Ármann á Alþingi - 01.01.1830, Page 10
10
peirrö/ er &ér muitu foeima i frfitgum yfcur/ pvtab
(tíbrei fomu fieir þíugab ttema meb mifiítxrgum
eprinbum, er oerbubu íanb og ífbi. —
9iú fpnni einboerr ab fegia, ab pau málefnt
er þér uotu framboriu og utn {tenb I;efb f font*
elb, fomi n« ei til atfocrba oorra, $ar fent foit*
óngur oor auni|í um lanbffjérnina, og láti bitma
mál manna. fþab oilbi eg g«ti faHab forfebur
nora upp af grefum fíntim, og mcrttu jjeir rœba
eib pbur um (íunbarfafir! SKunbi peim fá eprbaff
ab fiér I;aftb ærib ab eprinba, fiátt fiér eigí pprftub
ab bafa enn fprir lanbéffjóruinni, og bómum
manna. 3f«ba fieirra mtinbi oerba ó fieféa leib:
„öof foetir pab, 93ern oor! ab foo mifil'umbrept*
fng er oorbin ftban »ér Iegbum|í í gref oora?
$oab er orbib af ellum ffipunum fem eér eptirlét*
um pbur? boab er orbib af bugnabi ^eim og
recfi er oér fýtibum f fioí ab ffgía t;fir áfunnug
bef meb íibftnni bimintúnglanna einna, tií ab fcefja
tií annara íanba uaubfpnjar oorar ? í;»ac er nií
raufn fú Itiit mifla og mannbómur, er fnúbi ofé til
ab offja fró fprirbpggjufemum febur og ófiúblegri
móbur, til ab íeita ofs fjór og fritgbar i ebrum leitbum,
og ft;nna ofá fibu fieirra ? nú |ú oprbfng
ó lanbbúnabi og bienbafiétt er oér fýnbum og uppi*
íiélbum? fþof eptir ab oér þefbum oerib nocfur
ór i faupferbum eba í olflitg, eba íjóitab tignufiu