Alþýðublaðið - 29.12.1959, Blaðsíða 11

Sálfræðingurinn -
jólahefti Vals-
blaðsins.
AlþýðublaðiS — 29. des. 1959 JJj.
heimsmeistararnir
í Brazilíu er sú skoðun út-
breidd meðal íþróttamanna,
að prófessar í sálfræði eigi
hvað drýgstan þátt í því, að
heimsmeistaratitillinn í knatt
spyrnu féll þeim í skaut. Það
var hann, sem valdi Jiðið og
fylgdist með andfegu ástandi
leikma:nnar(|a í hiríni 1 hörðu
raun í Evrópu. Við heimkom
tHMHMWWMWMMHMMmM
ÞÓ að þremenningarnir
séu bæði stórir og sterkir
og varpi kúlunni langt má
nokkurn veginn slá því
föstu, að enginn þeirra
verði meðal þriggja fyrstu
á OL í Róm. Þessi mynd er
tekin á Qlympíuleikvang-
inum í Róm, en þar var
háð alþjóðlegt frjálsíþrótta
mót í haust og þremenn-
ingarnir á myndinni urðu
fyrstir í kúluvarpi. Varju,
Ungverjalandi sigraði með
17,79 m, anr>" tJdde
bom, Svíþjóð 17,09 m, sem
var norrænt met og þriðji
Pólverjinn
16,89 m.
Sosgornik
una til Brazilíu voru allir leik
mennirnir á elimu máli um_ að
án han3 hefði 'þsim tæplega
ttekizt að sigra.
Hann heitir Jono Carvalha-
es, og mér tókst að ná tali af
honum, er ég var á ferð í Bra-
zilíu nýlega. Eg byrjaði við-
talið með því að leggja spilin
á borðið og sagði:
„Eg verð að viðurkenna, að
í raun og veru veit ég ekkert
um knattspyrnu.“
„Eg hef nú sömu sögu að
sisgja,“ svaraði Jprófessorlinh
brosandi. „Ég hef ekki spyrnt
knetti svo tel'jandi sé á lífs-
leiðinnii og er alls ekki kunn-
uguir cQlum rýgjlum. K l.{'ksiinsi.
Þess gerist heldur ekki þörf
til þess að gsta ibeStt sálar-
fræði í sambandi við knatt-
spyrnu. Þau áhrif, sem ég hsf
á leikmennina, eiiga sér stað
raunverulega áður en leikur-
inn fer-fram“.
Það var eftir tillögu Carvai-
haes að hin stóru knatt-
spyrnufélög Brazilíu sam-
þykktu fyrir rúmum 2 árum
að beita sálarfræði við val og
þjálfun liðs þfess, er taka átti
þátt í heimsmedisitarakeppn-
inni. Áður hafði slíkt aldr-
ei verið reynt neins staðar í
víðri veröld. Carvalhaes hafði
þá þegar talsverða reynslu í
að velja fólk í ábyrgðarmiklar
stöður, þar sem hann starfar
hjá félagi, ier starfrækir spor-
vegna í Sao Paulo, og á að
athuga hvort verðandi vagn-
stjórar hafi hæfifeika til starf-
ans. „Það er næstum þvf sama
prófið, sem ég lét knatt-
spyrnumennina ganga undir,“
sagði hann. „Fyrst var próf
til þess að ganga úr skugga um
eftirtalin atriði: viðbragðs-
flýti leikmannsins, hæfileika
hans til að meta hraða og
fjarlægðir, og að síðustu hvort
hann getur skipt“ athygli
sinnii, — þ. e. fylgst með því,
sem skeður annarsstaðar á leik-
vanginum á meðan hann er
með knöttinn.“ Næstu próf.
sem einnig höfðu þríþættan
tilgang, voru að nokkru teyti
fólgin í persónulegum viðtöl-
um og að nokkru í gáfnapróf-
um. Þau áttu að gefa mynd af
hæfni leikmannsins til að ein-
beita sér, tilfinningalífi hans
og af’ andlegu ádtandi hans.
