Alþýðublaðið - 25.06.1959, Síða 4

Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. Ritstjórar: Benedikt Grön-
dal, Gísli J. Ástþórsson og Helgi Sæmundsson (áb.). Full-
trúi ritstjórnar: Sigvaldi Hjálmarsson. Fréttastjóri: Björg-
vin Guðmundsson. Ritstjórnarsímar: 14901 og 14902. Aug-
lýsingasími; 14906 Afgreiðslusími: 14900. — Aðsetur: Al-
þýðuhúsið. Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfisg. 8—10.
Furðulegt ábyrgdarleysi
AFSTAÐA Alþýðubandalagsins í landhelgis-
málinu einkennist æ meira af furðulegu ábyrgðar-
leysi. Nú síðast reyndi Finnbogi Rútur Valdimars-
son í útvarpsræðu sinni í fyrrakvöld að gera álykt
un alþingis um landhelgismálið að ágreiningsefni
með dylgjum og rógburði. Er ekkert líklegra en
íslenzku kommúnistarnir reki erindi brezka íhalds
ins, sem beitir íslendinga fáheyrðu ofbeldi vegna
stækkunar landhelginnar. Vitandi eða óafvitandi
reyna þeir að fá andstæðingum okkar vopn í hend
ur.
Hver er sannleikurinn um ályktunina, sem
gerð var um landhelgismálið skömmu fyrir þing
lausnir? Hún var flutt af fulltrúum allra flokka
í utanríkismálanefnd. Allir alþingismenn
greiddu henni atkvæði og undirstrikuðu þann-
ig á eftirminnilegan hátt íslenzka þjóðarviljann
í landhelgismálinu til að sanna heiminum hug
og vilja íslendinga. En nú eignar Finnhogi Rút-
ur Valdimarsson Alþýðubandalaginu þessa sam
þykkt. Það á að hafa knúið hina flokkana til á-
kvörðunarinnar. Og þess vegna ber að treysta
Alþýðubandalaginu einu í landhelgismálinu:
Til hvers er svo þessi leikur framinn? Dett
ur Finnboga Rúti í hug, að íslenzkir kjósendur
mimi hjarga landhelgismálinu með því að fela
kommúnistum forsjá þess? Naumast hugsar
hann á þá lund, þó að maðurinn sé fljótfær og
hvatvís í áróðri sínum. En hann hefur í frammi
þann stórhættulega málflutning að segja heim-
inum, að allir stj órnmála,fIokkarnir á íslandi
nema Alþýðuhandalagið vilji svílija í landhelg-
ismálinu og gefast upp fyrir brezka ofbeldinu.
Slíkur rógburður er sannarlega ekki þjónusta
við íslenzka málstaðinn, en andstæðingum okkar
í Bretlandi hins vegar mikið fagnaðarefni.
Finnboga Rúti tókst að yfirtrompa Þjóðvilj-
ann í hvatvíslegum blekkingum um landhelgismál
ið. Maðurinn hefur lært áróður kommúnista til
hárrar einkunnar. Aftur á móti lét hann hjá líða
að minnast á kjördæmamálið, en brosti í senn til
hægri og vinstri. Hann telur, að Alþýðubandalag
ið þurfi ekki annað en halda velli í kosningunum
til að bæði Framsókn og Sj álfstæðisflokkurinn
keppist um að fá það í ríkisstjórn með sér. Sam-
starfstilboði er þannig hampað samtímis svikbrigzl
unum í landhelgismálinu. Af því má nokkuð
marka heiðarleik og drengskap Finnboga Rúts
Valdimarssonar eins og hann er orðinn í vistinni
hjá kommúnistum. Og hann reiknar óvenjulega
varlega með þeim tilmælum sínum, að Alþýðu-
bandalagið haldi velli. Reykvíkingar og Suður-
nesjamenn kunna að hugsa sig um tvisvar áður en
þeir kasta atkvæðum sínum á Framsóknarflokk-
inn hálfan með því að kjósa Finnboga og Hannibal
Valdimarssyni á sunnudaginn kemur.
RÁÐHERRAFUNDINUM í
Genf hefur verið frestað. Hann
hófst 11. maí s. 1. og á laugar-
dag komu utanríkisráðherrarn-
ir sér saman um að fresta hon-
um til 13. júlí. Það er eina at-
riðið, sem samkomulag hefur
orðið um á þessum langa og
leiðinlega fundi og ekkert er
líklegra en það verði eina at-
riðið, sem 'þessir ráðherrar
verða nokkru sinni sammála
um.
