Alþýðublaðið - 28.08.1959, Blaðsíða 6

awt
Nauðsyn-
Rússar hi
af amerís
bílum
SÍÐAN bandaríska
in var opnuð í Mo
júlí síðastliðinn, hí
lega 5 000 Rússar
sitt á hinum ýmsu
hennar. Komið er
mörgum stöðum á
unni sérstökum i
þar sem gestir segja
án þess að þurfa m
ir því að hafa.
Það hefur komið
bíladeildin hefur fa
í geð Rússanna. !
fjórar bílaverksmið
eiga hlut að deilc
stilla þar út módeli
að allra nýjustu ge
sömuleiðis hugmyn
bíla framtíðarinnar
•iiiiiiiiiiiiiiiimiiiuimiimiiiiii!
AMERÍKANI hefur sent
brezkum lögregluþjóni 100
dollara að gjöf. Ástæðan er
sú, að lögregluþjónninn var
nýlega dæmdur í ÍO daga
varðhald fyrir að móðga
ameríska hefðarfrú, sem var
á ferðalagi. í Englandi og
spókaði sig makindalega á
Buckingham Palace í Lond-
on.
Ameríkaninn skrifar bréf
til lögregluþjónsins með pen
ingagjöfinni og þakkar hon-
um kærlega fyrir þetta bráð
nauðsynlega verk.
— Amerískt kvenfólk
þarf að móðga, segir hann,
— ekki bara einu sinni, heid
ur oft og mörgum sinnum.
Þær hafa vissulega gott af
því og ég vona bara, að þú
hafir móðgað þína hefðar-
frú dálítið duglega, svo að
hún gleymi því ekki strax
aftur.
í niðurlagi bréfsins gegir
Ameríkaninn, að það sé al-
veg ótrúlegt, hvernig ame-
rískar konur geti verið.
— Ég tala af reynslu í
þessum efAum, segir hanh.
Enda þótt ég sé nú svo hepp
inn að vera giftur franskri
konu, þá hef ég upplifað þá
martröð að vera giftur ame-
rískri konu.
í HVERT SKIPTI, sem erki-
biskupinn af Kantaraborg
tekur til máls, stendur öll
brezka þjóðin á öndinni.
Þetta eru ummæli banda-
rísks blaðamanns um Geof-
frey Francis Fisher, og enda
þótt hann taki ef til vill dá-
lítið djúpt í árinni, þá er eitt
myndarinn beindi linsum
víst: Erkibiskupinn er ævin-
lega hressilégur og segir
meiningu sína umbúðalaust.
Lesendur rekur kannski
minni til þess, að hér á Opn-
unni birtist fyrr í sumar
myndir frá fundi geistlegra
rnanna í Bretlandi. Ljós-
— Eingöngu tvenns kon-
ar fólk, veit í rauninni, hvað
það vill: Kristnir menn og
— kommúnistar.
— Ég vona, að kirkjan
stofni aldrei stjórnmála-
flokk. Ég mundi strax snú-
ast gegn honum.
•— Mér heyrist, að fund-
sínum að nokkrum einstök-
um fundarmönnum, sem all-
ir voru steinsofandi. Erki-
biskupinn fór ekki varhluta
af ,,áhuganum“, sem ríkti á
fundinum og sá sig neyddan
til þess að slíta fundi með
þessum ummælum:
armenn séu orðnir þreyttir.
Við birtum í dag fjórar
svipmyndir af þessum
skemmtilega persónuleika
og hverri mynd fylgir
setning, sem höfð er eftir
honum, og lýsir honum
mætavel.
ÞAÐ ERU EKKI margar
konur, sem hafa eins frum-
legt tómstundastarf og Nini
Boesman. Hún er nefnilega
skipstjóri í loftbelg og kann
bezt við sig í háloftunum og
ekki sitjandi í mjúkum stól
í nýtízku farþegaþotu, held-
ur. standandi í körfu, sem
er hengd undir stórum loft-
belg.
