Þjóðólfur - 13.10.1866, Qupperneq 6

— 182 —
þó þannig að áfty'andinn Magnús þorvaldsson víki
frá ábýli sínu á jörðunni Arngeirsstöðum í næstu
fardögum eptir lögbirtíngu dóms þessa. Ur op-
inberum sjóði greiðist hinum stefnda Daniel Guðna-
syni 10 rd. í málskostnað hér við réttinn og hin-
um skipaða svaramanni áfrýandans málsfærslti-
manni Jóni Guðmundssyni 10 rd. Dóminum ber
að fullnægja undir aðför að KÍgum.
— í þessum dögum gánga út eða ern þegar-
út gengin umburðarbréf frá st-iptamtinu, til sýslu-
mannanna í Árnes- og Gullbríngusýslu með fyr-
irskipunum og ráðstöfunum til að halda áfram
lœkníngunum o. fl. í hinum kláðasjúku og grun-
uðu héruðum, og eru aðalatriði fyrirskipana og
ráðstafana þessara þannig:
1. Að allar þær sveitir og héruð sem nefndar
eru í 2. gr. Reykjavíkrfundar samþyktanna 29. f.
mán., skuli fyrst um sinn álítast grunuð og þess
vegna sem kláðasjúk héruð, og skuli þar því nú
þegar beita ákvörðununum í tilsk. 5. Jan 18661.
2. Á þessu svæði skuli því almennar skoðanir
fram fara, og baðanir á öllu sauðfé í öndverðum
Nóvembermán. næstk., úr valziskum baðlegi, minst
tvisvar, með að eins 8 daga millibili. Finnist fé
með kláða eðr kláðavotti við 1. skoðun, skal það
fé taka frá og á hús og hey, ef eigi er strax skor-
ið, og undir búa undir seinna baðið með fyrir-
skipuðum íburði.
En lýsi fjáreigandi því yfir við fyrstu skoðun,
að hann hafi afráðið að uppræta allan sinn grunaða
fjárstofn nú í haust, skal honum gefinn hæfilegr
frestr; finnist það að þeim fresti liðnum, að fjár-
eigandi hafi haldið fé sínu, og þó látið óbaðað,
skal hann sem og sérhverannar er vanrækir skyldu
sína í því að baða fé sitt, tafarlaust lögsækja til
sekta.
3. Sérhvert bað sem eigi fer fram undir eptir-
liti hins opinbera verðr álitið sem ógjört, og varðar
I) þat) Tnnn reyndar víst, sem sapt er, a?> stiptamtmatr
hafi nlí fyrst um sinn nndanþegit) H a f n a hrepp frí þessari al-
mennn regln, met) því sagt er a'b þar í hrepp hatl ekki komife
fram neiuar kindr utansveitar eí)a dr grnnuíiu sveitunum þar
umhverfls, en allt fe sagt albeilt þar innanhrepps. Samt kvaí)
undanþága þessi eigi vera fihruvísi en 6vo, aþ allt fk þar í
hrepp sknli vera háþ skoþun utanhrepps umsjdnarmanns,
á hverjum hálfsmánatar fresti, og eitt baþ fram fara þar nú
þegar á fdiu fh; flnnist þar þá nokkur kláfeavottr, skuli iill
sveitin vera liáí) sama eptirliti og sama læknínga- ug aþ-
skilnaþar aþhaldi, eins og hinar ahrar sjúku og grunuþu
sveitir. Sama eí)a líkt kvaþ eiga a?) gilda um KJalarnes,
Kjós, þíngvallasveit og Grímsnes.
sömu afleiðíngum fyrir fjáreiganda eins og ekk
hefði verið baðað.
4. Fjáreigendrnir skulu í tíma vera itarlega á-
mintir af hlutaðeigandi yfirvöldnm, að þeir eiga
sjálfir að undirbúa féð til böðunar með smyrslum,
kaupa og fivtja til sín hin valzisku lyf og vera
undirbúnir með nóg hland og allt annað sem út-
heimtist til böðunar1.
5. Fyrst um siun skulu hinir sömu menn, er
höfðu yfirumsjónina með fjárskoðunum og böðun-
unum næstliðið vor, verða kvaddir til að hafa
þenna starfa a höndum2, og skal lögreglustjórnin,
jafnframt og hún útnefnir þessa menn, taka fram
við þá hinar helztu skyldr og ábyrgð er á þeim
hvílir samkvæmt tilsk. 5. Jan. þ. árs. Ef einhver
er sá yfirumsjónarmaðr eða baðstjóri, er sjálfr setr
fé á vetr, skal öðrum manni falið eptirlitið með
skoðun og böðun á íe hans.
— I þessa árs þjóþúlfl (4. Júní, bls. 125 — 126) er „listi
yflr gjaflr frá Subraintino til særbra og munabarlausra Dana
í stríbiriu rniili Dana og J>júþverja‘‘; í þeiin lista er getib
nokkurra hreppa í Arnessýslu, sem gáfu uieira eí)a minna,
en vhr sóknum þar Hrunamannahrepps, því hhr var þó sum-
arií) 1864 ab tilstuííiun hreppsstjóranna, samanskoti?) nokkrum
peníngum í ofanti-bu aiignainiþi. paþ væri æskilegt, aí) hinn
háttvirti ábyrgbarmabr pjóþólfs vildi taka þessar iínr í blaþié,
því þá er vonandi ab einhver aoglýsi í þjóþólfl, hvers vegna
Hrunamanuahrepps er ekki getfb í áíruefndum lista.
í September 1866.
Nokkrir bændr í Hrunumannahreppi.
þAKKARÁVÖBP.
— Hérmeð bið eg hinn heiðraða ritstjóra f>jóð-
ólfs um að ljá eptirskrifuðum línum rúm í blaði sínu.
Frá því þíngvallakirkja var bygð 1859, hafa
eptirritaðir heiðrsmenn gefið henni: fyrrum hrepp-
stjóri sgr. Jón Iíristjánsson á Skógarkoti lOrd. 24
sk.; ónefndr kvennmaðr 12 rd.; fyrrum hrepp-
stjóri sgr. Ilalldór Jónsson á Hrauntúni 6 rd.;
hreppstjóri sgr. |>orlákr Guðmnndsson á Miðfelli
1) Vér vitum eigi rneb vissu, hvort þaí) er tekií) fram í
þesinm fyrirskipunum stiptamtsins e?)r ekki, aí) nú eiga fjár-
eigendr sj á Ifi r afc borga allau þenna kostnaþ er leif'ir af
fyrstu skoíiunum og biiþniinm í sjúku og gruniiþu sveitun-
iiin, þannig ab þeim kostnaþi ver?)i jafnaíi ni?)r á fjárfram-
tali% í sveitinni yflr hnfní) ab því loiti á vetr verþr sott, eptir
tiisk. 5 Jan. þ á 4. gr, eii aptr lendir i.Ur seinni eþrfram-
haldandi iæknínga og abskilriabakostiiabrinn á þeim fjáreig-
endum einnm saman, sem kláþi flnst hjá’eptir þaí) hin
almenuu bóí) eru afgengin samkv. 5 og 6 gr. Iagabo?sins.
2) I sta?) Magnúsar Jónssonar í rirá?raiþi vcr?a a'k sógn
þeir Arni Björnsson hroppstjóri í Hvammkoti og Páll GuV
muudsson í Nesi, anuarhvor oþa báíiir kvaddir til yflruniBjónar-
mauna í Seltjarnarueshrepp.