Þjóðólfur - 14.09.1872, Side 6

hausti, og það á meir en helmingi færra fé á
sama svæði, fyllilega réttlættr hvar sem stendr, og
þar til svo vel og hyggilega fyrirbúinn og auðveldr
gjör á alla vega sem framast má verða; en vor og
sumaríhönd faranda,til þess aðleggja allt niðr er
hér að lyti, til þess að leggja undir og semja um
kaup á heilbrigðum stofni, o. fl.
J>ar sem fjöldi manna hér um allar kláðsveit-
irnar hafa látizt vera albúnir til niðrskurðar á öllu
fé sínu þegar í haust, svo framt almenn samtök
gæti orðið til þess og nokkur vissa fengist fyrír
aðgengilegum kaupum á heilbrigðum stofni með
bærilegum kjörum, þá er vonandi, að þeir verði
auðunnir til að undirbúa niðrskurð — eða þá ein-
hlítar lækningatilraunir, — á þann veg sem hér er
minzt. Þess er og gætanda, að sé hér um allar
kláðasveitirnar öllu fargað ofan að ám eðr viðun-
anlegum ærstofni, þá þyrfti heilbrigðu sveitirnar
til engra varða að kosta að sumri komanda.
Bændr vorir og fjáreigendr eru það og eru
það e i n i r, sem hér eiga að taka í taumana, og
svo hefði fyr átt að vera, taka tauma kláðamálsins
í hönd sér, — lækningastjórninni heflr þar orðið
næsta hrösult, bæði fyr og síðar, þar á er full-
sorgleg og full-kostnaðarsöm raun á orðin, — með
ró og alvöru, með hyggindum og styrkum sam-
tökum. Og þá mun oss sigrinn vís um siðir.
ÁFRAM!
1. Ó, landar! J>ér talið um kúgun og kvöl —
og kúgið þó verst yðr sjálflr!
J>ér eruð að berjast við ánauð og böl —
og eruð þó veilir og hálfir!
2. «Hví kveinið þið?» segi’ eg. — J>ið svarið mér
hratt
og segizt við harðræði búa.
En betra’ er ei verðr, eg segi’ ykkr satt,
sá sem að Iætr sig kúga.
3. Sú óheilla-gjöf, sem í arf oss er leifð
og um aldir í vegi nam standa,
það er heimskan og fáfræðin, hégiljur, deyfð,
sem að harðfjötrar sál vora’ og anda;
4. Sú kúgun er hörðust. En hrindum nú deyfð
og hressum nú fjör vort og anda,
notum þau öfl, sem að eru’ okkr leyfð;
þá skal ekkert í vegi’ okkr standa.
5. J>ið hugsið, að Danskrinn hamli’ okkr alls,
— hann hugsar, ef til vill, það sjálfr. —
J>að er upp login afsökun, fegrunar-fals;
en það fegrar oss aldrei neitt gjálfr!
6. Er íslenzku kaupförin sigla um sjá
og sjálfir vér kraptanna neytum,
þá hlæjum að kúgun ! — því hver getr þá
okkr hamlað, að skipinu beitum.
7. En þetta’ er að byrja! — Og betr þó senn
gefr byr, ef vér sporið ei letjum.
Og vér, sem að erum þó ættbornir menn
frá íslands fornaldar-hetjum,
8. vér skulum ei æðrast, þótt inn komi sjór,
þó að endr og sinn gefi’ á bátinn.
Nei, að halda sitt stryk, vera’ í hættunni stór
og horfa’ ekki’ um öxl — það er mátinn!
9. Og þá skal oss einnig sú upp renna tíð,
að vér einir hér ráðum í landi.
þegar hver andi’ er frjáls, þá erframför hjá lýð,
þá — en fyr ei — er bygt svo að standi!
10. Og það verðr endinn á þessari tíð;
um það er eg ails ekki smeykr!
Og þess vegna er líka allt þetta stríð
þó að eins i rauninni — leikr!
Jón Ólafsson.
— pa?> má víst telja áreiíianlegt, a?) bæ?)i á Stykkishólmi
og ísaflrbi hafl saltfiakrinn verib kominn npp í þab
fast ver?) 2 8 r d. skpd. nm miijan f. mán., en eigi frekar;
nokkrir sógím hér, a'b á ísaflrfci mnndi saltflskr kominn nppí
30 rd., en engi var hæfa fyrfr því ónnnr en sil, ah lansa-
kanpma%r einn, þar ahkomandi, keypti þar af einnm búsettnm
kaupmanní nm svo sem 25 — 35 skpd. þessn 30 rd. ver?)i útl
hönd, og fekk aþ velja þann flsk sjálfr úr öllnm kanpmans-
flskinnm. — Kúgr var f snmar á 10 rd. víst á Isaflrþi og í
kanpstöímnnm í Múlasýslunnm. — Uilin komst á 64sk. minst
alstahar nm land nema hér f Rvík og öþrnm suhrkaopstöíium
á 56 sk.; á Boríleyri 66sk. afdráttarlaust, víst vií> félags-verzlnn
Húnvetninga eþr hjá Pétri Fr. Eggerz.
—■ Með skírskotum til auglýsingar vorrar 11.
Septb. f. árs’, um niðrjöfnun og úthlutun á þeim
fríviljugum gjöfum er vér safnað höfum til þess
að styrkja ekkjur og börn þeirra er drukknuðu
úr Dyrhóla og Leiðvallarhreppi þar f Mýrdalnum
í Fehr. og Marzmánuði f. árs, þá gjörist hér með
heyrum kunnugt, að algjört reikningsyfirlit
yfir gjafir þær er oss hafa borizt og úthlutun þeirra,
er nú framlagt til sýnis og eptirlita enum heiðruðu
gefendum, á skrifstofu J>jóðólfs allt til loka Október-
mán. næstkomanda.
Eptirstöðvar gjafanna, að því sem þá var óútblutað,
voru eptir auglýsingunni 11. Sept. f. á. 309 rd. 72 sk.
og bætast þar við.....................2 — 60 —
Og höfum vér nú úthlutað eptir stöð-
vum þessum.........................312 — 36 —
fluttir 312 — 36 —
1) Sjá þjóhúlf, XXIII. 14. Sept.f. á., 177. ble.