Alþýðublaðið - 12.07.1959, Blaðsíða 11

Reneé Shann:
4. dagur
nýja bílinn lánaðan, en hann
gat alltaf sagt að hann hefði
verið svo hrifinn af honum,
að hann hefði mátt til með að
fá hann lánaðan til að sýna
Jenny hann. Hann hafði þó
unnið svo mikið að honum.
„Hvað ætlarðu að gera,
Jenny?“
„Ég skal gera það!“
Hann ætlaði að faðma mig
að sér. en ég ýtti honum frá
mér. Ég ætlaði að hiálpa hon-
um, en það var ekki þar með
sagt að ég ætlaði að gleyma
öllu.
„Ég geri þetta fyrir Nicky,
mundu það. Það er skvlda
okkar að taka tillit til hans
og sjá um að þú missir ekki
vinnuna“.
„Ástin mín, vertu ekki
svona bitur“. Af'ur reyndi
hann að faðma mig að sér, en
ég hrinti honum frá mér.
„Steve! Ég er þreytt, ég
ætla að fara að sofa“.
Hann leit á mig. „Ég vildi
að þú gætir skilið —“
„Hvers vegna þú fórst út
með Kit Harker“, greip ég
fram í fyrir honum. „Ég
reyndi ekki einu sinni að út-
skýra það í bínum sporum.
Það gerir þáð bara verra“.
Hann snéri sér frá og fór að
hátta sig. És hoppaði upp í
rúmið og^ dró sængina yfir
höfuðið. Á baðinu heyi'ði ég
öll hljóðin, sem ég bekkti svo
vel og sem þýddu, að nú kæmi
hann os legðist við hliðina á
mér. És heyrði. að hann
slökkti ljósið á baðinu, opn-
aði dyrnar á barnaherberginu
og kíkti á Nicky. Ég lagðist
fram á rúmstokkinn, þegar. ég
heyrði, að hann kom inn. Ég
fann. að dýnan lét undan,
heyrði klikk og Ijósið slökkn-
aði. Og við lágum í myrkrinu.
Hönd var rétt út og á mína
hendi. Ég færði mig enn utar.
„Jenny!“
„Farðu að sofa, Steve!“
„Ástin mín, vertu —“
Ég vissi, að hann hallaði sér
yfir mig, því að ég fann and-
ardrátf hans leika um vanga
minn. Ég elskaði hann, ég gat
þetta ekki. En ég gat ekki gef-
ið mig núna. Til þess hafði
hann sært mig of djúpt.
„Jenny, Jenny, þetta getur
ekki gengið svona.“
Ég lokaði eyrunum fyrir
biðjandi rödd hans.
Ég reisti höfuðið. Ég sá
móta fyrir höfði hans í tungl-
skininu. Ég þráði, að allt yrði
gott á ný, en ég gat ekki sætzt
núna. Ekki enn! Ég var aíltof
aest. Alltof bitur. Ég hafði
treyst Steve um of. Verið svo
heimskulega viss um, hann!
>,Eg er svo hamingjusöm,“
sagði ég við Caroline í kvöld
roeðan Steve var með Kit
Harker og hefði ekki orðið
slys hefði ég aldrei frétt það.
„Við skulum fara að-sofa,“
sagði ég reið. ,,Við skuíúm
fara að sofa og reyna að
minnsta kosti að gleyma því,
sem skeði í kvöld.“
2.
Það var óþægilegt að sitja
saman við morgunverðarborð-
ið. Steve reyndi ekki lengur
að sættast við mig. Við vorum
óeðlilega kurteis hvorf við
annað. Nicky var ejnn í góðu
skapi og talaði mikið eins og
venjulega.
„Hvers vegna komstu svona
seint í gærkveldi, pabbi?“
„Ég hafði svo mikið að
gera.“
„Hvað varstu þá að gera?“
„Borðaðu matinn þinn og
hættu þessum spurningum!“
Nicky horfði ásakandi á
hann. „Af hverju ertu í svona
vondu s.kapi?“
„Borðaðu matinn þinn, Nic-
ky,“ sagði ég hvasst.
„Þú ert líka í vondu skaþi,
mamma," Nicky leit af mér á
Steve.
„Voruð þið að rífast?“
Steve leit á klukkuna og
ýtti stólnum frá borðinu.
„Ég verð að fara.“
Nicky hljóp að glugganum.
Við vorum vön að veifa Steve
bæði, þegar hann fór í vinn-
una.
