Þjóðólfur - 20.03.1862, Síða 6

B. Hins svonefnda Eiríks Úlafssonar Legats.
Tekjur. rd. sk.
1856. Til góba frá fyrra ári . . . 375 34
Leiga úr jarí:abókarsjóibi til 11. júuí 1855 23 1»
1857.
1858. ( Leiga ei hafln .... n V
185». $
1860. Leiga bafln til 11. júní 1859 46 38
1861. — ei baflu n •»
Til sainans 414 72
lítgjóld:
1856. 1857. | Engin útgjöld n n
1858. Fyrir prentun í þjúbólfl . . i 72
1859. Styrkr til Jóns Túmássonar . 20 n
1860. — — Jóns Gubmundssonar 18 24
1861. — — Bjarna Arnasonar . 10 n
/ 50 n
EptirstGfcvar 31. des.: á leigu í jaribabókarsjóbi . . 331 rd. 48 sk.
í sjúfti bjá br.st. Jóni Jónssyni 63 - 24 - 394 72
Til samam 444 72
Athugasemd:
Skuldabref Grúustaía Legatsins geyrnir alþiogism. herra
Á. Einarsson.
Skuldabréf E. Olafssonar Legatsins geymir hreppstjúri
sgr. Jún Jónsson á Enni.
þannig rett útdregiþ af reikníngsbóknm ofannefndra
stiptana, staþfestir,
Strandasýsluskrifstofn 31. desember 1861,
Th. Sivertsen
const.
Frá Vestmannaeyjum.
Betra er seiut en aldrei.
Eins og þér er knnnugt, J>jó?)úlfr mtnn, liggja Vest-
mannaeyar so afskekt, ab þú munt einúngis vita, aí) þær se
til, en ekkert hvaþ þar skeíir, því ab þær eru eins og land
út af fyrir sig, me?> sérstókum siþum og háttum, eem ekki
•iga sér staþ í Kángárvallasýslu, hvar eg hefi veriþ hinn fyrra
part æfl rninnar, en þaþ veiztn samt, ab vib í lángan líma
hófum haft hádanska sýslumenn yfir okkr setta af binni
hávísu stjúru, sem vissulega hefir álitib okkr þab fyrir beztu,
því annars mnndi hún ekki, eptir mínuui litla skilníngi, hafa
gjört þab, ab eg ekki samt lasti þá ab öllu leyti, því ab
annar þessara dönsku sýsltimanna, nefniliga Kohl heitinn,
gerbi bér margt gott, þvf bæ%i stofnabi hann herflokk þann,
sem hér nú er, sem opt er mér og mörgum til skemtunar og
getr máske til gagus orbií), lika vann haun mikib ab vega-
bútum hjá okkr, og eins bygbi haim þínghúsib, þú nm þab
megi segja, ab „arkarkrummar unnu gagn, en abrir nutu“,
því ab þah var bygt af efnnm sveitarsjóbsins, sem gamli
Abel, eptir því sem eg hef heyrt sagt, safnabi. Ab honum
daubum fengum vib Stefán Thordersen, sem vií) höfbum
fyrir vfirvald í hálft annab ár, og glabnabi mikib yfir mér
og mörgum hér í plássi, og lét sú glebi okkr sér ekki til
skammar verba, því hanu var okkr eyjabúum hinu bezti
mabr, og tel eg þab og fleiri hér honum þab til mesta
gildis, ab hann ekki lét sig lokka af fagrgala kaupmannanna
hérna, heldr gerbi allt sem hanu orkabi til þess ab bæta
verzlunina á Eyunum, sem okkr bændunnm htflr þútt slæm
fyren í suniar, þcgar vib fengum lansakaupmann frá Hafnar-
flrbi; þenna hans gúbvilja vib okkr álít eg vera sprottinn af
því, ab hann var landi okkar og gúbr landi, því mér flnst
þab svo náttúrlegt, ab hver haldi nieb si'nnm. Fyrir allt hans
göfnglyndi, meban bann var hér embættismabr, kiinnum vib
honum, bæudrnir, okkar beztu þakkir, þú seint sé (kaup-
menniruir geta þakkab fyrir sig), því betra er seiut en aldrei,
og getr þú, þjúbúlfr minn, hermt honnm frá okkr, a?> vib ekki
munum gleyma honuin, þú okkr í hiuum nýa sýslumanui,
eptir margra áliti, hafl hlotnazt ab fá duglegt og vilsinnab
yflrvald, er í haust meí) mikilli atorku heflr látib vinna aþ
vegabútum hér, og eins reynir til ab koma gúbum fyrirtækjum
til leibar bjá okkr, og þarámebal ab koma samtökum á, til
þess ab eyabúar geti eignazt þilskip til flskiveiba, sem því
mibr valla muu heppnast sökum fátæktar þeirrar, cr hér á
sér stab hjá okkr margra orsaka vegna.
