Alþýðublaðið - 29.01.1960, Blaðsíða 9

a
ftvoð?
4
ÞEGAR við tölum um
fræga stjórnmálaleiðtoga
eða listamenn, þá mun flest
um detta um leið í hug eitt-
hvert klæðisplagg, sem þeir
notuðu - eða nota, - hattur,
kápa eða skikkja, hálsklút-
ur eða eitthvað slíkt. — En
hattur karlmanns kemur
ekki einunigs upp um per-
sónuleika eiganda síns, —
heldur bera hattarnir tízku
hvers tíma einnig vitni.
Þannig sjáum við nokkurn
veginn á hvaða tíma hver
og einn hefur lifað — á
hattinum hans.
Spurningin er: Hverjir
eru þessir menn, — og
hvaða hattur, af þeim, sem
hér eru á teiknimynd-
inni, tilheyra hvaða manni?
Lausnina finnið þið ann-
ars staðar á Opnunni.
n var
ti hafði
;tatízku
aftur á
síns og
eitt. —
jafnaði
aúningi
táar.
2: Þessi maður hafði sinn
fræga hatt oftar á höfðinu
en keisarakórónuna, sem
hann þó sannarlega átti og
hafði meira að segja sjálfur
sett á höfuð sér beint fyrir
framan nefið á páfanum.
Hann fékk þá prýðilegu
hugmynd, að „beygla“ svo-
lítið til þríhyrnda hattirm,
sem á hans dögum var nn'kið
í tízku. Þannig fékk hann
sérstakt afbrigði hatts á sitt
herkænskusnjalla höfuð.
3: Sem heimspekingur í veld
isstól hirti hann freinur iit-
ið um konungskórónu. Hann
fór ekki úr hermannakiæð-
unum allt sitt líf. Hann var
sparsamur og ósveigjanleg-
ur og virti hagsmuni ríkis
síns framar öliu öðru.
Sparsemi hans mátti alls
staðar sjá, einnig á klæða-
burði hans sjálfs — og liatt-
inum hans. Svo er sagt, að
þótt hatturinn væri upp-
runalega úr kolsvörtu filti,
sé hann nú orðinn mórauður
og ellilegur, þrátt fyrir það,
þótt hann sé burstaður vand
lega öðru hvoru.
tian all-
og hat-
5: Læknastúdentinn varð
skáld. Þjóðvérjar margir
hverjir þakka honum, að
þýzk náttúrufegurð yfirleitt
nokkurn tíma uppgötvaðist..
— í fyrri heimsstyrjöldinnl
skipti hann á sínum snotra
hattj og hermannshjálmin-
um. — Nokkrum vikum
seinna var hann fallinn.
6: Þessi listamaður kom
fram með nýstárlega músík.
Hann var átrúnaðargoð
ýmsra, en aðrir börðust
hatrammléga á móti honum.
Hann var jafn sérvitur í
einkalífi sínu og í óperunni.
Hann bar gjarnan hatt, eða
ef til vill réttara sagt höf-
uðfat, sem gerði hann að
ytra útliti áþekkan róman-
tískum listamanni. — Og
það vildi hann líka raunar
vera. ...
Síminn et
hatðstjóri
ÞAÐ er eitthvað við sím-
ann, sem aðeins færir sál-
fræðingar gætu ef til vill
skýrt. Þú færð bréf og þú
opnar það eða —opnar það
ekki. Þú ræður algjörlega
’yfir því, það bíður' — þang-
að til þér þóknast.
Það er hringt dyrabjöll-
unni. ... Þú getur ef til vill
gáð út um einhverja smugu
og séð hver er að koma. Þú
ræður því alveg hvort þú
hleypir þessum gesti inn.
Kannski ferð þú strax til
dyra, — kannski vittu eng-
an láta ónáða þig. Það er
hringt aðeins tvisvar —
þrisvar, svo er það búið.
En þegar síminn hringir,
þá er annað uppi á teningn-
um. Hvort það er um sum-
ar, vetur, vor eða haust,
hvort þú ert ofan í baðkar-
inu eða uppi á þaki, hvar
sem þú ert — þú hleypur
á næstum hundrað kíló-
metra hraða til þess að ná,
áður en hættir að hringja
. . . og æðislegur glampi er
í augum þinum. — Bara að
ná . . .
Og hvað svo??? — Kann-
ski er það skakkt númer eða
einhver kunningi, sem seg-
ir: Hvernig hefurðu það?
uanSvja pjvqoiH :$x9
‘suoq uumtuoH :ixg
‘uiidBqo oiprqa :gxp
‘HHHii ipjQijji :9xs
‘•I uoaiodejc :gxg
‘ifOJEuisia :gxt
9
sSenzkar stúlkur
geta fengið skemmtilegt starf í frægri bóka-
verzlun. Prýðistækifæri til að f ullnuma sig í
ensku. — Umsóknir sendist til Foyles, 121,
Charing Cross Raod, London, England.
Hafnfirðingar
Mafarbúðin auglýsir
Opnum á morgun, laugardag. Kappkostum að
hafa sem mest og bezt úrval af matvöru.
Fljót og góð afgreiðsla.
Virðingarfyllst
Karl Finnbogason, Elís Árnason.
Þorrabiófið hafið
7 ub geeíi., aÖ ég væn l?ominn
7 háttaður; sofnaður,
Borðpanfanir í síma 17-759
Hiftisf í Nausfi.
Borðið í Nausfi.
Auglýsingasíml
Alþýðublaðsins
er 14906
Alþýðublaðið — 29. janúar 1960 ^