Alþýðublaðið - 15.08.1959, Blaðsíða 11
Renee Shann:
30. dagur
Richard, ég neyddi mig til aS
hugsa um hann. Ég ætlaði að
hitta hann aftur, þegar ég
hefði hitt Steve og komið
öllu viðvík.iandi skilnaðinum
í lag. Ég ætlaði að flytja á-
samt Caroline og fá mér konu,
sem væri eins góð og frú Con-
nor til að hugsa um Nicky
meðan ég ynni á skrifstof-
unni. Yæri ég bara nægilega
sterk og dugleg gengi þetta
allt.
Mér til mikils létíis fékk ég
bréf frá frú Connor, sem var
sent í gegnum skrifstofuna.
Hún sagðist ekki vita, hve-
nær hún kæmi aftur, því
systir hennar hefði lamast og
þarfnaðist hennar. Það var á-
gætt fyrir mig.
Já, sugsaði ég einn morg-
uninn. þegar ég' var að ganga
niður við vatnið, og sólin
skein á heiðskírum himnin-
um, það var gott, þegar þessu
var lokið og ég var frjáls til
að hitta Richard eins oft og
ég vildi. Mér leið miklu betur
og ég ákvað að fara heim
innan skamms. Ég gat áreið-
anlega búið heima hjá pabba
og mömmu til að byrja með.
Þó þau væru ekki heima, var
ráðskonan þar og hún myndi
hugsa um okkur Nicky. Ég
kveið mest fyrir að segja
pabba og mömmu allt saman,
ég vissi að þau tækju sér það
mjög nærri. í fyrsta lagi
þótti þgim mjög vænt um
Steve og í öðru lagi litu þau
skilnað illu auga. Ég andvarp-
aði. Það gerði ég líka!
Ég gekk aftur til hótelsins
um hádegisbilið og ég þekkti
ekki strax háa manninn sem
stóð upp og gekk til mín,
þegar ég kom inn í anddyrið.
Svo staðnæmdist ég.
„Richard! Hvernig komst
þú hingað?“
„Ég kom til að heimsækja
þig, ástin mín“.
„En hvernig vissirðu að ég
væri hér?“
Hann tók undir hendina á
mér.
„Það er löng saga. Við
skulum koma inn á barinn og
fá okkur eitt glas, meðan ég
segi þér hana“.
Hann hafði komizt að því
fyrir tilviljun. Hann hringdi
á skrifstofuna og Caroline
sagði honum að ég yrði í burtu
um vikutíma. Honum hafði
strax dottið í hug að eitthvað
hefði komið fyrir, Hann bauð
henni í mat og reyndi að
ógna henni til að láta uppi
heimilisfang mitt. En hún
stóð fast á sínu. Hún bað
hann um að reyna ekki að
finna mig og sagði að ég yrði
að fá að vera ein. Ég yrði að.
berjast við þetta ein og reyna
að sætta mig við að byrja nýtt
líf. Hann samþykkti það og
hlustaði þolinmóður á það,
sem hún sagði. En svo degin-
um áður, hafði hann ekki þol-
að það lengur og farig upp á
skrifstofuna til að tala við
Caroline. Hún var að tala í
símann þegar hann kom og
bauð honum bara sæti. En
það var langt símtal og hann
leit í kringum sig. Þá sá hann
bréf á borðinu fyrir framan
sig, sem skrifað var utaná til
mín. Þegar Caroline var búin
að tala lagði hún dagblað yf-
ir og vonaðist áreiðanlega til
að hann hefði ekki séð það.
„Og sagðirðu henni ekki að
þú hefðir séð það?“
„Nei. Mér fannst engin á-
stæða til þess. Þá hefði hún
bara haft áhyggjur af þér. Ég
sagðist bara vera kominn til
að vita hvernig þú hefðir
það“.
