Alþýðublaðið - 16.08.1959, Blaðsíða 4

ntgeiauu. npyouiloKKurmu. mtstjórar: Benedlkt Gronua.1. gisu .
þórsson .,g Helgi Sæmundsson láb.). Fulltrúi ritstjórnar. Sigvaldl Hjálm
BtMon Fréttastjóri Björgvin Guðmundsson. RitstjórnarsimaF 14903 o|
14802 \uglýsingasimi: 14906. Aígreiðslusimi: 14900. Aðsefui Mb*""
‘ulsið. Prentsmiðia Albýðublaðsins. Hverfisaa'*
Sumarpinginu lokið
SUMARÞINGINU lauk í gær. Hafði það þá
lokið höfuðverkefni sínu, þ. e. afgreiðslu kjör-
dæmamálsins og kosningalaganna. Að vísu var
hverjum þingmanni heimilt að taka upp önnur mál
og gerðu nokkrir þingmenn það. Hins vegar var
þegar í upphafi gert ráð fyrir, að þing þetta stæði
skamman tíma enda heppilegast þegar haft er í
huga, að nýjar kosningar standa fyrir dyrum í haust
og nýtt þing kemur saman 'í nóvembermánuði.
Þess varð vart snemma á þinginu, að Framsókn
armenn höfðu tilhneigingu til þess að tefja störf
þess sem mest. Fluttu þeir fjölmargar tillögur um
ýmis önnur mál, eingöngu 1 áróðursskyni. Eitt
þeirra mála, er Framsóknarmenn fluttu var frum-
varpið um afnám skerðingarákvæða tryggingar-
laganna. Hafði það mál legið fyrir þinginu sl vet-
ur en ekki hlotið fullnaðarafgreiðslu. Tók Skúli Guð
mundsson nú málið upp.
Kjarni frumvarpsins er sá, að fellt verði nið-
ur það ákvæði er kveður svo á, að lífeyrisgreiðsl-
ur til öryrkja og gamalmenna skuli falla niður
ef atvinnutekjur þeirra fara fram úr vissu
marki. Samkvæmt tryggingarlögunum skyldu
ákvæði þessi falla niður 1960 en frumvarp Skúla
Guðmundssonar gerir ráð fyrir, að þau falli nið-
ur strax. Friðjón Skarphéðinsson, félagsmálaráð
herra sagði á þingfundi í fyrradag, að hér væri
um réttlætismál að ræða og fella hæri niður
þessi skerðingarákvæði. En hann lagði áherzlu
á það, að tryggingalöggjöfin öll þarfnaðist end-
urskoðunar. Slíkar hreytingar yrði að sjálfsögðu
að gera í samráði við Tryggingastofnunina.
Sagði hann það óforsvaranlegt að afgreiða slikt
stórmál í flaustri á síðasta degi sumarþingsins.
Þegar kommúnistar sáu, að ekki mimdi vinn-
ast tími til að afgreiða mál þetta á þessu þingi, um
hverfðust þeir og fengu nú allir skyndilega mik-
inn áhuga á afgreiðslu þessa máls. Finnbogi Rút-
ur Valdimarsson, sem ekki hafði tekið til máls allt
sumarþingið, kvaddi sér nú allt í einu hljóðs á þing
fundi, á næst síðasta degi þingsins og krafð-
ist þess að mál þetta yrði afgreitt. Þjóðviljinn ger-
ir þetta að stórmáli í gær. Segir Alþýðuflokkinn
haf a hindrað framgang réttlætismáls og fer um það
mörgum orðum.
Alþýðuflokkurinn kippir sér ekki upp við
stóryrði Þjóðviljans. Alþýðuflokkurinn þarf
ekki að óttast samanburð við komúnista í trygg
ingamálunum. Og það má minna á það, að með
an kommúnistar sátu í vinstri stjórninni minnt-
ust þeir aldrei á þetta mál. Þeir minntust held-
ur ekki á það Iengi framan af sumarþinginu. En
á næst síðasta degi sumarþingsins vöknuðu þeir.
Og þá vaknaði Finnbogi. Þeir heimtuðu af-
' greiðslu málsins. En þeir minntust ekkert á það
hvernig ætti að útvega þær 15—20 millj., er af-
nám skerðingarákvæðanna mundi kosta. Al-
þýðuflokkurinn tekur ekki þátt í slíkri af-
greiðslu mála. Hann vill, að mál þetta verði ann
að og meira en gagnlaust pappírsmál. Hann vill,
að örykjar og gamalmenni njóti gagns af mál-
inu, þegar það verður afgreitt. Og engum öðr-
um flokki er betur treystandi til að tryggja að
svo verði, en Alþýðuflokknum.
Þetta eru níu ungir menn og konur, sem unnu í ritgerðarsamkeppni í sambandi við „miólk-
urdaginn“ svo nefnda (9. júní). Þau eru frá ýmsum löndum Evrópu. Á myndinni eru þau
framan við Buckingham höllina í Lundúnum, en ferðin þangað var liður í verðlaunum.
