Ármann á Alþingi - 01.01.1830, Page 152
152
á íettu gtÆtiu fjepi. 2>atna parf elíum geitum fetit
íttni er geftb einuftnni á tag. fþá tíb faííi uppá
jpnb befra má ecfi (leppa fmbnunt tií geitna fprri etttt
eptir funtarmáí, nema í;afur fé tefinn burt, eba fmtm«'
ab fprir ftann á np eptir bvmtbtíb, Í?au(ítb 1818
ítar þjá mér ftubna á ebrtt ári, réttum 4 uifum
fprir uetrar fotnu, fem orfaíabifi af uattoara f
áburfegbu eftti, $ab fatna uilbi tit á ncerjitibnu
fcau|it á b* í firenb uib mig.
§• 23.
@nn »it eg uibbccta nocfrum atfjugafembttm:
1) fþab er áftcrtta ab refa geitfé á funb,
einfum t;orna(iára bafra, puf fjornanna púngi
gierir peíut crfi'bt ab l;atba ttppi befbinu, $egar á
fttnb eru fomnir; fíoetti(i ftá »attt af oinbi eba
firaunti í epru fteirn, mif&t peir aEt ráb, 03 átrð*
lifia (Tjátt Ifftb á epttr.
2) ©á atljttgi er ettn á vib fieitttr, ab féu fusr
fiabbar láttgt frá fofa ftnum f brábum áftíaupa
ftríbar&iljttnt, $á fttntta ftrr ab mííafi fteiniíeibié
til t;ané og einé fátt oebur fé gengib tií batttabar,
jpofab fnjáfíeprar fetjafi fprir augtt peim; er jpetta,
einé og margt amtab fmb, fem ftprbir werbur ab
tafa tií greina.
3) Ðpt bcr pab tií ab fibííttgar, í mifíum
»or og fumarbita, eba ( veburfcrlu plátft, fofna ííta
af foo mísbitruar tína $eim, lúra feir par £á ef