Alþýðublaðið - 27.08.1959, Blaðsíða 5

■VC Ofcí/
DAGANA 21.—22. ágúst sl.
var haldinn aðalfunduir Skóg-
ræktarfélag íslands að Hólum í
Hjaltadal. Varaformaður fé-
lagsins, Hókon Guðmundsson
hæstaréttarritari, stýrði fundi,
en þangað sóttu fulltrúar fii’á
rúml. 20 héraðsskógafélögum
og margar ályktanir voru gerð-
er, sem síðar mun verða sagt
frá.
, Endurkjörnir í stjórn voru
Hermann Jónassoij og Haukur
Jörundsson, en í varastjórn Jó-
hann Hafstein. Fundinn sótti í
allt milli 80—90 manns. Margar
ályktanir voru gerðar, m. á. var
UM 350 manns voru
saman komnir á sumarmóti
ungtemplara á Jaðri á sunnu-
dag og láta mun nærri
að 250 unglingar á aldi'-
inum 14—18 ára hafi dvalizt
á Jaðri yfir alla helgina.
Mótið hófst á laugardaginn
kl. sex með setningarræðu
Finnboga Júlíusspnar, ritara
Jaðarstjórnar, og kl. 9 hófst
skemmtikvöld.
Á sunnudag fóru fram úti-
leikir og íþróttir, drengir
kepptu í sjö greinum frjálsra
íþrótta Og lið ungtemplara
keppti við 3. flokk Vals í knatt
spyrnu og piltar úr stúk-
unni Sóley kepptu í hand-
kmattleik við meistaraflokk
Ármanns.
Um miðjan dag fór fram
æskulýðsguðaþjónusta og pré
dikaði séra Árelíus Níelsson,
Noregsfarar í hópi ungtempl-
ara sögðu frá ferðalagj og
hafði Solveig Guðmundsdótt-
ir frá Hafnarfirði orð fyrir
þeim. Á sunnudagskvöldið
var kvöldvaka, Þorvarður
Örnólfsson flutti ávarp, sýnd
var kvikmynd frá landnám-
inu að Jaðri allt frá byrjun,
en um þessar mundir eru 20
ár frá því að fyrstu húsakynni
að Jaðri voru tekin í notkun.
Þegar' tíðindamaður blaðs-
ins kom að Jaðri um helgina,
vakti það furðu hans hve
starfsemi íslenzkra ungtempl
ara er orðin öflug, en þetta er
annað sumarið, sem samtökin
starfa og þetta er annað æsku
lýðsmótið, sem ungtempiarar
halda áð Jaðri.
í samtökum ungtemplara
eru 900 félagsmenn, að því er
Einar Hannesson ritari þeirra
tjáði í stuttu samtali. Nær all
•ir eru unglingarnir á gagn-
fræðaskólaaldri, 14—18 ára,
flestir í Reykjavík, en þó hafa
verið stofnaðar deildir á Isa'
firði, í Neskaupstað og í Hafn
arfirði og nýjasta deildin var
stofnuð í Borgarnesi fyrir
nokkru með 43 félagsmönn-
um. — Alls eru sjö ung-
mennastúkur og tvö ungtempl
arafélög, og segir Einar, að
þessi starfsemi sé þýðingar-
mikil grein í starfi góðtempl-
arareglunnar, sambærilea við
■æskulýðssamtök templara á
Norðurlöndum, sem tengja
saman fólkið í barnastúkun-
um og félagsskap hinna full-
orðnu. Aðalhvatamaður að
stofnun ungtemplarasamtak-
anna var Gissur Pálsson, sern
kynntist áður hliðstæðri starf
semi í nágrannalöndunum.
Samtök un-gtemplara ganga
meira tii móts við unga fólk
ið, segir Einrir Hannesson,
meira en gert heýur verið til
þessa, þess vegna förum við
inn á nýjar brautir, sem stúk
ur hafa ekki áður farið. Við
viljum gefa unga fólkinu
tækifæri til að strirfa sjálf-
stætt að hugðarmálum sín-
um og félagsmálum, því öll-
um félagsmálahreyfingum
er nauðsynlegt að laga sig að
nýjum tíma.
Starfsemi ungtemplara er
í þremur greinum, í fyrsta- lagi
funda- og skemmtistarfsemi, í
öðru lagi útistaif
og í þriðja lagi
starf.
í funda- og skemmtistarfinu
er lögð áherzla á að félags-
menn hafi sjálfir forustu ög
veg og vanda með því að lesa
upp, syngja og leika og bjóða
ungu fólki upp á áfengislauS-
ar skemmtanir. Haldin hafa
verið gestakvöld fyrir skóla-
fólk í gagnfiæðaskólumim og
hafa þau notið mikilla vin-
sælda.
Síðastliðið sumar tóku 250
ungtemp’Jirar þátt í fimm ferð
um og mikil áherzla er lögð á
útilíf og íþróttastarf, en þó
Efri myndin er af byggingunni að Jaðri. Neðri myndin
sýnir Noregsfarana.
mun tómstundastarfið vera
Viðamest.
Á námskeiðum í tómstunda-
heimili ungtemplara voru síð-
astliðinn vetur um 400 ung-
lingar. Voru samtals 29 flokk
ar óg í hver jum flokki 16—20
unglingar allt frá 12 ára tii 25
ára aldurs. Hver flokkur kom
saman einu sinni í viku og
fékk leiðbeiningar í tága-
grófst það í hug minn, — en
ég stóð í nánd víð furstafrúna
og heyrðí orðaskiptin. Allar
konur vilja víst gefa aleigu
vinnu, bastvinnu og fleira og
til þessarar vinsælu starfsemi
(Framhald á 10. síðu.)
samþykkt að hluti af aðflutn-
ingsgjöldum timburs skuli
renna til Skógræktarfélags ís-
lands.