Hún er af norskum ætt-
um, en gift hollenzkum loft-
belgsskipstjóra. Þau eiga
sér sem sagt sameiginlegt á-
hugamál heldur betur, enda
þrífst hjónaband þeirra al-
deilis prýðilega. Þegar þau
giftu sig, fóru þau í brúð-
kaupsferð — í loftbelg. Þau
voru ekki fyrr stigin út úr
kirkjunni en þau stigu upp
í körfuna og létu belginn
fljúga til ókunnra staða.
Nini Boesman hefur alis
farið í 300 leiðangra í loft-
belg til allra mögulegra og
ómögulegra staða á hnettin-
um. Hún er nú talin einhver
snjallasti skipstjóri í loft-
belg, sem til er í veröldinni.
Hún hefur aldrei fundið til
hinnar minnstu hræðslu,
heldur stjórnar róleg og ör-
ugg gasventlihum og sand-
pokunum, en það era eins
og kunnugt er einu tækin,
sem finnast í þessu skemmti-
lega farartæki.
Ævintýralegasti leiðang-
urinn, sem hún hefur lení
í, var til Suður-Ameríku.
Hún var þá ein í körfunni
og sveif yfir þessu risavaxna
og hættulega frumskóga-
svæði. Hún var öllu ókunn-
ug á þessurh slóðum og hafði
ekki hugmynd um, hvar
væri bezt að lenda. Á ein-
um stað sá hún eitthvað, er
hún hélt að væru manns-
spor og ákvað því að lenda
þar. Hún var ekki einu sinni
lent, þegar hópur ihnfæddx a
þusti í áttina til hennar.
Þeir voru vopnaðir pílum
og bogum og spenntu allir
bogana og beindu að vesa-
lings Nini. Henni var að
sjálfsögðu ekkert um þess-
ar móttökur.
En sem betur fór, skutu
þeir ekki. Seinna sagði höíð
inginn henni, að þeir hefðu
haldið, að þarna væri sjáif-
ur djöfullinn kominn og
hefðu því aldeilis ætlað að
punda á hann.
— En við skjótum ekki
konur, bætti hann við og
brosti kurteislogfa.
★
+ SÁ, SEM EKKI bíður
stöðugt eftir að verða ham-
ingjusamur, — hann er ham
ingjusamur.
W.A. Alger.
: 'AAÁ____________
☆
í MATARVEIZLUM
skyldu menn eta viturlega,
en ekki of vel — og tala vel,
en ekki of viturlega.
Somerset Maug'ham.
☆
STÖÐUGT breiðist sjón
varpssýkin út, og hjóna-
skilnaðir eru henni mjög oft
samfara.
Leikkonan Caroline van
Dyke hefur til dæmis feng-
ið skilnað við eiginmann
sinn á þeirri forsendu, að
hann sé sjónvarpssjúkur, —
sitji dáleiddur við tækið dag
út og dag inn.
Þegar þau skiptu búslóð-
inni, rifust þau aðeins um
einn hlut — sjónvarpið!
FANGAR
FRUMSKÓGARINS
PRÓFESSOR Duval heitir
hann réttu nafni, en Frans
og Filippus hafa ekki heyrt
það fyrr. Hann er mýög önn-
um kafinn við undirbúning
að nýrri tilraun. — ,,Þið vit-
ið kannski“, segir hann, ,,að
ýmsir vísindamenn eru í
þann veginn ag fullgera til-
raunir sínar með gervitungl,
— Sá, sem lætur konuna
sína ekki vita, hvað hann er
að gera, — hann er svikari.
— Sjónvarpið: Hræðileg-
ur tímaþjófur og ein af allra
mestu hættunum í veröld-
inni nú á dögum.
sem þeir geta sko
himingeiminn. Þai
hvað í þá áttina,
er að gera tilrau
Hið fyrsta, sem vi
að fá vitneskju um
í hæstu lögunum
g 28. ágúst 1959 — Alþýðublaðið