Þjóðólfur - 24.05.1864, Síða 7

— 111 —
sem næst 31. hver maðr alls landsfólksins eða 10
árlega af hverjum 309 manns. í fyrgreindri töln
hinna fæddn ern 363 börn er voru andvana borin.
Af hinum er fæddnst lifandi voru 11,105 sltilgetin
börn en 1,818 óskilgetin, var þá sjölta hvert barn
óshitgetið af öllum þeim er fæddust lifandi.
J*essi sömu 5 ár urðu hjúnabund samtals 2377
þ. e. 475% að meðaltali hvert árið, og er það 42
hjónum jleira árlega heldren var á 5 ára tíma-
bilinu: 1. Okt. 1850—1. Okt. 1855.
Eptir pHtbýli landsins að flatarmálsstærð, að
því sem bygt land er lalið eðr bygðir hjá oss, —
en þær eru að flatarmáli 764.3 □ mílur, og aptr
óbygðir og öræfl 1103 □ mílur, þá reyndust
nú (1860) 87 manns á Q mílu hverri að meðal-
tali; þéttbygðast land voru Vestmanneyar, því þar
var að tiltölu 1663.2 á □ mílunní; þarnæst í Kjal-
arnesprófastsdæmi, að meðtaldri Reykjavík, 280.2;
þá í Snæfellsness. 143.4; þá í ísafjarðars. 138.8,
í Borgarfjarðars. 125, í Skagafjarðars. 115.2, og í
Barðastrandars. 113.6, o. s. frv., en fáskipuðnst
bygðin í þíngeyarsýslu: 41.3, Norðrmúlas. 41.4,
og Suðrmúlas. 62.9 á □ mílu liverri.
— Shiptapar og manntjón. — þaí> má enn tolja
sannspnrt, at) skip úr Eyrarsveit meí> 7 manns, er ætlailí
þaiian út í Rif o?)a þaí veifeistöímr hafl farizt á svo nofndri
Itifs-leib, nál. 7. f. mán. og týnzt allir mennirnir. — Skip
þar) sem getií) var á 95. bls. hfer aí) framan ab hef&i farizt
úr Fljótum, var ekki úr þoirri sveit heldr úr Slettuhlíí) þar
skamt frá; á því fórust átta menn (ekki 7) allir úrvalsmenn
og á bezta aldri. Af skiptapanum í MjTdalnum og um menu-
ina er þar fórust hafa þeir báíiir ritaí) oss skilmerkilega: sókn-
arprestrinn sira Magnús Uákonarson og Einar hreppst. Jó-
hannsson, er lenti þar í Reynishófn svo kallabri sro skamt á
nndan því er þetta skipi?) lagJbi aþ, og því barst á, at) hann
var þá aí> taka upp stýrií), on seilar á floti, skip hans var því
þarna enn á floti í brimgarhinum, og þurfti alls vií) aí) halda
því, „þó voru eptir 2 sjói, 2 hinir fjörugustu hásetar hans
komnirþar aí)“ hinu skipiriu, sem þá var kornií) á hvolf, „náþu
í kollnband skipsins og höldu eptir megni“; skar þá Einar á
6tjórafæri sitt er seilunum hölt, til þess a?) vafebera mann, of
eitthvaí) losuaþi úr skipinu; skolaíii þá 2 mönnum upp af
6kipinu sem ekkx þurftu mannhjálp en 3 öíirura varí) fljótt
^jargab. Nálægt aþ hálfum tíina libtmm lentu þeir litlu utar
0lt synir Einare: Jón og Hjalti, varb þá mannflirrn nógr,
„en ekkert varí) gjört fyren skipií) fór aí) brotna, náþust þá
„enn 3 me?) iosnuílu þá böndin úren skipitefór í spón“.
„Muu ei hafa vantaþ mikiþ á 2 klukkutíma sem fólkib lifþi
„innaní skipinu". pannig lötust (skrifar velnefndr prestr) af
þessum skiptapa jq manns: 1. formaþrinn Pall Vigfússon (af
Schewings ættinni) óþalsbóudi á Göríium frá úngri okkju og
5 biirnum, guíihræddr dánumaílr og atorkusamr; mói&ir hans
lifir eptir hálfáttræí), tvfvegis ekkja, og á hún nú ekki eptir,
af murgum burnum, nema eina dóttur umkoinulausa. 2. Is-
leifr Klemenzson, efnilegr, hreinskilinu og ráþvandr úugr bóndi
á Reynisdai, frá úngri ekkju og 2 korn-börnum; ekkjnr þess-
ara bænda alsystr. 3. Hannes Ilann^esson biíandi á Prest-
húsum, frá ekkju og 5 kornúngum börnutn, mesti áhuga- og
atorkumaiir. 4. Eiríkr Oddsson (sál. Sverrissonar) fyrirvinna
móístir sinnar á Fossi siþfertúsgóíír og ráþsottr atgjörflsmaljr.
