Þjóðólfur - 18.04.1864, Blaðsíða 4

84
en bæarfógetinn herra Á. Thorsteinson sagði fram
erindið og tjáði í fám orðum, af hendi þeirra allra,
þegnlegar árnaðaróskir til konúngs vors Kfistjáns
9. á þessum burðardegi hans, og fyrir því að hin
nýbyrjaða ríkisstjörn hans yrði farsæl óg blessuð
öllum löndum hans konúngdóms og lýð.
jþakkaði stiptamtmaðr komumönnum þessa yflr-
lýsíngu þegnlegrar hollustu Reykjavíkrbúa við vorn
nýa allramildasta konúng og kvaðst mundu skýra
frá því, beiddi hann síðan gestina að drekka með
sér minni konúngsins, voru þá framborin vín, og
mælli hann sjálfr fyrir minninu, mintist fyrst frá-
falls hins ástsæla og ógleymanlega konúngs Frið-
riks 7., þá þrengínga þeirra og styrjaldar, er nú
nmspenti ríki hins nýa konúngs þegar með upp-
hafl ríkisstjórnar hans, og óskaði honum heilla og
hamíngju og aðstoðar og blessunar drottins, til þess
að hrinda af sér þeim óvinafagnaði og til þess að
stjórna ríkjum sínum lengi og farsællega.
Yflrlýsíng sú, er Reykvfkíngar hér gjörðu var
að vístt eigi illa tilfallin, eptir því sem ástóð og
þar sem hún gat svona borið upp á sjálfan fæð-
íngardag kónúngs vors. En enganveginn verðr
hún álitin einhlít eða svo, að lnin gjöri Reykvík-
fngum og því síðr öðrum landsmönnum óskylt og
öþarft að rita sjálfum vorum milda konúngi þegn-
legt ávarp sem fyrst og úr sem flestum héruðum
landsins; er vonandi að Reykvíkíngar gángi á itnd-
an öðrum landsmönnum einnig í því efni, enda
hafa margir hinir merkari þeirra talið sjálfsagt, að
svo yrði gjört, og það nú þegar með þessari póst-
skipsferð héðan úr bænum.
Hvívetna eru þessleiðis þegnleg ávörp höfð
svo fáorð og gagnorð sem framast er auðið, en
þóað þegnlegar árnaðaróskir og þegnsamlegt traust
til hins nýa konúngs og ríkisstjórnar hans séjafn-
an aðaltextinn að yflrborðinu til, þá er sjaldnast
eðr aldrei undanfellt, að leiða jafnframl athygli
konúngs að hinum almennustu og aðkvæðamestu
nauðsynja- og velferðarmálum lands og þjóðar og
að yflrlýsa þegnlegu trausti um það, að konúngi
þóknist og auðnist að ráða þar á hina bráðustu bót.
Öllum þegnum konúngsveldisins nema íslend-
fngum einum, veitti vor hásæli konúngr Friðrik
hinn 7. margfalt þjóðfrelsi og hluttöku í stjórnar-
málum ríkisins við það sem var, er hann kom til
því, en móttu meir aí) ganga f y r s t fyrir bisknp og óska
honum til lukku, því biskup vor á eirmig buríiardag 8. Apríl,
og er eigi álíklegt, aeinmitt þetta hatt aptraS biskupi frá
ab gánga fyrir stiptamtmann ásamt hinum á tilsettum tíma,
því haun hafbi þó ritat) nafn sitt á bofcsbréflþ.
rikis; hann snéri öllum ráðgjafarþíngunum sem þá
voru, upp í löggjafarþíng með ályktaratkvæði í
öllum lagasetníngum, fjárveitíngum og skatta-
álögum. ísland eitt, sá ríkishlutinn, sem láng
fjærlægastr er hásæti konúngs, og konúngi því
sízt auðið eða hinu æðsta ráðaneyti hans, að
geta þekt og vitað, hvað hér gjörist hjá oss, hvað
land vort nauðsynjar mest, ef það skal smámsam-
an fremr ná framförum nokkrum heldren bíða aptr-
farar og enn meiri hnignunar, hvað hér þarf að
laga og hverju hér þurfi framgengt að verða í
svo ótal mörgum greinum, — ísland eitt heflr
verið látið sitja við hin fyrri stjórnarkjör sín, allt
fram á þenna dag, og við sitt hið ráðgefanda þíng
með upprunalegu fyrirkomulagi, þó að þetta fyrir-
komulag hlyti að reynast öllum og í öllu því ónógara
og með þeim mun frekari og tilflnnanlegri vankvæð-
um, sem þó heflr lifnað með oss dálítil þjóðarmeð-
vitund síðan Alþíng var stofnað, en vér eigum þó
hinsvegar ekki því að fagna í reyndinni, að standa
framar undir einvöldum konúngi, þóað svo eigi að
heita að nafninu, heldr verða nú úrslit allra stjórn-
armála vorra að liggja undir einhvern og einhvern
danska ráðgjafann, er hefir enga ábyrgð peirra
stjórnarverka sinna fyrir þíngi voru eða þjóð og,
ef til vill, ekki fyrir neinum. Og vart getr nein-
um dulizt það eða leitt í efa, að eins og einmitt þessi
stjórnarvankvæði vor og þetta öfuga fyrirkotnulag,
er verðr oss því þúngbærara og öbærilegra sem
lengr stendr, muni mest og bezt hafa staðið í
dyrunum fyrir því, að bundinn yrði endi á hin
mikilvægu skýlatisú heityrði og yfirlýstan viljavors
hásæla konúngs 23. Sept. 1848, og þær endrný-
anir þeirra, er komið hafa fram aptr og aptr í
auglýsíngum konúngs til hinna seinna alþínga, eins
mun einmitt þessu fyrirkomulagi mega eigna það
einsdæmi, að ísland hefir verið stjórnlaust hér
innanlands, óhætt að segja meir en til hálfs og
verr en til hálfs, nú á 5. ár, þar sem 2 æðstu
embætti landsins hafa verið látin standa óveitt og
forstöðulaus um öll þessi ár, nema af settum em-
bættismönnum í annari embættisstöðu.
það er ekki svo að skilja að vér ætlumst til,
að öll þau atriði er hér að lúta, og öll hin ýmsu
vankvæði og framfarahnekkir sem oss er búinn,
ef við svo búið skal standa, verði framtekin og
sundurliðuð, heldr leiðum vér að eins eindreginn
athuga allra Íslcndínga hér að, er þeir fara nú að
eiga fundi með sér, þegar vorar, til þess, þó ekki
væri annað en, að undirbúa alment ávarp til hins
nýa konúngs vors, en það teljum vér víst að til