Þjóðólfur - 14.12.1868, Side 6
orð hans því verða efnd síðr en ekki vel, og vart
meira en Va —1/4 við það, sem lofað var í sum-
ar og undirgengizt af honum að skyldi flutt
verða ókeypis upp á Brákarpoli og suðr með
sjó ekki seinna en um haustlestir, heldr fyr.
Ilvort sem þá kaífe og sikri var lofað jafnframt
eðr ekki, þá kom nú engi baun af því tægi hér
til verzlunar hans.
— Dánarbú sál. kanpmanns C. 0. Robbs, er andaíiist 6.
þ mán, eins og fyrr var getitl, verbr eitt meí) hinnm lang-
efnuílustu bóum, er nokknrn sinni hafa til fallit) heríReykja-
vík. paí) mun vera semnæst alveg skuldlaust; einungis ípening-
umkomu fram milli 8 —9000rd., niilægt 4000rd. íviirubyrgíinmat)
mebtnldnm 2000rd. virbi, er kom meb þessu pdstskipi;verzlunar-
hiisin eru vístbezta 3-4000rd, virt)i, og útistandandi höfu?)bókar-
sknldir nál. 5-6000, og munu skuldir færri verzlana vera viss-
ari til inuheimtu, þó absumt megi álíta tapab, því áreibau-
leg búkfærsla hins framliíma var samfara hreinskiptni hans og
varfærni í aí) lána, nema fremr áreibanlegum miinnum, þú aí)
hann væri næsta hneigbr til a?) gjóra mónnum úrlausn í
vandræbum þeirra. C. 0. Robb sál. var úgiptr og barnlaus, einsog
kunnugt er, og erfa hann því nú: hans háaldraba (76 ára) móþir,
frú Yalgerbr Olafsdóttir ltobb helminginn, en hirin helmingiun
orfa meb réttum þribjungaskiptum: albróíiir hans, Hans Robb
verzluuarmabr, og bórn tveggja systra haus dáinna, er átti
hvora eptir aí)ra sál konsul og kaupmaíir M. "W. Bjering, þ.
e. 5 bórn hans eptir fyrri konnna annan þribjunginn, en 2
börn hans eptir seinrii konuna hinn.
— Um ölidverían f. mán., e6a um þaí) leyti a'b vanalega
er „gert fyrir“ til sveitanua, kom hrútr einn fram á Arnar-
bæli í Grímsnesi, er hafbi verib á flakki þar nm næstu bæi
meí) öbrum hrút (yngri?) ; en þegar nú hrútr þessi var hand-
6ama?)r, virtist hann í fljótu bragbi vera útsteyptr í
kláíia, — e?)a svona gongu sögurnar í f. mán. bæbi um nær-
sveitirnar og hingab subr, — og var hann óíiar tekinn og
drepinn. Var þá fyrst gjörí) fjárskoí;un bæbi þar heima a?)
Arnarbæli og nm þá bæina, er hrútrinn hafbi verií) á flæk-
ingi á, en hvergi fanst neinn vottr í öbrum kindum, n{) í
hinum hrútnum, er meb þessum var, og ekkert grunsamt.
peim sýslnmaniii, og hreppstjóra porkeli á Ormstöbum, sem
ai) vísu er eins kunnr ab árvekni sinni í því ab uppgötva og
flnna kláftann, eins og hann hoíir veri?) ótraubr í aí) fylgja
fram lækiiingiinum, meban um klába var þar aí) ræíla, mun
samt eigi hafa fundizt eigandi undir þessari fyrstu skoíiun,
og reií) því kanselíráþ þorsteinn sjálfr npp í Grímsnes nm
mánaþamótin, og fórn þeir svo bábir til og skobuþu gærn,
haus og innffli hrútsins, er allt haffci verib varidlega geymt,
letu og gjöra nj'a skoþun á öllu fe þar um bæina, nálægt 3
vikum eptir ai) hrútrinn var skorinn og hin fyrri skoþnn
gjörþist, og fanst þá enn engi kiud grunsöm nö meí) neinum
klábavott. En hinn drepni hrútrinn hafbi ai) vísu virzt víba
útsteyptr, og þó mest um hausinn, nasir og kjálka; en inn-
ýfli hans höt'&u öll fundizt svo sollin og sundrgrafln, ab dæma-
fátt þótti, og var talib víst, ab innanmein þessi hefíii veriþ
orsökin til útbrotanna um haus og búk, er aí) vísn hefíii ekki
virzt neitt líkt hinum sóttnæma klá%a, þegar vel var ab gætt.
