Alþýðublaðið - 16.09.1959, Blaðsíða 6

&
FANGAR
FRUMSKÓGARINS
SKYNDILEQA er eins og
allt heila apparatið hristist
og skelfi yzt sem innst. —
Frans snýr' ser við 'ótta-
sleginn. Maðurinn, sem
stjórnar vélum eldflaugar-
innar, hefur gert eitthvað,
sem veldur því, að eldflaug-
in snýr sér við. í sama bili
kemui prófessorinn þjót-
andi: „Gaston! Gaston!“ —
hrópar hann. „Ertu orðinn
vitlaus, maður. Hvurn and-
skotann á þetta að þýða?
'J* '« 9* * v ** *r ' % “ , - «* *
Ég hef ekki gefið þér neina
skipun um að breyta um
stefnu“. — Gaston er hinn
rþlegasti og svarar með
hægð: ,yÞig langar til þess
að vita, hvað þetta eigi að
þýða, herra prófessor? Jú
i , _. ....
a m S . L .• w 2 _.*a . M ... >S ... '
þetta þýðir pað, að 1
hafa orð yóar ekki i
vitund að ségja. 1
eins og hvert annað
sem enginn tekur i
Það er nefni'tga ég,
tekið við sijúrn eld!
3” s :-i ''.r4’*: „.n
Borgarafrú
frá árinu 1408. —
Hún klæðist sokk-
um, eins og tíðk-
aðist á þeim tím.a.
L
Hér birtist rokoko-
stíllinn, sem herj-
aði jafnt í fatatízk-
unni sem öðru. —
Sokkarnir eru gull-
saumaðir.
Sokkar frá barckk-
tímanum. — Þeir
voru röndóttir og
litríkir og á mynd-
inni eru þeir gulir
og grænir.
Þannig litu fætur
kvenfólksins út á
tímum krinolín-
anna. Sokkarnir
eru úr hvítri baðm-
ull.
nú er öldin önnur og aldrei
hafa karlmenn nokkurra
tíma fengið slíkt tækifæri
til þess að grandskoða fæt-
urna á kvenfólkinu eins og
nú. Og þeir fá meira að
segja að sjá það, sem kolleg
ar þeirra fengu aldrei að sjá.
Það var ekki fyrr en 1920
sem kvenfólkið lyfti pils-
faldinum upp og fætur þess
komu í ljós.
Það sem er mest einkenn-
andi fyrir sokka fortíðar-
innar er lengdin á þeim. •—
Þeir voru nefniíoga míkiu
styttri heldur en nú tíðkast,
Enda var það verk unn:ð
fyrir gíg fyrir kvenfólkið í
gamla daga að vera að
skreyta á sér hnén, úr því
að enginn mátti þau augum
líta.
Á Opnunni í dag birtum
við myndir frá þessari
skemmtilegu sýningu. Elztu
sokkarnir eru frá 1408 en
hinir nýjustu frá hausttízk-
unni í ár.
GÁFAÐUR maður, sem
farinn er að reskjast, hefur
sagt, að aldrei finni hann
til sviða í hjartanu sakir elli
sihnar, nema þegar hann
sjái fallega kvenmannsfæt-
ur. Og freiri munu eflaust
taka undir það að fæturnir
séu fegurstir að öllum öðr-
um hlutum kvenfólksins ó-
löstuðum.
Fyrir skemmstu var á
ferðinni í Kaupmannahöfn
nýstárleg tízkusýning, sem
mikla athygli vakti. Það var
tízkuhúsið fræga, sem kennt
er við hinn látna meistara,
Qhristian Dlior, ,sem stóð
fyrir sýningunni og við-
fangsefnið var: Sokkatízk-
an fyrr og nú.
Föngulegar sýningarstúlk
ur lyítu kjólföldum sinum
til þess að sýna sokkatízk-
una í gamla daga, þvi að
hún var svo sannarlega til
■— enda þótt ekki þætti
hæfa að kvenfólk sýndi á
sér fæturna í þann tíð. En
Þ E T T A er dálítið undarleg mynd fljótt á litið, en skýrist þegar lengra er
lesið Hún er frá sokkasýningunni í Kaupmannahöfn: Fjórar stúlkur sýna átta teg-
undir af sokkatízku. Þetta vakti mikla kátínu áhorfenda. Tímabilin eru þessi: Talið
lengst frá vinstri: 1801 — 1884 — 1408 — 1850 — 1775 — 1895 — 1635 — og að lokum
sokkar frá 1906.
ÞESSA dagana s!
Brétar sér yfir-.bezti
allra tímá. Oí
þess.u: vant er hún d
Söguhetjan heitir hi:
antíska nafni Rob 5
Fyrir nokkru koi
til Liverpool frá Ást
ætlaði þaðan til At
en þar var bernski
hans. Hann vaf með
ilinn upp á vasann. I
hann átti að ffamv:
um rak lestarvörðui
stór augu. — Mið
stimplaður 20. d
1916. Rob Roy varð
ast upp og kaupa s«
miða til þess að ko
Aberdeen. En ha
ekki aldeilis á því
sinn hlut. Hann fyþ
inu eftir og nýlega v
um endurgreiddar ai
Railway þær 40 krc
sem ferðin frá Livei
Aberdeen kostaði
1916.
Það kom í Ijós, að
hafði 20. des. 19U
sér miða fram og 1
frá Aberdeen til Lr
Á leiðinni varð han
ur og var fluttur
undarlaus á sjúki
Liverpool. Þegar ha
fullri heilsu aftur, d;
um í hug^ að flytjast
um til Ástralíu o;
beinustu leið um boi
— sem lá við bryggj
erpool. Skipið var á
Ástralíu.
Rob Roy er nú orc
stæður, en í 43 á:
hann, eins og góður
sæmir, geymt fai
sinn, og þegar hann
aði að heimsækja
slóðirnar, fannst hon
ert sjálfsagðara en
miðann.
Frk. Empire frá
1801. í þann tíð
náðu sokkar kven-
fólksins aðeins upp
fyrir hné.
Djörf bikini-baðföt
frá því að amma
gamla var upp á
sitt bezta. Takið
eftir baðskónum.
Hjólastúlka frá þvi
um 1880. Sokkarn-
ir, sem hún kiæðist
eru gerðir úr svart-
ri ull.
,,Garconne“ stúlka
í dökkrauðum sokk
um.
'U’
EF kona er stun
þá er hún búin
sitt fegursta.
í DAG RÆÐIIH VID UM
FÆTUR
★ ★ ★ R/li'flte
g 16. sept. 1959 — Alþýðublaðið