin. Það
tekur mörg ár að ná ein-
hverjum árangri á þessu
sviði og nú þykir hægara
að slá fórnarlambið hrein-
lega í rot. Sem sagt: við-
bjóðslegt ofbeldi komið í
stað lymsku.
Áður voru líka til menn,
sem undirbjuggu allt . fyrir
innbrotsþjófa og annan ó-
þjóðalý4?. Það voru greind-
ir náungar, sem unnq, mik-
ið undirbúningsstarf að af-
brótum! Höfuðatriðið fyrir
þá var að koma í veg fyrir
að allt kæmist upp vegna
mistaka. Þessi stétt er horf-
in.
Myntfalsarar eru líka úr
sögunni, einfaldlega vegna
þess að ekki borgar sig að
stunda slíka iðju lengur.
Hagsýnn
an. Hann sat í fangs
til stríðsloka og þeg
um var sleppt fór
gamla leikhúsið :
BANDAR ÍKJAMADUR
segir_ eftirfarandr sögu:
„Eitt sinn. borðaði ég há-
degisverð í fínu, litlu veit-
ingahúsi í París. Þegar ég
sá vínkortið furðaði ég mig
á því, að verðið á lélegu vín
unum var miklu’ hærra en
verðið á bétri vínunúm. Ég
kallaði á - géstgjafann og
spurði hyernig á þessú
stæði. „Þetta er • gert; fyrir
ameríska ferðamenn,"- sagði-
hann. „Þeir hafa ekkert.vit
á vínum og káupá alltaf
dýrustu tegund. En þar af
leiðandi get ég selt föstu
gestunum góð vín á lágu
verði.“
HINN frægi þýzki gam-
anleikari Karl Valentin var
mikill andstæðingur nazism
ans og gerði óspart grín að
Hitler og hans mönnum.
Það leið því ekki á löngu
áður en Gestapo fór að hafa
auga með honum.
Eitt kvöld áttj hann að
skemmta í leikhúsi í Mún-
chen og var fagnað gífur-
lega er hann gekk inn á
sviðið. Valentin heilsaði á
nazistavísu og hrópaði
,,Heil“, þagnaði og bætti við
„hvað heitir hann nú aft-
ur?“ Þegar gleðilætin
höfðu þagnað sagði hann:
„Vitið þið hvað? Á leiðinni.
hingað sá ég Mercedes-bíl
og það var ekki SS-maður í
honum.“ í sömu andrá kom
lögreglan og tók hann fast-
Alhert
EITT af þ
stóð yfir, var
yfir, að 24. júl
lagt hjónabant
er tekin af þe:
TYNDI
FRANS hefur
sögðu ákafa löngu„. ^
að vita, hvaða leyndarmál
bókin hefur að geyma
Hann hefur ekki fengið
neina fyrirskipun um að
rannsaka það, en stenzt þó
ekki mátið og skoðar hana
gaumgæfilega. Og þá kem-
ur margt undarlegt í ljós:
Þetta er í rauninni ekki bók,
heldur dulbúin hirzla fyrir
gimsteina. Góða stund
stendur Frans agndofa og
horfir á hinn dýrmæta gim-
stein, sem glitraru
Það var ekki furi
Walraven væri u
um að ná í þessa
hvað skal nú gera
hefur ekki hugmj
hvar hann getur hr
0 19. júní 1959 — Alþýðublaðið