Alþýðublaðið - 05.08.1959, Blaðsíða 11

Renee Shann:
21. dagur
ÖRA
SH
nálægt? Eg hef heyrt að þar
ingjusamlega gíft kona, sem
væri algjörlega áhyggjulaus í
iþessum heimi.
Um boðið var ekkert að
segja. Leggatt hafði ekkert
sparað til að igera allt eins
vel úr g^ríði og unnt va'r.
Klukkan tíu var kalt borð og
kampavín. Herra Russell,
stm virtist hafa skilist að
Steve hafði forgangsrétt á
Kit, snérist £ kringum mig
með töfrandi frakkri fram-
komu. Við og við minntjst
Steve þess að hann áttj konu
því hann kom til að spyrja
mig, hvort ég hefði fengjð
,nóg að drekka, hvort ég
hefði hjtt þennan og hinn
og þess háttar. Eg skildi
■ekkj hvers vtegna hann hafði
heimtað að ég kæmi með.
Kannske hafði hann ætlað
að vera tillitssamari við
mig til að sýnast, en græni
kjóllinn og smaragðarnir
höfðu riðið honum að fullu.
Einhver sló á bjöllu og
tengdasonir Leggattshjón-
anna bað um hljóð.
„Kærj tengdafaðir og
tengdamóðir,“ sagði hann og
Jyfti glasi sínu þejm til heið-
urs. Eg vil að allir skálj fyrir
ykkur, óski ykkur til ham-
jngju og alls góðs í fram-
tíðinni.11
„Herra Leggatt, herra
Leggatt,“ kölluðu margir.
Eg varð tárvot við ræðu
herra Leggatte. Orð hans
voru svo hjartanleg og ein-
föld. Kannske hefðj ég ekki
orðið svona hrærð vjð orð
hans, ef mér hefði ekki orð-
ið hugsað til þess hve lítill
mögueiki var á því að vjð
Steve héldum silfurbrúð-
kaup saman. En ég varð að
kyngja oft og hugsa um
augnahár, sem myndu lita
frá sér, ef ég leyfði tárunum
að renna. En Leggatt var
góður maður og góðir menn
eru fágætir. E var viss um
að hann hefðj aldrei; gert
nieitt óheiðarlegt. Frú Leg-
gattt hafði verið heppin.
„Af allri þeirrli vjð-
kvæmnisdellu, sem ég hef
heyrt, var þessi —“ hvíslaði
einhver hak við mjg, þegar
„Var þetta ekki falleg
ræða,“ sagði ég við Steve.
„Er — jú!“ stamaðf, hann.
„Við skulum fá okkur
meira kampavín,“ sagði
Tony Russell við hljðina á
mér.
„Takk. Eg vil ekki meira,“
sagði ég stutt í spuna.
„Það má nú segja, að þú
befur alið konuna þína vel
upp,“ sagði hann við Steve.'
„Þetta er bjndindismann-
ieskja.“
„Nei, það er ég ekki,“ —
sagði hún snúin.'
Hann brosti.
„Við skulum segja í sam-
anburðj við mjg.“
„Eruð þér lastalaus?1*
spurði Kit. „Mér finnst all-
ir ættu a. m. k. að hafa einn
•löst.“
„Spurjið Steve.“
„O, hún hefur marga,“
sagðj ég blítt.
Kit brosí| og horfði ögr-
andi á hann.
„Það hefur þú svo sann-
•arlega, ástin mín. Það gerir
þig svo töfrandi.“
„Þér megjð til með að
segja mér frá þdm löstum
einhverntíma, ungfrú Hark-
ler,“ sagði ég. „Eg á við töfr-
andi lestina. Eg hef bráðum
verið gift honum í sex ár og
hann hefur haldjð þeim vand
lega leyndum fyrir mér.“
Eg sá að Tony skildi á-
standið. Töfrandi fögur ást-
mær. Ótrúr eiginmaður. Og
dins og ég hugsaðj hann um
hve ótrúr, en áreiðanlega
tekki með sömu örvæntingu.
