Fjölnir - 01.01.1836, Qupperneq 18

18
allann [xninann grúa, so mörgnm mánnöum skipti, [)ó
við úHiítum öllurn okkar matvæla-forða, so lingult sem
orðið gjetur; [>ví ekki er að Jiugsa til, að gjera neínn
greínarmun á okkar mönnum og útlendíii-guiiuin, sem
Jjallærið liefir rekið Iiingað alstaðar að, og ekki stoðar
að lísa [iví ifir, að lijer sje Jíka lialiæri. Nágrannar
vorir þikjast vita af vorum ótæmamli uppsprettn-brnnniim
betur enn so, að jieir trúi þvílíkri sögusögn; og livað
sem við seigjum, munn [ieír [xí rata In'ngað aungu að
siður”. K1111 freinur sögðu þessir reíndu og [irekfullu
menn: “það er eíliginn vegur til,[að gjeta aptrað miklu
af [lessum bágindnm, og áunnið sjer álit og liilli [)jóð-
arinnar, og veíta um leíð öllum indverskum inöniiuin
sannar velgjörðir, livurt sem þeír eru okkar eða annara
rjettileígir þegnar, annar enn taka upp so dreíngilegt
ráð, að lísa [ní ifir, að Góðvíkiir-böfn skuli ekki verða
lokað firir biirtfiutníngi kornteguiula, hvaö sein ádinur;
og gjörum nú að auglisa, að livað sein að Iiönduin ber,
skuli kornsöluinenn, eíns og að undanförnu, eíga frjálst
að flitja þáugað vörur sínar, setn þeím lízt haganlegast,
og reínum so undir eíns með öllu móti, að kinna frá
skorti Vorum, alstaðar um landið, þar sem að sprottið
liefur. Vegna þess Góðeí liggur viö siðsta endann á
hallæris-sveítunum, verða öll skip, er þángaö stefna, að
sigla fram hjá okkur; og ef við fæltim þau ekki með
eínhvurju ílosaráði, er það auðsjáanlega Iiagur íirir þau,
að koma viö í Góðvík. Höfnin er so greið og liagkvæm,
og liafnargjöld so lítil, og umfram allt liggur hún so
lieínt í leíðinni til hailæris-landaiina, að kanpmeníiirnir
hljóta aö verða feígnir aö nema hjer staöar, veröi varn-
ingnriiin sæmilega borgaður, heldur enn að sigla norður
úr öllu valdi, og Ieita sjer að kaupstefnu. Aptur, sjeum
við so óforsjálir að loka höfninni so ekkjert komist
kornið út, eíga skipin ekki neina um eínii kost að velja;
og þá gjetur so farið, að við bönnum okkur sjálfir að-