^iiiiiiiiHiiiimiiiiiiiiiiaiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiPumHMnMimimiuimmiiiiiiiHiiu iiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimii'< ...

Rt
UKI í AFRÍKU og Asíu
munu enn á ný leggja Algier-
málið fyrir allsherjarþing
Sameinuðu þjóðanna í haust.
í fyrra náðu þau meirihluta
fyrir tillögu, er studdi rétt
Algier til sjálfstæðis. Raunar
vantaði eitt atkvæði til þess
að tillagan fengi tvo þriðju
atkvæða og náði því raun-
verulega ekki fram að ganga,
en eigi að síður var niðurstað-
an mikill ósigur fyrir Frakka.
Því meiri var ósigurinn, að
Bandaríkin og allmörg ríki í
hinni latnesku Ameríku
greiddu ekki atkvæði, og þar
að auki kom í Ijós, að fulltrú-
ar margra landa greiddu ekki
atkvæði með tillögunni ein-
vörðungu vegna málatilbún-
aðarins, þótt þeir drægju ekki
dul á, að þeim litist ekki á að-
farir Frakka í Algier. Frakk-
ar áttu því í vök að verjast.
Allt bendir til. að sams
konar tillaga muni fá tvo
þriðju atkvæða í haust, ef
ekki kemur eitthvað fram
nýtt í málinu. Enda þótt alls-
herjarþingið hafi ekkert á bak
við sig til að knýja fram slíka
tillögu í framkvæmd, yrði
samþykkt hennar alvarlegur
hnekkir fyrir Frakka, að því
viðbættu, að það þyrfti eftir
það ekki að vænta stuðnings
frá bandamönnum sínum í At-
MÁLIÐ
OG Ui
Sextán meðlimir Bandaríkja-
þings hafa krafizt þess, að
Bandaríkin knýi fram friðar-
umleitanir milli Frakka og
uppreisnarmanna í Algier, og
í því sambandi leggja þeir á-
herzlu á, hve gagnlegt væri
gott samkomulag milli Banda-
ríkjanna og.sjálfstæðs Algiers
í framtíðinni. Þessir sextán
tóku það upp hjá sjálfum sér '
að bera fram þessa kröfu, en
með henni styrkja þeir að-
stöðu Eisenhowers gagnvart
de Gaulle. Og ameríska utan-
ríkisráðuneytið sendi í vik-
unni sem leið kveðju til ráð-
Eisenhower
lantshafsbandalaginu. Hún
mundi verða uppreisnarmönn
um í Algier byr undir -báða
vængi og yfirleitt þjóðemis-
öflunum í Afríku.
F
*-INS OG SAKIR STANDA
gildir það meginmáli fyrir
Frakka að koma Bandaríkja-
mönnum til þess að vera á
móti tillögd frá Afríku- og
Asíuríkjum, sem beinlínis er
stefnt gegn stefnu Frakka í
Algier. Hér áður lagðist stjórn
Bandaríkjanna gegn því að
gerð yrði samþykkt í málinu
í allsherj arþinginu, en hvatti
til þess að reynt yrði að finna
málamiðlun með friðsamlegu
samkomulagi. Sú ákvörðun
hennar að greiða ekki atkvæði
í fyrra stafaði hins vegar af
því. að hún vildi sína Asíu-
og Afríkuríkjunum, sem að
tillögunni stóðu, tillitssemi,
auk þess sem hún var sáróá-
nægð með stríðsstefnu Frakka.
Eftir að de Gaulle kom til
valda, vildu Bandaríkjamenn
gefa honum færi á að leysa
málið upp á eigin spýtur. En
nú liggur ekki annað fyrir en
að stríðið heldur áfram og de
Gaulle er ekki feti nær lausn
en fyrri ríkisstjórnir.
^EBRÉ, forsætisráðherra
Frakka, hefur lofað, að Frakk-
‘ land fari úr Atlantshafsbanda-.
laginu, ef Atlantshafsbanda-
. lagsþjóðimar fylg.ja Frökkum
ekki í Algiermálinu. Áður hef
ur komið fram svipuð hótun.
.um að fara úr Sameinuðu þjóð
unum. En franska stjómin
getur varla- ímyndað sér, að
það þýði nokkuð að vera með;
slíkar hótanir við Eisenhower.
De Gaulle
stefnu frjálsra Afríkuríkja, er
þá stóð yfir, og lýsti yfir sam-
úð Bandaríkjanna með fram-
tíðarvonum afrískra þjóða.
H,
' 'IN MIKLA SQI<:N Frakka
í fjöllunum í Kabyliu hefpr :
ekki fært stríðið nær lokum. -
de • Gaulle virðist ekki hafa •
betra taumhald á' fallhlífa-
sveitunum en fyrri stjórnir.
Ðe Gaulle fer nú til Algier
rétt áður en hánn hittir Eis- -
enhower, og fyrirsjáanlegt er,
að hann' ætlar að búa svo um
hnútana þarv að honum reyn-
ist auðveldara að vinna traust ■
Eisenhowers. J.S. ,'
4 16. á<gúst 1959 — Alþýðublaðið