Ég brosti^ Ég var fegin að
sjá hann. Ég var svo miklu
rólegri núna. Ég varð að taka
því sem kom, því góða og því
vonda. Það var gott að sjá
Richard aftur, en heldur ekki
meira. En ég hafði víst orðið
tilfinningasljó^ við áfallið,
sem ég fékk. Ég elskaði engan
nema Nicky núna. Hann leit
á mig eins og hann hafði gert
síðasta kvöldið okkar saman,
en nú fékk ég ekki hjartslátt
eins og þá. Það var eins og
eilífð hefðí liðið síðan við
vorum veðurteppt vegna þok-
unnar.
„Ástin mín, ertu reið vegna
þess að ég kom?“
„Alls ekki“. Ég brosti.
„Ekki þegar þú ert kominn“.
Við borðuðum saman og ég
sagði honum hvað hefði kom-
ið fyrir. Hann vissi hvort eð
er svo mikið að ég gat eins
sagt honum allt. Ég gat tal-
að um það núna á ópersónu-
legan hátt, eins og það hefði
komið fyrir einhvern annan.
„Hvað verðurðu hér lengi?“
spurði hann,. þegar ég hafði
lokið máli mínu.
„Ég ætla að fara strax heim.
Nú vil ég bara að þessu sé
lokið sem fyrst. Hingað til
hef ég ekki skilið hvernig ég
gæti gert það, en nú er eins og
það skipti engu máli lengur“.
„Þá verður þú að hitta
manninn þinn?“
„Já, það verður erfitt“.
„Getið þið ekki látið lög-
fræðing sjá um allt?“
„Nei, það kemur ekki til
mála. Við þurfum að tala um
Nicky“.
„Heldurðu að hann sam-
þykki skilnaðinn?11
„Áreiðanlega, hann hlýtur
að vilja það sjálfur. Ég sagði
honum að velja milli okkar
Kit Harker og hann valdi Kit
en ekki mig“.
„Þú getur ekkert sannað.
Það er engin ástæða fyrir
skilnaði að hann var ekki á
hótelinu, sem hann hafði
sagzt verða á og að hún var
í sömu borg“.
„Það er meira en nóg fyrir
mig. Þá sýndi; hann greini-
lega hvora hann vildi“.
„En kannski lítur hann öðru
vísi á málið síðan þú fórst?“
„Það væri leitt. Hann hefði
átt að athuga það fyrr.“
Ég talaði með svo undar-
lega kaldri og skrýtinni rödd.
Gjörsamlega ólíkri minni
röddu. Hafði ég breytzt svona
mikið síðan ég fór frá Steve?
Myndi það vara eitthvað? Það
væri það bezta, sem skeð gæti.
Þá gengi allt vel.
„Manstu hvað ég sagði um
eitt einasta syndar augna-
blik?“
„Já, ég man það.“ Ég hristi
höfuðið. „Ég gæti það ekki,
Richard. Og ég þarf það held-
ur ekki. Það er allt búið.milli
okkar Steve.“
Við ákváðum að fara út að
aka. Það var gott veður og
sólin skein.
Þegar við gengum fram í
anddyrið leit símastúlkan á
mig.
„Hittuð þér manninn, sem
spurði um yður, frú Blane?“
Ég hélt hún ætti við Ric-
hard.
„Já, takk.“
Hún leit fyrst á Richard og
síðan á mig.
„Ég á við hinn manninn,
hann sem kom meðan Þér vor
uð að borða.
Ég fékk ákafan hjartslátt.
Það gat aðeins verið um einn
mann að ræða. En hann vissi
ekki hvar ég var, en það hafði
Richard ekki heldur vitað.
„Hvernig leit hann út?“
„Hávaxinn, Ijóshærður. Bet
ur get ég ekki lýst honum, því
miður.“
„Takk Þetta er nóg.“ Ég
reyndi að jafna mig. Ég vissi
ekki hvers vegna hann kom
eða hvernig hann vissi að ég
var hér, en ég efaðist ekki
um að það hefði verið Steve,
sem spurði eftir mér.