Eg leit á demöntum sett úr
mitt, brúðkaupsgjöf föður
míns.
„Við megurn ekki koma of
sejnt.“
„Neí., en ég er þreytt. Og
við verðum að hugsa um
Nicky.“
„Frú Connor hugsar um
hann.“
„Það vissi ég vel, en ég
vildi minna hann á Njcky.
Hann og Kíit Harkér.
Tony leit rannsakandj á
mig.
„En það er svo skammt
liðið nætur. Eigum vfð fjög-
se hægt að dansa fram und-
ir morgun."
Þetta var óheppllega valið
hjá honum.
„Takk, ekki ég.“
„Þetta var skemmtjltg
hugmynd," sagði Kit Hark-
er. „Eg kann svo vel við
míg þar, ég fer þangað svo
oft.“
Ejnu sinni of oft að
minnsta kostli, hugsaði ég
ireið.
„Þig ungfrú Harfcer getið
farið,“ sagði ég vjð Tony,
„við Steve förum héim.
„Þú ætlar þó ekki að fara
heim strax Stev!e,“ spurði
Kit.
Ég horfði ögrandi á hann,
þegar hann leit á mig. Hann
vissj jafnvel og ég að venju-
lega fannst mér gaman að
fara út að dansa. En ég
skyldi ekki fara með Kit
Harker! Ekki þó ég fengj
allan heiminn!
Hún stakk hendi sinni
undir hans. Hvters maður
heldur hún eigjmlega að
hann sé, hugsaði ég hitur.
„Getur þú ekfy talað um
fyrir henni, Steve?“ spurði
hún. Svo ltit hún á mjg.
„Eruð þér svona þreytt, frú
Blane?“
„Nei, það er ég ekki,“ —
sagði ég og lett á Tony.
„Bara til að sýna þér að ég
ler ekki í bindjndi, máttu
koma með mér tð ná í
kampavín!“
„Sjálfsagt.11
Með hendi hans undir
mlinni ruddumst við að mat-
salnum.
„Borðaðu meira,“ sagðj
hann og glotti. „Það er
ekkert, sem styrkir eins vel
og matur fyrir rifrildl!“
„Ó, fydrgefðu,“ sagði ég.
„Eg skammast mín.“
„Della, ég viðurkenni að
hún er „man-eater.“
„Eg vildi að hún æti þig
en ekki Steve.“
„Takk, ég hefði ekki á
móti því, ef þér finnst ekki
ókurteist að segja það.“
„Alls ekki. FJestum karl-
mönnum finnst ekfci víst það
sama.“
iSagan — 36 t
„Ndi, alls ekki öllum'. Ekki
herra Leggatt til dæmis. Eg
er hræddur um að þó hann
virðist dá hana, geti hann
ekki þolað hana.“
Svo! Þetta var það sem ég
hafði haldið og það huggaði
mig ögn.
Hann hrosti órandi til
mín.
„Vertu ekki svona örvingl
uð. Það er grdinilegt að mað-
urinn þinn elskar þig.“
Eg leit á hann.
„Og ég sem leinmitt hélt að
þú værir eklt heim9kur!“
„Það er fallega gert. En í
lajlvöru siagt — ég þori að
veðja hverju sem er, að þú
þarft ekki að vera hrædd.
Hún er forstjórinn eins og
þú vieizt og honum her að
hlýða henni.“
Eg fór að hugsa um hvað
það var furðulegt að ég
skyldj; tala svona opinskátt
við þennan unga mann, sem
ég hafði hitt í fyrsta sinn í
kvöld. H-efði það verið við
Richard — allt í einu þráði
ég Rdchard. Við höfðum síð-
ast borðað saman í gær. —
Síðan um kvöldið hafðíi
hann ekki minnzt á það einu
orði að hann elskaði mig, en
ég vissj að hann gerði það.