5. Magnús Árnason vinnumabr aí) Reynishólum, frá þóngatjri
konu og einu barni. 6. Ólafr Andrösson bóndason frá Hell-
um heiisubilabr, en þó hinti mannvænlegasti. 7. Steinþór
Ogmundsson á fóstri aþ Raynisholti, efnilegr, kominn ai) ferm-
íngu, þessir allir úr Reynissókn. 8. Jón Ólafsson kvæntr bú-
andi frá Slíum í Mefeallaudi. 9. Arni Sigurþsson fyrirvinna
frá Holti í Alptaveri ókvæntr, og 10. Bjarni Símonarson
úngr bóndason frá Jórvíkrhryggjum í sömu sveit. þannig
nrþu á einni svipstuudu 5 ekkjur, og 11 börn í ómegí) föímr-
lans. Hinir elztu meíial þeirra drukknnþu voru rúmlega fer-
tugir ab aldri. Öll hafa líkin iiáþst uema Ilannesar, ófundib
enn (16. f. m.).
— Ltlendar frettir. Hin síbasta skipakoma færíii
Hafnar-blöþ fram til 29. f. mán.; ahalumtalsefnií) í þeiin er
styrjöldin milli Dana og pjóþvorja. Eptir þaí) Danir lnifþu
þókzt veríia aþ gefa upp Danavirki, þá héldu þeir meginher
sínnm í vígjunum á I) y b b 'i i- hæf)unnm rett hjá Als-sundi
og á Als-eyu. Annar víggirti stabr Dana á Jótlandi er Frií)-
ricia, höfþt: þoir þar og aþhvarf og lib til varnar. Nú hélzt
enn ófriþrinn lotiilaust fram eptir Aprílmánuþi, engi hinna
þjóbanna skarst í til þess aí) veita Dönum, en þeir allt at)
því þrefait liþfærri heldren Prússar og Austrríkismenn; uríiu
Danir svo aí) láta fyrir berast þarria innan víggirbíriga sinna
og láta þar viþ ienda aí) verjast þaíian, enda drógu Prússar
ekld af aí) sækjaaíiDj'bböl ogdróþaí) eigi sííir sundr í milliþeirra
og Dana, hokiron libstminrinn, hvaþ Prússar höfím öll skot-
vopn miklu betri, bæþi handbyssur og liinar „riffluþtt11 fali-
byssur sem kallaSar eru; ern þær nýsmíþi og þó nokkur
ár síban þær fyrst vortt gjörvar og reyndust hin ágætnstu
vopn ; liöfþu Prússar fallbyssur þessar er draga alitaí) mílu vegar
Ogfullum þribjúngi lengra heldren hinar eldri fallnyssnr, en þær
einar höfþu Danir til varnar á víggirþíngum síuum, en enga
rifflat)a fallbyssu. Vanst því Prússum á æ meir og meir a?) vinna
á Dybbyl-giríiíngtinum, laska þær, og færa svo vígi sín og herinn
allan æ nær og mer, en Dönum varþ vörniti æ því þýngri.
A þessu gekk svona framyflr mi%jan Aprílmánut), og er sagt
a?) Dybböl-vfgin hafl þá verib oríiin l(tit) annat) en grjóthrúga
ein; gjörþu þá Prússaher megin atlögu þar a?) 18. Apríl, og
niest a?) þeim 2. skiinzunum er næstir vorn Alssnndi, og ætiab
var a?) verja flekabrýrnar þar yílr sundi?) og óhindra?!a yflr-
fer?) Dana þar yfrura; tókst Prussuin þá atlaga þessi svo vel,
a?) Dauir ur?)u a?) gefa upp vörnina, ag var húu þó hin hraust-
asta af þeirra hendi, vi?) slíkt ofrefli er þeir áttu, ur?m þeirsvo
a?) hörfa undan yflr sundi?), og yflrá oyua, var?) og mest mann-
falli?) í þeirri svipan, er þeir ur?u jafnframt a?> verjast svo,
a? Prússar næ?i eltki brúarspor?unum á?r en Danir væri
yfrum komnir, eu brýruar yr?i þó upp teknar, svo a? féndrnir
næ?i oigi a? reka nóttanu útá eyna og ná svo þar fótfestu
og óhiudraþri yflrferb. Er mælf, a? þar liafl ýmist fallib eí)a
vori? til fánga teknir allt á »000 manns af Dönum og 'þó
fleiri yflrmenn a? tiltölu. Prússum og öbrtun þjóþverjum
þókti þetta hinn mesti sig^ og svó vinum þeirra ritaþi Al-
exander Rússakeisari Prússakonúngj fagrar lukkuóskir, útaf
sigri þessum. en Príbsakouúngr brá sjálfr vi? og fór a? sko?a