„Ég held að ég viti hver það
er. Er langt síðan hann var
„Þú lilýtur að sjá það, góði, að ég er
neydd til að segja möramu, að þvi haf-
gert þetta. Annars fæ ég ekki að leika mér meira í dag“.
hér?“
„Svona tuttugu mínútur. Ég
sagði honum að þér væruð í
matsalnum."
„Sáuð þér hann svo
seinna?“
„Nei, en ég hef ekki alltaf
verið hér. Georg!“ kallaði hún
til dyrávarðarins. „Sástu hvað
varð af manninum, sem spurði
um frú Blane?“
„Já, hann var einmitt að
fara. Ég tók sérlega eftir hon-
um, því hann var í svo fínum
bíl.“
Ég fann að Richard tók fast
um höndina á mér.
„Komdu nú, Jenny,“ sagði
hann. „Við skulum fara þang-
að, sem við ætluðum.“
Ég settist við hlið hans. Ég
var það mikið með sjálfri mér
að ég sá að við ókum niður
að ströndinni. Eftir smástund
lagði hann bílnum að vegar-
brúninni og nam staðar. Fram
undan lá hafið og glitraði í
síðdegissólinni.
„Já,“ sagði hann og tók um
höndina á mér. „Um hvað ertu
að hugsa?“
„Hvernig vissi Steve að ég
var hér?“
„Ég var líka að hugsa um
það. Það er ekki líklfegt að
hann hafi líka séð bréfið hjá
Caroline. Það væri of mikil
tlviljun.“
„Nei, og væri það svo, hefði
hún hringt og sagt mér það
Ég hristi höfuðið. „Og ég er
viss' um að hún hefur ekki
sagt honum hvar ég væri.“
„En Patsy?“
„Ég er jafnviss um að hún
hefur ekki gert það.“
„En samt fann hann þig?“
„Já, en það er ekki hvernig
heldur hvers vegna hann kom,
sem ég er að hugsa um. Og
fyrst hann kom, hvers vegna
fór hann þá án þess að tala
við mig?“
„Ég veit ekki hvers vegna
hann fór, en það er augljóst
hvers vegna hann kom. Ann-
aðhvort vill hann ljúka þessu
strax eins og Þú eða hann vill
fá þig aftur og það finnst mér
sennilegra.“
Ég sat grafkyrr og hugsaði
um það, sem Richard hafði
sagt. Ég spurði sjálfa mig hvor
ástæðan mér fyndist senni-
legri. Ég sagði hræðslulega
við sjálfa mis að það gæti
ekki verið sú seinni, Ég hafði
liðið svo mikið og ég var búin
að sætta mig við að lifa án
hans. Að vona núna og verða
svo fyrir vonbrigðum, það var
meira en ég gat afborið.
„Hann vill mig áreiðanlega
ekki aftur,“ sagði ég hljóm-
lausri röddu. „Hann kom á-
reiðanlega til að flýta öllu.
Hann hatar óvissuna jafnt og
ég.“
Svo varð ég áköf.
„Símastúlkan sagðist hafa
vísað honum inn í borðsalinn
og nú skil ég hvers vegna
hann hefur farið sína leið. Við
sátum inni í horni og það var
auðveldara fyrir þann, sem
kom inn að sjá okkur en fyrir
okkur að sjá hann. Við vorum
að tala saman og tókum ekki
eftir neinu umhverfis okkur.“
Richard kinkaði kolli til
samþykkis.
„Hann sá okkur, varð reið-
ur og fór,“ sagði ég
„Þá er ferðin til einskis.“
„Já, en ég er viss um að
það var þannig.“
„Hvers vegna ertu svo viss
um að hann vilji Kit Harker
ef hann verður svo reiður við
að sjá okkur?“
„Ég veit Það ekki. En ég er
viss um að það er rétt. Hann
varð reiður af því að ég var
ekki ein og hann gat ekki tal-
að við mig.“
ílugvélarnar:
Flugfélag íslands h.f.:
Millilandaflug: Gullfaxy-
fer til Glasgow og Kaupm.h.
kl. 08.00 í dag. Væntanlegur
aftur til Rvk kl 22.40 í kvöld.
