Skírnir - 02.01.1858, Blaðsíða 6

VIII
Á nmlifmu ári höfum vér ekki getah komií) svo miklu fram,
sem eg hugbi í fyrra vor, en eg vona þó, ab félagsmenn hafi enga
orsök til ab vera óánægöir meb hvab gjört hefir verib. Eitt árib
verbur ab jafna annab upp, og svo mun verba, ab félagib mun geta
næsta ár gefib meira út, ef svo fer ab tillög heimtist vel. f>ab sem
eg þykist geta hérumbil meb vissu heitib er Fornbréfasafnib, og
jíklega nokkub af Safni til sögu íslands, auk Skírnis, Landshags-
skýrslnanna og Stjórnartíbindanna. Eg vil og enn vona, ab hin
íslenzka Grammatík verbi ekki útundan. Deildin á íslandi mun nú
gefa út í ár er kemur annabhvort Ilions kvæbi, eba Réttritabók
Halldórs Fribrikssonar, eba Reikníngsbók Rjörns Gunnlaugssonar, en
hvort af þessu verba kann vitum vér ekki enn hér í deildinni.
Um söfn félagsins er þess ab geta:
I. Um veburbóka safnib, ab vér höfum fengib veburbækur
frá nokkrum mönnum, einsog ab undanförnu, og er þab tilfært í
skýrslum félagsins í Skírni. Vér höldum þessu áfram einsog ab
undanförnu , og vonum ab geta á sínum tíma gefib út skýrslur um
þetta efni.
II. Sókna- og sýslulýsínga safnib hefir þetta ár aukizt
svo, ab vér höfum fengib sýslulýsíng yfir Rángárvalla sýslu og
sóknalýsíng yfir Aubkúlu sóknir í Svínadal, en oss vantar enn all-
margar sóknalýsíngar, og þegar þær væri fengnar þyrftum vér ab
rábgast um hvab gjöra skyldi, til ab koma safni þessu á einhvern
hátt á framfæri. þab mundi nú sem stendur verba lítil útsjón til
ab fá samda reglulega lands-lýsíng, en þó svo yrbi, hefir mér dottib
í hug, ab vert væri ab láta prenta nokkrar af hinum beztu sýslu-
og sóknalý8Íngum, svosem t. d. sóknalýsíngarnar yfir Flateyjar
sóknir, Vestmannaeyjar, Grímsey , og nokkrar fleiri, og jafnframt
því ab fá abrar nýjar í stab hinna lakari, smásaman, eptir því sem
þab kann ab heppnast, þegar menn hefbi nokkrar fyrirmyndir. þetta
leyfi eg mér nú einúngis ab nefna lauslega ab þessu sinni, án þess
ab gjöra um þab neina uppástúngu.
III. Handritasafn félagsins hefir aukizt þetta ár nokkub
meira en ab undanfórnu, og sýnir þab, ab nokkru fleiri en fyr gefa
því gaum, hversu mjög ríbur á ab fá safnab saman á sem beztan
og óhultastan hátt því sem til er af þeim íslenzkum handritum sem