Þjóðólfur - 20.03.1862, Side 7

- 59 —
og hórtu þau þí Jón undir og l)undu hann; en áíir i»a?) varí),
>i*fí)i Ólafr gamli geflb sig aí), þar sem þeir Jón og Sigurþr
voru í áflogunum, og belbií) Jón ;it vera góþan, sló þá Jón
enn til Ólafs, viustramegin í hófuþiþ, kuýttum hnefa, eitt hiigg
etir fleiri. Hann dró sig þá frá og út í Qós, en tæpri hálfri
stundu síþar hittist hann þar meþ megnum iippkóstum og ó-
ráþi; hiilat þab á hoimm aí) mestu eþr öilu, 12 dagana næstu,
er hann lifíii, og var alla þá daga rúmfastr ab hoita mátti,
unz hann deytii 18. júlí f. á. Ólafr hafbi aldrei falliþ fjrir
þessum hiifutihöggum Jóns, eigi heldr sázt neinn ávorki út-
vortis, blóþliiaup etia bólga, hvnrki dagana næstu eptir né á
líkinu, er hferaþslækniritm var kvaddr af yflrvaldinu tii at) gjöra
á því læknislega skotun met) líkskurtii. Kn er litlut) voru í
sundr höfutlbeinin, fanst blóíihlanp innan á liinni hörtm
lieilaliiuinji, vinstra niegin yflr megin-heilanum; komst hérats-
lækuirinn at> þeirri nitrstóbu í líkslturtargjört) sinni, aíi þetta
blótllilaup etr blótlfall at) heilanum lieftbi drogit) Ólaf Gests-
son til dautia. En anuat) þat) atvik kom fram í málinu, er
hérafislækni þókti nokkrum vafa bundií), hvort þati hefti eigi
mátt valda blótfalii þessu, at) minnsta kosti af) nokkru leyti.
4 dögum fyr en Ólafr vart) fyrir höfutihöggum Jóns Runólfs-
sonar, reit) hanu met) öoru bobsfólki í erfldiykkju, og er nokk-
ut hvatlega var ritit), datt hann af baki þar á sléttum grund-
um og leit) þegar í nokkurskonar ómcgin vif) biltuna, raknabi
samt brátt vit), reit) sjálfr met hinu botsfólkiuu til erfibots-
ins og sat þar undir bortum sem atirir, og þát)i mat og drykk;
en mörgum, er vibstaddir vom og þokktu hann, virtist hann
nokkuf) daufari í bragbi en hann átti af> sér, og er þeir höfbu
ort) á þessu vif) hann og spurþn hvernig honum liti, svarabi
hann, „aí> sér væri ab oins dálítit) dátt í höfbinu"; en 2 dög-
um síbar var hann búinn at) ná fjöri sínu og vanalegri glab-
vært) og ræbni, at> því cr heimilisfólkit) og afbæjarmeiin hafa
borif).
Nú var þogar liöfbat) sakamál í hérafíi á hendr Jóni Run-
ólfssyni fyrir þetta frumhlaup hans vit) Olaf heitinn Gestsson
og hófutihöggin, og hanu 6ettr í varbhald; strauk haun úr
því og heim til föt)urhúsa, og er sýslumabr ætlaþi at) ná hon-
um aptr í varbhaldif), réílist hann og heimilisfólkit) til ofríkis-
varnar gegn sýslumanui, og var aunat) mál höfbat) útaf þeim
misverknati. En í þessari sök, er hér ræbir um, var Jón
Runólfsson dæmdr í liérati í 25 rd. sektir til fátækra, auk ináls-
kostnatlar, og brotiþ heimfært undir 29. grein í tilsk. 4. okt.
1838. llaiiii vildi láta una vit) dóm þenna, en amtmatr skaut
honnm til yflrdóins; var þatan leitat álits landlæknis um at-
alatriti líkskurtargjörtarinnar og þat, hvort höfuthöggin Jóns
mundu hafa dregit Olaf Gestson til dauta; vart sú nitrstatan
í álitsskjali landlækuis, at svo væri, og mundi eigi hafa getab
statit af biltunni af hestbaki fjórnm dögum fyrri. At sömu
nitrstótu komst yflrdómrinn í dómi þeim, er hann upp kvat
í máliuu 17. þ. mán., og áleit og at yfirfall Jóns Runólfssonar
og höfuthöggin hefti dregit hann til dauta, at minsta kosti
metfram, þó at ekki hetbi sá verit ásetni'ngr hins ákærta;
og þaret hann er þaratanki illa ræmdrinnanhérats, fyrir þat
at yflrfalla fólk drukkinn met höggnm rrg slögum, og heflr
fyrir þat betit sektadóm fyrir fáum árum, þókti yílrdómin-
um þetta illverk hans metauda, met hlitsjón af tilsk. 4. okt.