„Þegar ég var búinn að velja
liðið, byrjaði ég starfið í raun
og veru. Það var fyrst og
fremst fólgið í því að vekja
athygli hvers leikmanns á sér
stökum hæfileikum sínum. —
Þetta gerði ég af fveim á-
stæðum. í fyrsta 1-agi fékk ég
leikmanninn á þennan hiátt til
að vera lítillátari — þ. e.
komst hjá því, áð hann fengi
mikilmennskuduttlunga. Eg
skýrði það fyrir honum, að
hann væri ekkli neinni snill-
ingur af guðs náð, hann væri
bara fær um að gera vissa
hluti dálítið betur en flestir
aðrir. í öðru lagi dró ég með
þessu úr persónutegri ábyrgð-
artilfinningu hans — ég
vakti athygli hans á því, að
þetta allt saman hvíldi ekki á
honum einum, — heldur
á liðinu öllu, svo að hann tæki
ósigur sér ekki allt of nærri.
Með þessu getur maður komið
i veg fyrir það, að duglegur
leikmaður falli saman. ef illa
gengur. Eg varð lik.a að kom-
ast að raun um, hvort teik-
mennirnir ættu við vandamál
að stríða i einkalífi sínu, þvi
ef maður hefur áhyggjur af
einhverju, þá getur hann ekki
gert sitt bezta. Eg hjálpaði
þeim svo sem unnt var í þess
um sökum.‘ ‘Prófessor Carval-
haes sagði, að gxeind leik-
manns væri ekki mjög mikil-
væg. „Maður þarf aðeins að
skilja það. sem maður lærir.
Það er langtum mikilsverðara,
að leikmaður sé jafnlyndur,
en að hann sé vel greindur.
Og það eru oft þeir greind-
ustu, sem falla saman þegar
miest á reynir. En það er bráð
nauðsynlegt, að í liðinu sé
jafnan einn góður leikmaður,
sem hefur sénstaka forystu-
hæfileika, en sá hæfileiki er
oft samfara góðum vitsmun-
um. Auk þess er æskilegt, að
hver tei'kmaður hafi feitthvað
sérstakt til brunns að bera —
t. d. þurfa helzt að vefa í 1
eða 2 í liðinu, sem geta gert
cramni sínil. 02 fíflast lítið
eitt, jafnvel þó diðið sé að
tapa. Eg hef oft tekið efiir
þ\ú að stórt félag kaupir dug-
lsgan leikmann, >sam síðar hef
ur svo reynst iila. Þetta stafar
af því, að í liði þess félags,
sem keypti, eru fyrir nokkrir
leikmenn, sem hafa sörou
hæfi'leika, svo að það er í raun
og' veru ekkd hægt að nota
fleiri slíka.“ „Knattspyxnui-
prófessorinn“ eins og Brazilítt
mennirnir kaíla hann, bætti því
við, að það' væru í raun cg
veru miku fremur áhorfend-
urnir, sem þyrfti að vanda um
við en ieíikmenniirnir. „Þiegar
fið lékum fýrst í Evrópu, var
ég mjög undrandi yfir því, að
Jeikvöllurinn var ekkj girtur
mfeð vírneti. 'Slíkt er nauðsyn
Framhald á 14. síðu.
í UNDANKEPPNI Olympíu-
leikanna í knattspyrnu sigraði
Argentína Chile á Þorláks-
messu í Buenos Aires með 6:0
(3:0). Þetta var síðari leiknr
þessara Þjóða, en Argeníína
sigraði einnig í þeim fyrri með
5:1. í Lima sigraði Perú Uru-
guay með 3:2 (2:1). í fyrri leikn.
um sigraði Perú einnig og þá
með 6:0.
Beztir í 200
HÉR birtuin, við beztu tím
ana, sem náðst hafá í 200 m
hlaupi og eru aðeins tekin
með afrek, þegar hlaupin he
ur verið beygja.
20.4 Manfred Germar, I>1. ’5
20.5 James Carlton, Ástr. ’3
20.5 Andy Stanfield, USA ’5
20.6 Ralph Metcalfe, USA ’3
20,6 A. Bragg, IjSA ’5
20,6 Heinz Fiitterer, Þýl. ’5
20,6 Walter Baker, USA ’5
20,6 Bobby Morrow, USA ’5
20,6 E. Collymore, USA ’5
20,6 M. Agostini, Trinid. ’5
20,6 W. Woodhouse, US ’5
20,6 Ray Norton, USA ’5
■■»■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■*
Ritstjóri: Örn Eiðsson
Á myndinni sjáið
þið prófessor
Jono Carvalhaes
milli tveggja
knattspyrnu-
manna. — Grein
þessi er tekin úr