„Mamma, pabbi er að fara,
kemurðu ekki?“
Ég lét sem ég heyrði ekki til
hans og faldi mig þak við dag-
blaðið. S
Dagurinn^ ætlaði aldrei að
taka enda. Ég var óhamingju-
söm og eirðarlaus og reyndi
að gleyma áhyggjunum í
vinnu. Ég burstaði húsgögnin
og meira að segja fágaði glugg
ana. Um þrjúleytið hringdi
mamma.
„Hvernig líður þér, vina
mín? En Nicky?“
„Vel, þakka þér fyrir.“
„Hefurðu frétt, að Caroline
er komin heim?“
„Já, hún kom til mín í gær-
kveldi.“
„Þa veiztu sjalfsagt, að hún
er að skilja. Aumingja Caro-
line.“
„Já, hún á bágt.“
„Ég hitti mömmu hennar í
gær og meðan ég talaði við
hana gat ég ekki annað en
hugsað um, hvað ég er heppin
að eiga dóttur, sem er svo ham
ingiusöm."
Ég hrökk við og það gladdi
mig, að mamma gat ekki séð
mig.
„Getið þið komið öll þrjú í
mat á sunnudaginn? Það er
svo langt síðan við höfum séð
Nicky.“
Sunnudaginn! f dag var
fimmtudagur. Hvernig yrði
það á sunnudaginn? Við gát-
um ekki farið þangað, ef'við
Steve yrðum reið og ég skyldi
ekki, hvernig það gæti lagazt.
En við urðum að reyna að
komast að samkomulagi. Þetta
gat ekki haldið áfram svona.
Við urðum einhvernveginn að
reyna að gleyma því, sem skeð
hafðí og það var víst ég, sem
varð að gera það. Ég varð að
reyna að trúa því, sem Steve
hafði sagt, að það væri ekkert
milli Kit Harker og hans.
Nicky var háttaður, þegar
hann kom heim um kvöldið.
Ég var búin að jafna mig.
Langur, einmanalegur dagur
hafði sín áhrif. Ég var enn sár,
en ég var ekki lengur reið. Og
hefði ég verið reið hefði reiði
mín horfið, þegar ég sá andlit
Steves, þegar hann kom inn.
Þó mér hefði liðið illa, hafði
honum ekki liðið betur, það
gat ég greinilega séð.
Ég vék frá eldavélinni og ,,
sá, hvar hann stóð í eldhús-
það? Bauðstu Kit Harker í
mat?“
Hann brosti og ég-sá, hve
honum létti, þegar hann
skildi, að ég var ekki lengur
reið. Og svo tók hann mig í
faðm sér og ég reyndi ekki að
koma í veg fyrir það. Svona
átti það að vera! Fullkomin
uppgjöf! Ég elskaði hann allt
of mikið til að halda þessu
rifrildi við. Auk þess var á-
reiðanlega gáfulegt að gera
ekki meira úr þessu en orðið
var. Það tengdi hann mér
kannski enn traustari bönd-
um, ef ég væri viðkvæm og
eftirgefanleg. Væri ég súr og
móðguð færi hann bara til Kit
Harker!
„Jenny!“
„Ó, Steve!!“
Hann tók undir hökuna á
mér og leit í augu mín.
„Ástin mín, við skulum ekki
láta þetta ske oftar!“
„Það er undir þér komið,
Steve!“
„Þá skeður það aldrei. —
Jenny, þú veizt ekki —“
Ég lagði hendina yfir varir
hans.
„Segðu ekki meira.“
Ég vonaði, að ég gerði hon-
um það ekki 0f auðvelt. Vilja-
sterkari kona en ég hefði áreið
anlega haldið það lengur út,
heimtað útskýringar og loforð
um framtíðina, en mér létti
aðeins svo óendanlega mikið,
þegar hann kyssti mig. Nú var
allt gott aftur.
Meðan við vorum að borða,
sagði hann mér frá samtalinu
við herra. Harker. Það hafði
ekki verið skemmtilegt.
„Gamli maðurinn var ösku-
reiður. Hann sagði, að það
væri aðeins vegna ykkar Nic-
kys, sem ég fengi að vera á-
fram.“
„Ó, Steve.“
„En hann kann svo vel við
þig, Jenny. Manstu, hvað hann
talaði mikið við þig f síðustu
veizlunni í verksmiðjunni?“
Já, ég mundi það vel. Herra
Harker, sem var alls ekki gam
all, hafði sýnt okkur Nicky
mikla velvild, Hann var ekk-
iH °S mjög ríkur, en hann
hafði bara tvö áhugamál, dótt-
urina og verksmiðjuna.
