Ný tíðindi - 25.02.1852, Blaðsíða 6

22
Ættjörft vor á
eptir í lioga {)eim nianni að sjá,
liennar sem heill þannig vildi,
hver einn er skyldi.
Boga því ber
blessunar ávexti starfserni’ hanns hjer:
fölskvalaust Islandi ann hann,
íslandi vann hann.
M. Gr.
Ráöning gátunnar í Lanztíðindanna 2.ári
bls. 202.
Yngri sveinninn ber 4\ fjóröungs; hinn
eldri 7% fjórö.
5ar steinninn vegur 11 fjór&unga og bör-
urnar 1 fjórft., jiá er auftsjeð, að báðir svein-
arnír til samans bera 12 fjórð. Nú kennir
jafnvægisfræðin þessa reglu: Margfaldi mað-
ur þunga steinsins (11 íjórð.) með Qarlægð
þungamiðju hans frá eldra sveininum (24
þuml.), og sömuleiðis þunga baranna (1 fjórð.)
með fjarlægð þungamiðju þeirra (36 þuml.),
og leggur hinar út komandi tölur saman
(264 + 36 = 300), og deilir loksins summ-
nnni (300) með lengd baranna (72 þuml), þá
kemur út sá þungi, sem yngri sveinninn hef-
urað bera (=4Jfjórð.). Dragi maður þenna
þunga frá því, sem háðir sveinarnir bera til
samans (12 fjórð.), þá kemur það út, sem
eldri sveinninn hefur að bera ( = 7f- fjórð.).
Sama kemur út ef maður reiknar fjar-
lægðirnar frá yngra sveininum, en þá verður
það eldra sveínsins byrði, sem fyrst kemur
fram ( 48-11 +1 = 7f).
Finna má og byrði sveinanna hvors fyrir
sig með tveimur þríliðum, og verður hún þá
í tvennu lagi, t. a. m. yngra sveinsins þannig:
Lengd bar. — þungi steins.—fjarl. frá eldrasv.
72 þuml. — 11 fjórð. —24þuml?
11
72) |í|(3f f=3f fjórð.
48
Svo aptur:
Lengd bar. — þungi bar.— fjarl. frá eldra sv.
72þuml. — 1 Qórð. —36þuml.
1
72) 36 (fl=| fjórð.
Og þá er 3f fjórð. af fyrri þríliðunni
f- — — síðari--------------------
samtals 4J- fjórð. yngra sveinsins byrði.
Fyrri þriliðan segir hvað steinninn liggur
þungt í höndum yngra sveinsins; hin siðari
hvað börurnar liggja þungt í þeim. Sje steinn-
inn aldrei látinn á börurnar, þá ber yngri
sveirininn helming af þunga baranna, sem
hjer er f fjórð. = ,} fjórð., þar eð börurnar
vega 1 fjórð. Menn sjá og að yngri sveinn-
inn ber hjer þriðjung steinsins; því f.f = j
og y=3f = 3f. B. G.
Prestaköll.
Óveitt: Hellnaþingin Staður í Grunnavík er
og sagður laus.
Kirkjubær í Tungu i Norðuriuiilasýslu met. 61 rbd.
64 sk. atigl. 20. febr. 1852.— 1. Eineril|irestur, 77á. g.,
er( brauðinii, sem nýiur J af föstuni tekjmn prestkalls-
ins, j af viðreka og £af hvalreka. Upp í þau eptirlauii,
sem uú eru talin, nýtur liann afgjalilsins af kirkjujörðinni
Galtastöðum ytri og hefur þá jörð til fullra uoiráða og
ábúðar.— 2. Prestsekkja erí brauðinu, sein nýtur af
föstuni tekjuin prestakallsins.
M a n n a l á t.
Frú Katrín Boyadóttir dó 8. dag nóvem-
berm. 1851. Hún var ekkja kninmerráðs Sk.
Magnusen, er fyrrum var sýslumaður í Dala-
sýslu, og hafði lifað 5 vetur og 80.
Skipi með 6 mönnum barst á, á leið til
fsafjarðarkaupstaðar. Sagt er að 4 af skip-
verjum hafi drukknað og þar á meðal sjera
Hannes Arnórsson, prestur á Stað í Grunnavík.
Barnadauðinn hefur verið svo ákafurvest-
anlands, árið sem leið, að þar er á mörgum bæj-
um ekkert barn eptir. I Dalasýslu til að
mynda dóuáárinu 1851 alls 143; þar af vor*
62 piltbörn, en 46 stúlkuböm, eða 108 börn,
en 35 eldri. jþað er mælt, að barnadauðinn
hafi verið að saina skapi í öðrum sýslum þar
vestra, helzt í Barðastrandarsýslu, og eru það
einhver hin sorglegustu tiðindi.
Leiörjettinyar. Sá Bardenfleth, sem
tók hollustueiðinn af Holtsetalandsmönnum,
og frá er sagt í 4. bl., er ekki ráðgjafinn sem
var, heldur ættingi hans. Jessi Bardenfleth
er hersforingi (General) og það var af hern-
um, sem liann tók eiðinn. — Enn fremur er
það og ógreinilega orðað í 4. bl., sein sagt er
um tillögur nefndarinnar við víkjandi aftöku