Bóndi.
* *
Hitstjóri J.júbúlfs, er eigi þekkir höfund þenna, bior hann
ab láta vitja á skrifstofu blabsins þoirra 76 sk. er fylgdu,
því annab hvort eru þessleibis greinir ekki teknar í
blabib, eba þá kauplaust. Ritst.
Sakamál fyrir yfirdómi.
Laugardaginn 6.JÚIÍ í fyrra ýl861) reií) Jún Runólfs-
s o n á Stóra-Bakkakoti í Bakkabæjum, Rángárvallasýsln, heim-
an frá sér og ætlabi austr ab Bergþúruhvoli, slagabi samt fyrst
þar subr um bæina í Vestr-Landeyjum ogalltsubrab Skúm-
stöbum, fékk þar flöskn meb brennivíni, reib þaban aptr npp
og austr um bæina, er í leibinni voru, austr ab Bergþúruhvoli,
þar hann einnig kom, hafbi allt af meb sér flöskuna og saup
af benni, snýkti og beiddi um brenuivín og heimtabi þab, og
kom tvisvar og þrisvar á sömu bæina. Svo var þab, aí> hann
kom alls fjúrum sinuum ab Mibkoti í Vestr-Landeyjum þenna
sama dag; þar býr Signrbr Ólafsson meb konu og böruum,
en þar var eiunig á heimilinu fabir hans, Olafr Gestsson, rúmra
78 ára aí> aldri, meí) konu siuni. I tvö fyrri skiptin, er Jún
kom, var Sigurbr eigi heima, og hitti hann eigi uema þær
konurnar; var þab í annab sinn, er hann kom, „talsvert*- eba
nokkui) drukkinn, aþ hann hútabi kouunni, er þá var fyrir
úti, a% ríba inní kálgarb, er þar var á lilabinu, nema hún
gæfl sér brennivín, og gjörbi hún þa%. I þribja skiptib var
Signrbr heima, og var þá aí> kurla, en drengr hans var þar hjá
houum; Jún Runúlfsson reib þar fram bjá þeim anstr meb
húsaröbiuni ab Irarnan, og var þá „talsverl" eba „mikií) drukk-
inn“, sendi þá Sigurbr drenginu framfyrir, ab vita hvort Jún
ribi iiiní garbinn, og kvaí) drengrinn svo vera; spratt þá Sig-
urbr upp, gengr til Júns, þar sem hann var á hestbaki í gar%-
iuum, og bibr hann fara þaban, en hinn svarar nm illu einu.
Sigurbr tekr þá í taumana og ætlar ab teyma hestinn, uudir
Jóni, útúr garbinum, en er Jón verbr þess var, stekkr hann
af baki og flýgr á Sigurb, en hann heflr Jún undir, og segir
föbr sínum, Ólafl Gestssyni, er þar var ab reita arfa úr garb-
inuin, ab teyma hestiun út fyrir garbinn; gjörbi liann svo, og
heldr þar í hestinn; en er Sigurbr slepti Júui upp, hljúp haun
þarna ab Ólafl gamla og sló haitn eitt ebr 2 högg vinstra-
megin í höfubib meb knýttum hnefa; Sigurbr brogbr vib, er
banu sér þessa misþyrmíngu á föbur sínum, og þrífr til Júns,
stimpast þeir þá um hríb, unz kona Sigurtar kom tíl hjálpar