Skírnir - 02.01.1858, Qupperneq 11

XIII
handrit: 1) nokkrar ritgjörhir eptir hann sjálfan: a) Leiferéttíngar
til Arbóka Espólíns um andlát ymsra manna m. fl. h'ks efnis;
b) um sterka menn á 18du öld; c) um ríka menn á íslandi ab
fornu og nýju; d) um sterkustu menn á íslandi frá lokum lódu til
loka 18du aldar; e) um mestu veizlur á íslandi; f) um gamalt fólk
áíslandi; g) formáli fyrir ágripi úr sögu Islands. — 2) sögu Jóns
Olafssonar Indíafara. þessa bók hafbi sira Jón útvegab félaginu
hjá Jónasi bóndá Jónssyni í Sigluvík í Eyjafirbi, og hefir hún gengib
í arf hjá þeim lángfeögum, forfeðrum hans, frá sira Sigfúsi Sigurbs-
syni á Felli (1769—1796). Sira Jón sendi félaginu bókina 1856
um haustifc, en vér höfum fyrst heimt hana nýlega. þau ummæli
hafa legife á handriti þessu, afe þab væri eigin hönd höfundarins og
sonar hans; en þetta er þó ekki, heldur er bókin ritub meb fleirum
en tveimur höndum, en þó öll á 17du öld, líklega um og í kríngum
1680. Sögunni er hér skipt í þrjá þætti, eba parta. Fyrsti partur
er í 32 kapítulum, og er æfisaga Jóns til þess hann fór af stað til
Indialands 1618; upphafið og tvær næstu blaðsíður eru ritaðar með
annari hendi en hitt af þessum hluta bókarinnar, en hvorttveggja
með góðri hönd frá hérumbil 1660 eða litlu fyr, og virðist svo sem
hvorttveggja sé hönd einhvers prests þar vestra. Annar parturinn
er 33 kapítular, og segir frá ferðum Jóns þar til hann kom aptur
til íslands; framanaf þessum parti, fram í 16da kap., og aptanaf,
frá því í 31. kap., er ritað með hendi Magnúsar Magnússonar, sem
var sýslumaður í ísafjarðar sýslu 1656 og þar eptir allt fram yfir
1680, en miðkaflinn er ritaður meb sömu hendi og allur þorrinn af
fyrsta parti. þriði partur er í 9 kapítulum, og segir frá æfi Jóns
Olafssonar, fyrst í Kaupmannahöfn, eptir það hann kom úr Indíaferð
sinni, og síðan á íslandi, til dauða hans 2. Mai 1679; þetta er einnig
ritað með hendi Magnúsar sýslumanns, en „eptir fyrirsögn Olafs
Jónssonar, eptir því hann frekast minnast kann, eptir síns sáluga
fóðurs frásögn”. þar aptan vib fylgja þrjú bréf, sem snerta Jón
Olafsson, og seinast registur yfir kapítula bókarinnar, allt með hendi
Magnúsar sýslumanns; hann hefir einnig ritað efnis-yfirlit yfir hverri
blaðsíðu, en nú er það víða trosnað af, því bókin er orðin fornfáleg.
Með bók þessari fylgir blab, sem Daði heitinn Níelsson hefir ritað
á um 4 handrit af sögu Jóns Indiafara, sem hann hafði séð, en öll