Þjóðólfur - 20.04.1872, Blaðsíða 6

Þjóðólfur - 20.04.1872, Blaðsíða 6
— 98 né þiggja, eins yíir þeim nýum skatta-álögum, er vér á oss játum, eins og hinum eldri tekjum lands- ins og árgjaldinu úr Ríkissjóði. Svona hljótum vér nú að þola brennivínslög- mál þetta með öllu því er það hefir löglega í ept- irdraginu: að tollrinn sé og verði 8 sk. af hverjum brennivíns- og vínpotti ervérsúpum, að lagaboðið nái gildi og brennivín-skattrinn ríði á oss 1. dag Júlímán. þ. árs, og að lögstjórnarráðherrann hafi umráð og allt forræði í sinni hendí yfir þessum og öðrum tekjum íslands að svo komnu. En stjórnin hefir aptr sinna skyldna að gæta gagnvart oss gjaldþegnunum á íslandi, er hún hefir dembt á lögum þessum, oss sem bera skulu og úlleysa þessa nýu álögu; — gagnvart landsjóði íslands, er einn á að uppbera þessar nýu álögur á lands- ins börn, allar og óskertar frá 1. degi Júlímán. þ. árs, — gagnvart löggjafarvaldinu og konunglegri hátign, er lögin hefir staðfest og út gefið eplir ráðum og tillögum síns ráðaneytis. Yér efum ekki að stjórnin þekki og viðrkenni þær skyldur sínar allar, er hér að lúta, og gjaldþegnarnir og Alþingi getr af henni krafizt að sjálfsögðu eptir Guðs og manna lögum; en það er, að halda þess- um lögum sem öðrum í fullri hefð og heiðri. En svo ríða þau nú í garð hjá oss, þessi brennivíns- lög eða réttara sagt aðflutningar kaupmanna vorra á brennivíni, brennivínsefni (spiritus) og öðrum vínföngum í notuin laga þessara. eða þó heldr þeim og landsmönnum til ónota, landsjóðnum til bersýniiegs fjártjóns og skaða, sjálfum þeim einum til svo mikils auka-ágóða og gróða, að mörgum þúsundum dala má skipta fyrir hvern einn, og aptr jafnmörgum þúsunda-tugum dala til rýrðar land- sjóðnum og tekjum hans til fjártjóns fyrir hann, — svo ríða þau í garð hjá oss þessi lög, segjum vér, að stjórnin má sannarlega gæta sín, vili hún stjórn heita með réttu og sanni, og uppi halda nú tign konungdórnsins, helgi laganna og tign sjálf- rar sín sem hins æðsta stjórnarvalds. Herra «Dvergr» drepr á það, að kaupmenn vorir hafi nú í vor flutt hingað allmikið af spiri- tus, er þeir sjálfsagt ætli að blanda með vatni, svo að úr því verði brennivín, er þeir seli, og leggi á þá blöndu sína sama tollinn í útsalinu, eins og aðflutt brennivín væri fráútlöndum; en að því leyti sent þannig er tollr tekinn af valninu sem af víni, þá hljóti sá tollr að renna í vasa kaupmanna sjálfra en eigi í landsjóðinn eins og lögin til skili. Útaf þessu harmar herra »Dvergr» yfir því og liggr frem stjórninni á hálsi fyrir, að hún hafi eigi viljað þýðast og samþykkja þá tillögu nefndarinnar (8. tölul. bls. 311), og síðan alls þingsins: »að leggja 24 sk. toll á hvern pott af óblönduðum spiritus». það er nú satt, fyrst, að konungsfulltrúi andæfði á þinginu í fyrra móti uppáslungu þessari, en bar það eina fyrir, að aldrei yrði auðið að hafa vörð á því, hvort kaupmenn flytti reglulegt brennivín eða spiritus; það er og eigi ólíklegt að hann hafi lagt á móti þessari tillögu þingsins við stjórnina, með hinum sömu grunduðu(?) ástæðum, þar sem fleiri en einn merkr maðr hér, er átti tal við hann um þetta sama atriði í vor eptir það brennivíns- lögin komu, hafa haft eptir honum, að aldrei hefði mátt vænta þess, að stjórnin gengi að svo van- hugsaðri uppástungu, þar sem með engu móti yrði hafðr hemill á, að slíkri ákvörðun yrði hlýtt. Að vísu getr maðr hugsað sér að stjórnin hafi ginið yfir þeim ástæðum konungsfulltrúa síns; en fyrir hvern þann, sem vill og hlýtr að ætla löggjafanum jafnt vitrleik, hyggindi og varfærni, sem að hann missi aldrei sjónar á óyggjandi réttum skilningi þeirra Iaga, sem hann er að gefa út, þá er fráleitt, að ætla löggjafarvaldinu eða stjórn konungsins að hún hafi misþýðst 24 sk. uppástungu þingsins af spiritus fyrir þessar sakir, heldr einungis af því að uppá- stungan fer berlega í bága við skýra ákvörðun laga- boðsins sjálfs í 1. gr., og það með með tvennu móti. í 1. gr. lagaboðsins segir: «Af alskonar víni og brennivíni eða pess- uháttar tilbúnum áfengum dryhkjum, sem (lytj- «ast til íslands, skal greiðan o. s. frv. Ilér með virðist þá I. spírutusinn sjálfr vera að sjálfsögðu útilokaðr frá flutningi til íslands, því hann getr eigi reiknazt með «áfengum drykkj- um», þar sem hann er ódrekkandi óblandaðr eðr ólilbúinn sem «drykkr»; ella mætti líka telja eitr- sýrurnar meðal áfengra drykkja, af því svo má þynna þær með vatni, að þær saki hvorki líf né heilsu. 2. tekr lagaboðið fram, að gjaldið skuli greiða af «tilbúnum áfengnm drykkjum «sem flytjast til Islands» («som agtes indförte i Island»). En getr þá nokkrum manni komið til hugar, að löggjafinn meini hér með þann áfeng- an drykk sem vorir kæru búðarmenn byrla her og búa til úr vatninu hérna úr tjörninni eða læknum, til helminga eða meira til móts við innfluttan spiri- tus, og ætlist svo löggjafinn til að þessi hér t i 1- b ú n i áfengi drykkr með 6—7 stiga krapti eðr minna, sé eins réttbær að lögum til að hafa úl úr landsmönnum 8 sk. skatt af hverjum potti vatns

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.