Verkefni fundarins var að
reyna að ná samningum milli
stórveldanna um framtíð Ber-
línar og friðarsamninga við
Þýzkaland. Sovétstjórnin
reyndi það síðast að fá vestur-
veldin til þess að fallast á
brottflutning erlendra herja
frá Berlín á ákveðinni stundu,
en vesturveldin hafa aftur á
móti lagt áherzlu á að erlendur
her verði ekki fluttur frá Þýzka
landi fyrr en landið hefur ver-
ið sameinað í eitt ríki. Hvorug-
ur aðilinn hefur látið undan í
þessum atriðum og ekki hefur
tekizt að finna nógu óskiljan-
legt og loðið orðalag til að all-
ir geti vel við unað. Ástæðan
fyrir frestun fundarins er ef til
vill sú fyrst og fremst að þörf
er á að hreinsa andrúmsloftið,
hvíla sig og semja nýjar ræður.
Það er skoðun stjórnmála-
manna í Bretlandi að samnings
í höndum örfárra manna. Mac-
millan forsætisráðherra Breta,
er einnig mjög fylgjandi slík-
um fundi en Eisenhower
Bandaríkjaforseti og de Gaulle
forseti Frakka telja þýðingar-
laust að halda fund æðstu
manna nema tryggt sé að ein-
hvers konar samkomulag náist
þar um öryggismál Evrópu og
sameiningú Þýzkalands. Spurn
ingunni um hvort fundur æðstu
manna verður haldinn á næst-
unni er ósvarað og ekki síður
því hvort nokkur árangur næð-
ist á honum ef að yrði. Þó virð-
ist ræða Krústjovs s. 1. föstu-
dag spá heldur illa fyrir fund-
inum. í ræðu þessari kom Krús-
tjov með ótvíræðar dylgjur og
hótanir í sambandi við hvað
gerast mundi þegar þeir af-
hentu stjórn Austur-Þýzka-
lands yfirráðin yfir Berlín og
samgönguleiðum til hennar.
AUKIN KYNNI.
Enda þótt árangur hafi eng-
ur en öruggt að ekkert verður
úr fundi æðstu manna.
ÁRÓÐURSTÆKI.
Ennþá einu sinni hefur sann-
ast, að ráðstefnur til þess að
vinna að lausn alþjóðlegra
deilumála eru í augum Sovét-
stjórnarinnar ekkert annað en
tæki til þess að dreifa rúss-
neskum áróðri og þeir nota
hvert tækifæri sem býðst til
þess að ala á ósamkomulagi
innan vesturveldanna. Þeir
hófu fundinn með því að bera
fram í óbreyttu formi tillögur,
sem vesturveldin höfðu löngu
hafnað og síðan hefur öll tak-
tík Gromykos gengið út á, að
notfæra sér deilur innan vest-
urveldanna í þeim tilgangi að
fá sínu máli framgengt í Þýzka-
landsmálinu. Sátífýsin reynist
ekki annað en áróðurstæki.
SYDNEY, 23. juní. Mað-
ur að nafni Charles Pet-
ers var á andaveiðum hér
x grenndinni síðastliðinn
sunnudag, þegar eitur-
naðra heit hann í hand-
Iegginn.
Peters tók byssuna sína
og skaut sjálfan sig, til
þess að fá bitstaðinn til
að blæða og losna þannig
við eitrið.
Læknar telja, að þetta
liafi bjargað lífi hans.
En í dag var hann dæmd-
ur í fimmtíu króna sekt
fyrir að vera úti við með
byssu á sunnudegi.
umleitunum verði haldið á
fram og hléið til 13. júlí verði1
notað til þess að skiptast á
diplómatiskum nótum við
Rússa.
AÐALVERKEFNIÐ.
Eitt aðalverkefni fundarins ’
var að undirbúa fund æðstu (
manna, sem haldinn yrði í sum
ar. Rússar hafa sótt mjög fast
að slíkur fundur færi fram,
enda er allt ákvörðunarvald þar1
inn orðið á ráðstefnunni, þá er
kannski of mikið að segja að
hún ha.fi verið óþörf. Fjöldi
lokaðra einkafunda ráðherr-
anna hefur leitt til aukinna
kynna, vináttu og á það ef til
vill eftir að bera árangur í
framtíðinni. En eftir er að sjá
hvort Rússar efna ekki til
nýrrar Berlínardeilu á næst-
unni og ef þeir gera friðar-
samninga við stjórn Austur-
H a n n es
a
h o
r n i n u
★ Óvenjulegt í útvarpsum
ræðum.