Eg vissi líka að ég har ekki
vináttuhug til hans lengur.
Eða vissi ég það ekkl? Eg
var ekki viss. Gæti ég hugs-
iað mér að giftast Richard ef
ég ssq_ fram á líf án Steves?
Líf án Steves? Eg var
snögglega ákveðin að berjast
um hann, berjaat með köldu
iblóði og sigra! Kit Harker
hafði ekki sigrað enn og
rnnst inni vissi ég að ég elsk-
að hann jafnheitt og fyrr.
„Hvern ætlarðu að ráðast
á?“ spurði Töny. „Eða er
ekfci nauðsynlégt að spurja."
■„Því spyrðu.“
„Það er morðglampi í aug-
unum á þér og þau sýna vel
hvað þú hugsar. Eg vil
heldur eiga þig fydir vin en
fjandmann.“
Eg brosti og lait kringum
mig að Kit Harker. Eg sá að
hún brostj til Steves og gekk
til dyra.
„Sé þig se|inniá,“ sagði ég
við Tony og igekk til dyra.
Eg viss|_ ekki hvort hún var
að fara eða hvort hún var að
laga sig til. Eg bað til guðs
um að engin hinna kvenn-
^..na væri þar núna.
Hún stóð Við snyrtiborð
frú Leggatte og málaði á
sér varirnar, þegar ég kom
inn. Eg lokaði dyrunum og
hallaði mér að þeim. Hiin
snéri sér vtð og leit á mig.
„Eigum við að nota speg-
ilinn saman?“
„Nei, takk. Eg ætlaði bara
að siegja yður að ég hef ekki
hugsað mér að éiga manninn
minn í hlutafélagi við yður!“
Andlit hennar ibreyttist.
Hún gat veif ð svo íalleg og
ljómandi að allir fearlmenn
félu fyrir henni, en stundum
var hún ljót. Þetta var eitt
af þeim skiptunum!
„Og hverriig ætlið þér að
hindra það?“
veit að ég get það.“
„Það veit ég efeki. En ég
Græn augu hennar kipr-
uðust saman.
„Það gæti skeð að það
væri öfugt og það vær; ég
sem ekki vildi eiga hann í
hlutafélagi með yður!“
„En það vill svo til að ég
er konan hans og svo er ann
að, sem er enn þýðingar
maira, þó þér iekki skiljið
það. Eg er móðir barns.ns
hans.“ m
„Haldið þér að það sé þýð
ingai'mikið? Það efast ég
um!“ Hún snéri sér aftur að
speglinum og púðrað,; sig.
Mér til mikillar ánægju sá ég
;að hendur hennar skulfu.
„Steve elskar Nicky,“
•sagði ég.
„Hann elskar mig líka.“
Þetta var tens og að fá
krepptan hnefann í andlitið.
Hendur mínar knepptust.
Hún sagði það, hugsaði ég,
•ekki Steve!
„Því trúi ég ekki!“
„Spurjið hann!“
Já, ég yrði víst að gera það
við fyrsta tækifæri. En ég
vildi sjálf ráða hvenær það
yrði. Þá varð ég að vera ró-
leg en ekki reið eins og bún.
Eg heyrði fótatak fyrir
utan og á næsta augnabliki
rak frú Leggatt höfuðið inn
um gættina. Eg hugsaði ekki
um hvað ég sagði, ég vissS
bara, að ég var ekki búin að
tala við Kit Harker.
„Kæra frú Leggatt, er yð-
ur það mikílð á móti skapi
að leyfa mér að tala dálítið
lengur við ungfrú Harker
undir fjögur augu?“
Eg sá skilningsglampa J
augum hennar.
„Alls ekki,“ sagð| hún.
„Fyrir alla muni.“ Svo lok-
aði hún dyrunum varega og
hvarf.
Augu Kits skutu gneist-
um.
„Um hvað eruð þér að
hugsa? En sú framkoma!