(Svona sag?i sögu þessa skilvís maþr úr Grírasnesl á skrif-
stofu þjóþólfs 10. þ. máu.).
— í síðasta bl. skýrðum vér frá fjárhagslaga-
frumvarpi pví, er stjórnin lagði fyrir ríkisþingin
í haust; en með því þetta lagafrumvarp kemr aldrei
fyrir Alþingi, óðr en það verði að Iögum, heldr fer
að eins milli konungs og ríkisþingsins, þá liggr
eigi nærri að fara út í einstök atriði þess að svo
komnu. Hitt liggr nær, að venda fáorðum athuga-
semdum að þessari yfirlýstu fyrirætlan stjórnar-
innar í ástæðum frumvarpsins, að hún ætli að leggja
nýtt stjórnarlagafrumvarp fyrir næsta Alþingi 1869,
að lögstjórnarráðherrann hefir einmitt þess vegna
kvatt konungsfulltrúann, sem var og verða mun
næst, á sinn fund suðr til Danmerkr, og að svo
segir með berum orðum í ástæðum frumvarpsins,
að stjórnin hafi af ráðið það «samkvæmt vara-
uppástungu Alpingis“, í bænarskránni II. Sept.
1867, »að láta nýar ltosningar fram fara, áðr en
stjórnarlagafrumvarpið, þetta nýa, sem þeir ráð-
herrann og konungsfulltrúi ætla að koma sér niðr
á, verði lagt fyrir þjóðfulltrúa lslendinga á Alþingi«.
En áðr en vér förum nokkrum orðum um
þessa yfirlýstu fyrirætlun stjórnarinnar, skal þess
getið, að í ástæðunum á sömu 5. bls. getr stjórn-
in þess, að einkum sé það þær tvær breytingar-
uppástungur Alþingis við stjórnarlagafrumvarpið
1867, er hafi knúð hana að leggja nú nýtt frum-
varp fyrir næsta Alþingi: 1. áhrærandi sambandið
og greinarmuninn milli. sameiginlegra aðalmála
ríkisins og sérstakra landsmála íslands, eðr um
stöðu lands vors í honungsveldinu, og 2. um
stjórnarábyrgð «landstjóranna» og íslands-ráðherr-
ans hjá konungi. Vér iátum samt hér við staðar
nema að sinni, en viljum að eins minna kjósendr
landsins og þá, er nú verða ýmist endrkosnir eðr
og nýkosnir í stað binna sem voru, að þetta voru
einmitt þau 2 aðalatriðin, er hvað mest töfðu fyrir
málalokum stjórnarskipur.armálsins í þingnefndinni
1867, enda hafa líka þessi 2 atriði jafnan þótt
hyrningarsteinninn í stjórnarskipun hverrar þjóðar.
Ilins 3. aðalatriðis, er þingið 1867 stakk upp á:
fjölgun þingmannanna, og að alþingi skyldi fram-
vegis skipt vera í 2 deildir, efri deild og neðri
deild, er ekki getið að neinu í ástæðum stjórnar-
innar við þessi nýu fjárskilnaðarlög.
Hitt er, eins og ver sögínim, eins vafalaust, ab stjórnin
heflr nú afriiíiií) nýar kosningar og þa6 a?) eins til þessa
eina þings 1 86 9, eins og hitt er víst, a6 bænarskrá AI-
þingis 1867 í stjórnarskipunarmálinu hatbi þab í nibrlags-
skilyríii aþ 6vo yrþi gjört, svo framarlega sem konnngr sam-