★ Fullyrðingum tveggja
ræðumanna svarað fyr
ir fram.
★ Hvaða breytingar eru
líklegar?
★ Bresta flokksfjötrar?
ÞAÐ er venja viff opinberar
umræffur aff menn svari rökum
hvers annars. Þaff er ekki al-
gengt aff fullyrffingum sé svar-
að fyi'irfram. Þetta gerffist þó
á eftirminnilegan hátt í út-
varpsumræffunum í fyrrakvöld.
Guffmundur í. Guffmundsson
svaraffi fullyrffingum Finnboga
Rúts áffur en Rútur flutti sína
ræðu og kom ræða hans því
spanskt fyrir. Hafffi Guðmund-
ur einmitt rakiff fullyrðingar
Rúts hverja af annarri og svar-
að þeim.
HIÐ sama gerðist í umræðun-
um um kjördæmamálið. Gunnar
Thoroddsen, sem talaði á undan
Hermanni Jónassyni tók fullyrð
ingar hans hverja af annarri og
svaraði þeim fyrirfram og þess
vegna lét ræða Hermanns um
þetta mál dálítið kynlega í eyr-
um. — Ef til vill hafa útvarps-
hlustendur orðið dálítið hissa á
því, en skýringin er einfaldlega
sú, að allar ræðurnar eru flutt-
ar á stálþráð áður en þær koma
í útvarpinu og ræðumenn vita
ekkert hvað andstæðingarnir
hafa sagt.
GERA má ráð fyrir að um eitt
hundrað þúsund manna hafi
hlustað á meginhluta útvarps-
umræðnanna — og mun hlust-
endum þó hafa fækkkað mjög
mikið eftir kl. 22,30. Ef máí-'
flutningur í útvarp hefur eitt-
hvað að segja í deilum eins og
þeim, sem kosningar framkalla,
þá þarf Alþýðuflokkurinn engu
að kvíða. — Fulltrúar hans við
umræðurnar: Emil Jónsson, Kat-
rín Smári og Guðmundur í. Guð
mundsson raéddu þannig um mál
efnin að til mikils sóma var —
og það hlýtur að hafa vakið at-
hygli.
SUMIR ræðumanna, sem
þarna komu fram, voru ofsalega
reiðir, aðrir smjöðruðu og held-
ur á ógeðfelldan hátt, en aðrir
voru með kerskni og strákskap
— og þar á meðal sumir, sem
sízt skyldi. Það verður að
minnsta kosti að gera þá kröfu
til forystumanna flokkanna, að
I þeir hegði sér ekki eins og götu-
strákar þegar rætt er um ör-
lagarík nauðsynjamál þjóðarinn
I ar.
NÚ eru aðeins þrír dagar til
kosninganna. Að líkindum hafa
nær allir kjósendur ráðið við
sig, hvernig þeir ætla að snúast
við kosningunum. Kunnugir
fullyrða, að nokkrar breytingar
muni verða, en þó ekki svo miki
ar að þær valdi straumhvörfum
í stjórnmálunum nema hvað þjóð
in muni fallast á breytta kjör-
dæmaskipun með miklum meiri-
hluta. Það hins vegar mun valda
því, að skilyrði skap£\st fyrir
gagnmerkum breytingum.
FRÉTTIR utan Reykjavíkur
benda til þess að barizt sé um
hvert einasta atjcvæði þar sem
litlu munaði við síðustu kosning-
ar, aðallega milli Sjálfstæðis-
flokksins og Framsóknarflokks-
ins og í einu kjördæmi milli
kommúnista og Fvamsóknar. —
Líkur eru taldar til að Framsókn
muni vinna tvö kjördæmi, en
tapa einu ■—- og breytir það engu
út af fyrir sig — og gefur ekki
tækifæri til þess að fella kjör-
dæmabreytinguna á þingi, nema
hrein svik heils flokks komi til.
EN BEZT er að spá sem
minnstu. íslendingar hafa löng-
um verið ákaflega fastheldnir á
flokka og er það yfirleitt galli á
þeim, en vel má vera að nú skip-
ist um, enda hafa ný viðhorf
skapazt í stjórnmálunum — og
breytingar hafa orðið örlagarík-
ar í þjóðfélaginu síðan sú flokka
skipan myndaðist, sem nú er.
Hannes á horninu.
4 25. júní 1959 — Alþyðublaffið