Þjóðólfur - 20.12.1865, Blaðsíða 7

— 31 —
menn mun. J>að er álitið eitt liið mesta skað-
ræði fyrir fiskiailann að láta slor úr fiski eðr nokk-
Urt agn niðr í sjóinn annað en það, sem brúkast
á önglana, og hafa þeir {>á ástœðu fyrir sér í því,
að þegar slor liggr í sjónum lángan tíma þá hljóti
það að úldna og morkna í sundr og gjöra þau ó-
hreinindi í sjóinn, að fiskrinn miklu fremr flýi það
en egnist að því; en ef hann leggist á það og éti,
þá sé auðskiiið að bonum verði illt af því svo hann
ekki hafi lyst á þeirri beitu sem honum er hoðin
á aunglunum. Norðmenn hafa líka reynt þetta- á
síldinni. J>að er fyrirfáum árum, að mergð síldar
er svaraði mörgum hundruð tunnum, drapst ( net-
um og morknuðu niðr í sjóinn, en síðan hefirþar
ekki veiðst ein einasta síld allt til þessa, og eyði-
lagðist þannig síldarveiðin á þeim miðum, vegna
þeirra óhreininda sem í sjóinn komu.
3. þorskanetin eiga að vera sem samlitust
botninum þar sem þau eru lögð, t.d. sé þau lögð
á hraun, ætti þau að vera dökklituð, en þar sem
sand- eðr leirbotn er, þar eiga þau að vera sem
hvítust. Til að gjöra netin hvít, brúka Norðmenn
þessa aðferð: þegar búið er að spinna og tvinna
hampinn, er hann soðinn í vatni, út í vatnið er
látin aska af birki eðr hvaða við sem er, þángað
til það (vatnið) er orðið þykt, og er hrært í því á
meðan. Eptir að hampgarnið hefir legið hér of-
aní nokkra stund (svo sem 1 klukkutíma), er það
tekið uppúr og þurkað. Við þetta verðr bampr-
inn bæði hvítari og sterkari, því Norðmenn segja,
að öll suða á hampi sé til bóta, þó ekki sé nema
i tómu vatni. í staðinn fyrir viðarösku má líka
brúka pottösku eðr »Soda«, en af því verðr að
blanda minna en viðaröskunni, því það skaðar
hampinn sé það of mikið,
4. Með þorskanetum er ekkert agn brúkað
og hefir aldrei verið gjörð (í Noregi) tilraun með
það.
5. Viðvíkjandi síðasta spursmálinu, þykjast
Norðmenn sannfærðir um, að mikil netastappa
Seti hindrað fiskiun að gánga á grunn, einkanlega
sé netin lögð áðren fiskrinn er kominn á þær
stöðvar hvar hann ætlar að leggjast og gjóta; þeim
Þykir því skaðlegt að legga mikil net fyrir fiskinn
hieðan hann er í gaungu, því þeir hafa þá mein-
íngu að netin gjöri það að verkum, að fiskrinn
ahnaðhvort leggist við þau og fari ekki lengra en
netunum, eða bann taki aðra stefnu og gángi
a^ra leið en þá sem hann upphaflega hefir ætlað
Serað gánga. Dæmitil þessa þykjast þeir hafa við
^0rgundfjörð; þar hafði fyrír fáum árum verið bezti
fiskiafli í net, en nú fæst þar engi fiskr, og cr
kent um ofmikilli netabrúkun. Við Lofoden segja
Norðmenn að fiskr sé opt mikið óstöðugr, og
kenna þeir því sama um; þar ber opt við, að
mörg netverða að dragast upp í böggli, því þrengslin
eru svo mikil eins og nærri tná geta, því yfir 2000
bátar verða að vera þar á hérumbil tvegga mílna
sviði.
Spurníngarnar voru bornar fyrst fram við
kandidat Smith, og þar eptir við nokkra fiskimenn
sem áttu heima norðarlega í Noregi nálægt Lofo-
den og bar úrlausn þeirra allra saman svo engi
munr var á.
AUGLÝSÍNGAR.
Hérmeð innkallast, þeir sem telja til skulda
hjá félagsbúi emeritprests Sigurðar sál. G. Thor-
arensens er andaðist að Breiðabólstað í Fljótshlíð
16. Október þ. á. og eptirlifandi ekkju hans, til
að lýsa kröfum sínum og sanna þær fyrir skipta-
réttinum héi' í sýslu, innan 6 mánaða frá löglegri
birtíngu þessarar innköllunar.
Skorast og hérmeð einnig á þá, sem eiga að
greiða nefndu búi skuldir, sem ekki hefir vcrið
útgefið skuldabréf fyrir, að borga þær innan ofan
tiltekins tíma til hreppstjóra sgr. Sigurðar Magnús-
sonar á Skúmstöðum í Vestrlandeyum, hverjum af
hlutaðeigendum er falið á liendr að innheimta
slíkar skuldakröfur búsins, svo og ólokin jarðar-
gjöld til búsins, sem landsetum berað borga sem
fyrst.
Vezlunarafreikníngar til búsins óskast sendir
beinlínis til skiptai'éttarins.
Skrifstofu Rángárvallasýslu 7. Návomber 1865.
II. E. Johnssen.
— J>eir sem vilja sækja um að verða nætr-
vörðr, í stað næturvarðar Guðmundar Gissurssonar,
er hefir fengið lausn, eiga að afhenda bænarskrá
sína til bæarstjórnarinnar um það á skrifstofu rnína
innan þess 30. þ. m.
Nætrvarðarstöðunni fylgja árlega 200 rd. í
laun ásamt 10 rd. til yfirhafnar.
Slaifstofu bæarfógeta í RoyUjavík 4. Desomber 1865.
A. Thorsteinsson.
— Iljá bókbindara herra E. Jónssyni fæst IíllOSS-
GÁNGAN úr pessum heimi til liins ókomna —
draumvitran — eptir Jolin Bunyan, ítveimpörl-
um, snúið úr ensku af 0. V. Gíslasyni. Fyrri