1833, 10. gr., 2. atr., sbr. vit 15. gr., og dæmdi hann því
til þriggja ára b e tru narhússvinnu, auk alls málskostn-
atar, og þarmet 6 rd. málsfærslulauna til þeirra hvors nm sig,
málaflutníngsmanns Jóns Gutmundssonar og organista P. Gut-
johnsens.
Yflrdómara Jón Pjetursson greindi á vit hina um nitr-
stöbu þessa dóms og frarn lagti ágreiníngsatkvæti, mun þat
hafa lagt til 15 vandarhagga refsíngu.
— Söluverö á ýmsfim íslenzkum og útlendnm
vörum í stærri kanpum í K a u p m a n n a h ö f n, eptir
prentatri skýrslu statar-„mæglaranna“ 14. febrúar
1862, og met hlitsjún af eldri skýrslum þeirra í
desembermán. 1861 og janúar 1862.
Saltfiskr hnakkakýldr 32 rd.; óhnakkakýldr 28—31 rd.
Hákalslýsi — 35 rd. (þorskalýsis eigi getit). Tólg 24V*—
25 sk. pd. Ull hvít 150 rd. (fyrir nýár 154 rd.) —169 rd.
skpd. (þ. e. 45—51 sk. hvert pd.) Um ullarflutníuga hétan og
vert hennar á Englandi næstl. ár og nm byrjun þ. árs vertr
sítar getit. Ætardún 5 rd. 48 sk. —7 rd.
Bánkabygg 8rd. 16 sk. — 9 rd. 16 sk. Baunir 8—9 rd.
Brennivín, 8 stig at krapti, 16'4—17’/2 sk. (en þar frá dregst
útflutníngsuppbót, 4 sk. á potti; híngat flutt brennivín tá
kaupmenn vorir eptir þessu á 12'4-13rk. hvern pott).
Hampr 47 — 53 rd. skpd. eptir gætum (þ. e. 141/]# — tæpir
16 sk. pundit). Hveiti 7 — 71/] sk. pundit. Ivaffe, „Rio“ eta
„Brasil.", 5 tegundir eptir gætum, 19—30sk. pundit. llúgr,
danskr 7 rd. 48 sk. —7 rd. 72 sk.; Eystrasalts og rússneskr
(þúngr rúgr) 8 — 81 /2 rd.; allr rúgr heflr smálækkat í vertí
sítan í nóvembr. f. á. um allt at því dal á tunnu; rúgmél,
þurkat, 68 — 70 sk. Ipd. Sikr, pútrsikr 11 */2 —14*4 sk. pd.;
hvitasikr 19 — 19*4 sk. pd.; kaudis 15—20 sk. Tjara 11 —
12*4 r<^- tunnan. Salt var í Englandi um lok f. mán., eptir
skýrslu danska konsúlsins í Liverpool til stjórnarinnar, 20. febr.
þ. á. (Berl.tít. 26. febr. 1862), 8 sh. 6 d. —8 sh. 8 d., þ. e.
nál. 3 rd. 69 sk, —3 rd. 76 sk. hver „ton“, etr 8—9 tunnnr
eptir voru máli.
— Hermeb vottum vib undirskrifatir skyldugar og
alútarfullar þakkir herra prófessor, Dr. Pjetri Pjeturs-
syni í Reykjavík fyrir þann velgjörníng, at hann á
næstlitnu ári hefir gefit þrjár tunnur af korni
til útbýtíngar metal munatarlausra og sárþurfandi
fátæklínga í Stabarsveit og Breituvíkrhreppi í Snæ-
fellsnessýslu. í febrúar 1862.
S. Níelsson. S. Gnðmundsson. G. Stephansson.
Jónas Samsonsson. Br. Jónsson.
— Björn búndi Brandsson á Kirkjuvogi hefir gefií)
kirkjunni hér á stabnum 2 rd., og er því maklegt
ab geta þessarar gjafar, sein gefandi er fátækr mabr.
Kirkjuvogi, í inarz 1862.
Vilhjálmr Kr. Hákonarson.
Auglýsíngar.
— Ab eg hafi falib herra landsyfirréttarmálaflntn-
íngsmanni Jóni Guðmundssyni í Reykjavík mín
vegna ab inn heimta ýms gjöld, sein eg enn á úti-
standandi hjá nokkruin gjaldeudum f Reykjavíkr