Flugvélin fer til Glasgow og
Kaupmh. kl. 08.00 í fyrra-
málið. Hrímfaxi fer til Oslo,
Kaupm.h. og Hamborgar kl.
10.00 í dag. Væntanleg aftur
til Rvk kl. 16.50 á morgun. —
Innanlandsflug: í dag er á-
ætlað að fljúga til Akureyr-
ar (2 ferðir), Blönduóss, Eg-
ilsstaða, Húsavíkur, ísafjarð-'
ar, Sauðárkróks, Skógasands
og Vestmannaeyja. (2 ferðir).
— Á morgun er áætlað að
fljúga til Akureyrar (2 ferð-
ir), Egilsstaða, Kópaskers, —
Siglufjarðar, Vestm.eyja og
Þórshafnar.
Loftleiðir h.f.:
Edda er væntanleg frá Staf
angri og Oslo kl. 21 í dag. —
Fer til New York kl. 22.30.
Saga er væntanleg frá New
York kl 8.15 í fyrramálið. —
Fer til aGutaborgar, Kaupm,-
hafnar og Hamborgar kl. 9.45
Leiguflugvélin er væntanleg
frá New York kl. 10.15 í
fyrramálið. Fer til Oslo og
Stafangurs kl. 11.45.
Skiplins
Skipadeild S.Í.S.:
Hvasasfell fór 12. þ. m, frá
Þorlákshöfn áleiðis til Stett-
in. Arnarfell fer í aag frá
Akranesi áleiðis til Norður-
landshafna. Jökulfell fer í
dag frá Keflavík áleiðis til
New York. Dísarfell losar á
Austfjarðahöfnum. Litlafell
er á leið til Rvk að austan og
norðan. Helgafell fer í dag frá
Stettin áleiðis til íslands. —
Hamrafell fór 6. þ. m. frá
Batum áleiðis til íslands.
Eimskipafélag íslands hf.:
Dettifoss fór frá Norðfirði
13.8. til Glasgow, Rotterdam,
Bremen og Leningrad. Fjall-
foss fór frá Vestmannaeyjum
11.8. til Rotterdam, Antwerp-
en, Hamborgar og Hull. Goða
foss fór frá New York 11.8.
til Keflavíkur. Gullfoss fer
frá Rvk kl 12.00 á morgun 15.
8. til Leith og Kaupm.h. Lag-
arfoss fer frá Norðfirði í
kvöld 14.8, til Eskifjarðar, og
þaðan til Fredriksstad, aGuta
þaðan til Fredriksstad, Gauta
borgar, Helsingborg, Malmö,
Arhus, Leningrad og Hamb.
Reykjafoss fer fré .New York
14.8. til Rvk. Selfoss fór frá
Rvk 12.8. til Sandefjord, —>
Kaupm.h., Rostock, Stokkh.,
Riga, Ventspils og Gautaborg
ar. Tröllafoss kom til Rvk 8.
8. frá Leith. Tungufoss fer
frá Gdynia 14.8. til Hamborg
ar. Katla fer frá Rvk á hád.
á morgun 15.8. til Akraness,
ísafjarðar, Sauðárkróks, —■
Siglufjarðar, Akureyrar og
Húsavíkur
Æskulýðsráð Rvíkur. Dans-
skemmtun í Skátaheimilinu
í kvöld. Ungir söngvarar
syngja með hljómsveitinni.
Skemmtiferð Borgfirðingafé-
lagsins. Um helgina 22. og
23. ágúst efnir Borgfirðinga
félagið í Rvík til skemmti-
ferðar um Borgarfjörð. Er
ráðgerð gisting í tjöldum að<
Gilsbakka og verður þar
kvöldvaka, sem héraðsbú-
um verður gefinn kostur á
að taka þátt í. Nánari upp-
lýsingar gefur ferðanefndin
— en hana skipa: Guðný
Þórðardóttir, Númi Þor-
bergsson og Páll Bergþórs-
son.
Alþýðublaðið — 15. ágúst 1959