Viljíð þér að allir tali um
yður? Hvað haldið þér að
frú Leggatt hugsi?“
„Mig grunar fastlega
hvað hún hefur hugsað. Það
sjá allir nema’ feannskl
Steve hvernig iþér eltbð hann
á röndum og reynið áð taka
hann frá mér.“
flugvéiarnar;
Loftleiðir.
Saga er væntanleg frá
Hamborg, Kaupmannahöfn
og Gautaborg kl. 19 í dag. Fer
til New York kl. 20,30. Leigu
vélin er væntanleg frá New
York, kl. 8.15 í fyrramálið.
Fer til Gautaborgar, Kaup-
mannahafnar og Hamborgar
kl. 9.45. Hekla er væntanleg
frá New York kl. 10.15 í
fyrramálið. Fer til G-lasgow
og London kl. 11.45.
Flugfélag fslands.
Millilandaflug: Millilanda-
flugvélin Hrímfaxi fer til
Glasgow og Kaupmannahafn
ar kl. 3 í dag. Væntanleg aft>
ur til Reykjavíkur kl. 22.40 I
kvöld. Flugvélin fer til Glas-
gow og Kaupmannahafnar kl.
8 í fyrramálið. Innanlands-
flug: í dag er áætlað að fljúg^
til Akureyrar (2 ferðir), Eg-
ilsstaða, Hellu, Hornafjarðar,
Húsavíkur, ísafjarðar, Siglu-
fjarðar og Vestmannaeyja (2
ferðir). Á morgun er áætlað
að fljúga til Akureyrar (3
ferðir), Egilsstaða, ísafjarðar,
Kópaskers, Patreksfjarðar,
Vestmannaeyja (2 ferðir) og
Þórshafnar.
Sklpins
Skipadeild SÍS.
Hvassafell losar á Norður-
landshöfnum. Arnarfell fer í
kvöld frá Kristian.sand áleið-
is til íslands. Jökulfell er I
Vestmannaeyjum. Dísarfell
er í Riga. Litlafell 1 osar á
Norðurlandshöfnum. Helga-
fell er í Boston. Ilamrafell er
í Batum.
Eimskip.
Dettifoss. kom til Reykja-
víkur 30/V frá Raufarhöfn.
Fjallfoss fór frá Gdansk 31/7
til Reykjavíkur. Goðafoss
kom til New York 30/7 frá
Reykjavík. Gullfoss fór frá
Leith í gær til Kaupmanna-
hafnar. Lagarfoss kom til
Reykjavíkur 30/7 frá New
York. Reykjafoss fór frá Vest
mannaeyjum 31/7 til New,
York. Selfoss fór frá Súganda
firði fgærk\\!di til Fiateyr-
ar, Bíldudals, Tálknafjarðar
og Patreksfjarðar. Tröllafoss
fór frá Leith í gær til Reykja-
víkur. Tungufoss fór frá Fá-
skrúðsfirði 1/8 til London og
Odense.
Ríkisskip..
Hekla kom til Reykjavíkur
í morgun frá Norðurlöndum,.^
Esja fer væntanlega frá Rvík
kl. 14 á morgun til Vest-
mannaeyja. Herðubreið er á
Vestfjörðum á suðurleið.
Skjaldbreið fer frá Reykja-
vík á morgun til Breiðafjarð-
arhafna og Vestfjarða. Þyrill
er væntanlegur til Reykjavík
ur í kvöld frá Raufarhöfn.
Skaftfellingur fór frá Reykja
vík í gær tií Vestmannaeyja.
hann hafðl, lofeið máli sínu. ur ekki að fara eitthvað eft-
Eg leit við og sá að Kit ir boðrð? Er ekki „Blue-
og Steve stóðu bafe vjð mig. Bottle“ veftingahúsið hér
SiIMIllll »Er Það híá lögreglunni? Viljið þið
gera svo vel að koma og taka óþekka
stelpu, sem vill ekki fara að hátta“.
Alþýðublaðið — 5. ágúst 1959 J