„Trúði hann því, að ég hefði
verið með þér?“
>>Já.“ Steve leit hræðslulega
á mig. „Ég sagði, að það hefði
algjörlega verið mér að kenna,
að þú komst með. Ég hefði
sótt þig hingað og heimtað, að
þú kæmir með.“
„Ég skil.“ Ég hristi höfuðið.
„En það sem ég ekki skil er
ástæðan fyrir öllum þessum
lygum! Hvers vegna mátti
hann ekki vita, að það var Kit,
sem var með þér og að það var
hún, sem taldi þig á að keyra
sig?“
„Finnst þér ekki, að þá hefði
það litið enn verr út?“
„Jú, vitanlega finnst mér

■■■■■■■■■■■«■■■■!
GRANNABN!ð
„Það hefur kannske lækkað dálítið
— en nú haggast það ekki.“
dyrunum.
,,Það er góð lykt hér,“ sagði
hann-og þefaði pneð ánægju-
svip.
„Frikkassé, sérgr.ein mín,“
sagði ég.
„Er blásýra í því?“
Ég brosti.
„Nei, því skyldi það vei’a
vr Félaaslíf
FUJ-FÉLAGAR, Hafnarfirði.
Félagsfundur verður haldinn
mánudaginn 13. þ. m. í Alþýðu
húsinu uppi kl, 8.30. Rætt um
haustkosningarnar og önnur
mál.
Flugrvélarnari
Flugfélag íslands.
Millilandaflug: Millilanda-
flugvélin Hrímfaxi er vænt-
anleg til Rey'/javíkur kl.
16.50 í dag frá Hamborg,
Kaupmannahöfn og Osló.
Flugvélin fer til Oslóar,
Kaupmannahafnar og Ham-
borgar kl. 8.30 í fyrramálið.
Millilandaflugvélin Gulífaxi
fer til Gla.sgow og Kaup-
mannahafnar kl. 8 í dag.
Væntanleg aftur til Reykja-
víkur kl. 22.40 í kvöld. Flug-
vélin fer til Lundúna kl. 10 í
fyrramálið. Innanlandsflug: f
dag er áætlað að fljúga til Ak
ureyrar (2 ferðir), Egilsstaða,
Kópaskers, Siglufjarðar, Vest
mannaeyja og Þórshafnar. Á
morgun er áætlað.að fljúga til
Akureyrar (2 ferðir), Bíldu-
dals, Fagurhólsmýrar, Horna-
fjarðar^ ‘ísafjarðar, Patreks-
fjarðar og Vestmannaeyja.
Sklpln;
Skipadeild SÍS.
Hvassafell fór í fyrradag
frá Rotterdam áleiðis til Vent
spils og Riga. Arnarfell er í
Reykjavík. Jök/.lfell er á
Akranesi. Dísarfell er í Stett-
in. Litlafell fór í gær frá Rvík
til Sauðárkróks, Hofsóss,
Siglufjarðar, Dalvíkur, Húsa-
víkur og Vopnaíjarðar. Helga
fell kemur til Umba í dag.
Hamrafcll fór frá Arúba 6. þ.
m. áleiðis til íslands.
Eimskip.
Dettifoss fer frá Leningrad
í dag til Hamborgar og Nor-
egs. Fjallfoss kom til Hull
10/7, fer þaðan til Hamborg-
ar, Antwerpen og Rotterdam.
Goðafoss kom til Reykjavík-
ur 6/7 frá Hull. Gullfoss fór
frá Kaupmannahöfn í gær til
Leith og Reykjavíkur. Lag-
arfoss kom til New York 8/7
frá Reykjavík. Reykjafoss fór
frá Haugesund í gær til Flek-
kefjord og Bergen og þaðan
til íslands. Selfoss kom til
Kotka 10/7, fer þaðan til
Gdynia og Gautaborgar.
Tröllafoss fór frá Reykjavík í
morgun til Keflavíkur og
þaðan síðdegis til Hull og
Hamborgar. Tungufoss kom
til Reykjavíkur í gær frá
Gufunesi. Drangajökull fór
frá Hamborg 9/7 til Reykja-
víkur.
Skipa- oo
reiðasalan
Ingólfsstræti 11
er elzta og stærsta
bifneiðasala landsins.
Við höfum sk?p og bíla
af ýmsum stærðum og
gerðum.
Opið til Idukkan 10
næstu daga.
Sfeipa- o| bif-
reiðasalan
Ingólfsstræti 11
Símar: 18085, 19615.
Alþýðublaðið — 12. júlf