Þjóðólfur - 03.06.1865, Blaðsíða 1

87. Ar.
31.—3*.
TteyTtjavík, 3. Júní 1863.
— Skipakoma. — 27. f. roín.: Carl Milberg 67 1., frá
Cliarleston &. Englandi, skiph. Ch. Schmit, mei) steinkol handa
herskipinu „Fylla". —30. s. imin. skrúfugufuskip Erik, 2071..
skiph. Rnbert Jones frá Lundúnum, til ar) taka her stoinkol,
áleiius til Grænlands; á 128. bls. her á cptir vcrtr skýrt frá
hvernig stendr á ferft þessa skips.
— Frakkneska herskipií) Pandora fór h^ían a?) morgni
26. f. mán. vestr til Dýrafjaríiar; en danska herskipih Fylla
fór hfclfcan 31. f. mán. árdegis, og ætlahi vestr meí) landi fyrst
innum Ilreicafjurb, og þahan til Dýrafjarhar og jafnvel Isa-
fjaríiar.
— Gufuskipií) Arcturus lagí)i lmban árdegis einnig 31. þ.
mán.; meí) því sigldi engi heíían nema Hendrich Siemsen, er
fór aptr til Færeya.
— Yfirmennirnir á Fylla eru eptir »FædreI.«
24. Apríl þ. á.: Capt. Iieut. Schultz yfirforíngi, og
Ilolböll, L’uchwald, Scheel og Lund; þaraðauki
lækuir: Flessner og skipsráðsmaðr (til allra út-
vega) Omolh.
(Aftsont).
JÓIIANNESAR GEÐSPJaLL og LÆRDÓMR
KIRKJDNNAR Ui\l GUÐ; nohkrar athugasemdir
til yfirvegunar þeim Islendingum sem ekki vilja
svívirða og lasta guð með trú sinni. Eptir
Magnús Eiríksson kand. tlieol, — 8 bl. br.
1 —101; til sölu bjá Egli Jónssyni í Rvík, 40 sk.
(Framhald). Fyrst er þá að skoða mótmæli M.
E. gegn guðspjallinu. þau stefna bæði að hinum
ytri rökum, vitnisburðum sögunnar, og að hinum
innri, eða ásigkomulagi guðspjallsins sjálfs. Ilvað
bin fyrnefndu snertir, þá fer höfundrinn fljótt yfir
þau, og segir að eins í almennum orðum: »að
engi viti neitt um, fyren á miðri nnnari öld,
að Jóhannes hafi skrifað guðspjall, og þá se það
ekki lærisveinar hans sem minnist á það, því hinn
öierkasti lærisveinn postulans, Polycarpus, er dó
l69, viti ekkert um það«. þetta eralt ónákvæmt
°S innibindr þaraðauki í ser ramskakka ályktun.
Lptir Polycarpus er til 1 bréf til Filippiborgar-
manna, 0g nefnir liann að vísu ekki í því bréfi
Jóliannesar guðspjall. En hvemig vcit M. E. þar
fyrir, og hvernig getr liann af því ályktað, að Po-
lycarpus liafi ekki þekt Jóhannesar guðspjall? af
þögninni sjálfri verðr ekkert mcð vissu dregið í
þessu efni; eða mundi M. E. ekki álíta það fljót-
— 123
færnislega og ástæðulitla ályktun, ef einhver hefði
leyft sér að segja um hann, að hann þekti ekki Matte-
usar guðspjall eða Páls bréf til Rómverja, þó það
reyndist, að hann hefði ekki nefnt þessi rit með
nafni í einhverjum stuttum ritlíng, og hann hefði
ekki skrifað nema þenna eina? Ef herra M. E.
hefði sýnt, að Polycarpus hefði hlotið og eltki get-
að komizt hjá að nefna guðspjall Jóhannesar í
bréfi sínu, þá hefði ályktun hans haft nokkuð við
að styðjast, en þetta hvorki hefir liann sannað, né
getr sannað, og því er úlyktun hans alveg raung.
þó Polycarpus í þessu stutla bréfi, því eina sem
til er’eptir hann, nefni ekki Jóhannesar guðspjall
fremr en önnur rit Nýa Testam., þámá með fullt
eins miklum rétti álykta, að hann allt að einu hafi
þekt guðspjallið, og það eru meiri líkindi tilþess,
heldren til hins gagnstæða. því Irenæus, sem eptir
miðja 2. öld varð biskup í Lugdunum í Frakk-
landi og var ættaðr úr Litlu-Asíu, þar sem Jó-
hannes postuli hafði verið, var lærisveinn Poly-
carpusar; Irenæus segir skS/laust, að Jóhannes læri-
sveiun Krists liafi skrifað Guðspjall í Efesus íAsíu,
og tilfærir hann opt staði orðrétt úr guðspjallinu, og
nefnir postulann opt með nafni sem höfund. Vitn-
isburðr þessa manns er mikilsverðr, þar sem hann
var lærisveinn Polycarpusar, og þess vegna óbein-
línis lærisveinn Jóhannesar postula. Irenæus segir
frá samveru sinni á æskuárum með PoIycarpusi,og
getr þess »hversusér standi allt lifandi fyrir sjón-
um frá þeim tíma, staðrinn þar sem liann hafi
heyrt kenníngu hins æruverða öldúngs og postul-
lega kennara síns, sér sö minnisstælt útlit hans
framgánga og lifnaðarhátlr. llann minnist þess,
hvað Polycarpus hafi sagt sér um samveru sína
með Jóhannesi postula og öðrum lærisveinum Jesú,
og frælt sig um kraptaverk og kenníngu drottins.
Að vísu segir Irenæus ekki bcinlínis að Jóhannes
hafi skrifað guðspjall. En hvernig væri það
hugsanlegt, að Irenæns, sá maðr sem var svo
handgenginn og nákunnugr Polycarpusi, sem hafði
fræðzt af honum og inndrukkið anda lians, að
liann svo skýlaust hefði játað guðspjallið sempost-
ullegt rit, og talað um, að það væri í einu hljóði
alstaðar viðrkent í kristinni kirkju, ef lionum liefði