Sífellt fer skógrækt vaxandi
hérlendis og sannazt hefur, að
tré geía þi'ifizt hér vel, þrátt
fyrir óstöðuga veðráttu. Það,
sem nú stendur á, er aðeins að
koma plöntunum í jörðina, en
nú eru allar plöntur aldar upp
af innlendum fræjum og ekkert
flutt inn til gróðursetningar.
Mikill áhugi fyrir \tógræktar-
framkvæmdum ríkti á fundivt-
um og það rætt, hvílíkt hags-
munamál það væri fyrir lands-
menn, að hér risu upp skógar,
og þannig væii unnt að spara
þæT 100 milli. krónur, sem ár-
lega er varið til timburkaupa er
lendis frá. Sömuleiðis yrði milc
il atvinnubót að skógunum íyr-
ir landsmenn.
VERHLAUNAAFHENDING
í fyrra sendi norskur prestur,
Haraldur Hope ^Sjnafni, hinga'ð
silfurbikara, sem veittir skyldu
sem verðlaun til þeirra, senrt
sköruðu fram úr í dugnaði cg
á skógrækt_á íslandi. í
ái' sendi hann enn tyo bikara i
sama markmiði.
Á fundinum, sem haldinn var
á Hólum á dögunum, voru slílc
verðlaun veitt í fyrsta sinni,
jafnframt því, að samin vortt
lög fyrir verðlaunaafhendingar
þessai', en ráðgert er að halda
þeim áfram, framvegis.
Verðlaun hlutu að þesstt
sinni: Guðni Sigurðsson, Akur-
evri, fyrir einstæðan áhuga st
skógræktarmálum, sem hanií
hefur sýnt með því meðal ann-
ars að mæta í hverii gróðursetn
ingarför, sem Skógræktarfélags.
deildin á Akureyri hefur efnt
til síðastliðin tíu ár. Guðrd Sig-
urðsson er 77 ára gamall.
Kxistján Jakobsson, póstmað
ur í Reykjavík, en hann hefur
sýnt sérstakan áhuga á skóg-
Framhald á 10. síð».
iWWWWMWMiHWWWmWWWÍWWMWWMHWWWW WMiÍMMWMWWMMMWMMÍMWiMWiMWWMWMiMWWWÍ
Fyrir
konur
ÓHAMINGJAN hrjáir flest
okkar. Það er mjög erfitt að
segja með sanni: ,,Ég er ham-
ingjusöm, en samt höfum við
öll í okkur efni, sem getur
gert okkur hamingjusöm, en
Það er algjörlega undir okk-
ur sjálfum komið, hvort við
viljum nota okkur það eða
ekki.
Allir óska sér til hamingju
og ástúðar — hlýju og ein-
lægni. Flestir berjast a. m. k.
ákaft fyrir því — nokkrir
krefjast þess, og fáum við það
ekki, tökum, við upp á ýmsum
furðulegum hlutum,- Sumir fá
sér gönguferð út í náttúiuna
tii þess að finna þar einhverja
fegurð, við blöðrum um ham
ingju eða óhamingju annars
fólks, sumir kasta sér af lífi
og sál út í einhver starfræn
áhugamál, mála, vefa, skrifa,
knippla e$a eitthvað því um
líkt, til þess að reyna til að
öðlast þannig nokkurs konar
staðgengil fyrir hamingjuna.
Það merkilega við gyðju ham-
ingjunnar er það, að hún er
ákaflega duttlungafull, ein-
mitt, þegar hún virðist rétt við
hendina, uppgötvar maður, að
hún er aðeins draumsýn, —
draumur í morgunroða.
Undurfögur furstafrú stóð
á breiðri hallartröppu í Ind-
landi og horfði yfir herskara
fólks, sem safnazt hafði sam-
an úr flestum hlutum, ríkisins.
Þangað, þar sem hún stóð
þaroa í allri sinni dýrð, með
.alla sína demanta, — hljóp
skyndilega ein alþýðukona úr
þessum störa hóp fram, kraup
HiiiiiiiitiimiiimiiiiiiiiiHiiiiuiHiiiiiiiiimnnimimiir
ÞESSI GREIN birtist í 't
Í kvemnablaðinu „Tidens jf
| kvinner“. Þar eð búast 5
= má við því, að það veki g
| áhuga flestra, hvernig við 3
= höndlumi hamingjuna birt g
I ist greinin héjr í lauslegri j|
I islenzkri þýðingu.
1 Höfundur greinarinnar |
I er Birgitte Valvanne.
§ j?
’inimiuiiiiiiiMmTttiiiiiiiiiimiumiliiiiiiitininiiiimiii
fyi’ir framan frúna, kyssti á
hendur henni og hrópaði: Ó
furstafrú .okkar tigna móðii',
— hvað þú hlýtur að vera
hamingjusöm, þú, sem hefur
allt það, sem ég hef ekki.
Fursta frúin horfði lengi á
hana líkt og undrandi, — en-
sagði ioks kyrrlátlega: Gefðu*
méi' hamingjú hjarta þíns, og'
þú mátt fá allt, sem ég á —
alla mína demanta, höllina
mína 1— allt.
Líklega skildi konan þetta
ekki, en þeim mun dýpra
(Framhald á 10. síðu).
Alþýðublaðið — 27. ágúst 1959 C