Norðri - 07.12.1860, Blaðsíða 8

120
ns=tjórnleysi v<r f háSum þes=nm ríkjnm lii? rnesta.
Loksins byrjabi uppreisn á Sikiley þeear lends-
menn þar oáu, ab Frans konungnr annar, sem ný-
kominn Ttr til rtkis, gekk dyggilega f spor föfcur
sfnnm meb a!ls konar grimmd og lagaléysi og
höfuni yjer áiur talifc, hvernig uppreisn þessi hdfst
osí magnabist, og hvernig þeir lengu rekifcafsjer
lib kominí* eptir ab hetjan Garibaldi var koin-
inn til iihs vifc þá. Vjer höfum og getib þess, liveru-
ig Garibaldi síban hjelt áfram stefnu sinni aö
rcka Franz konung alveg af^ríki, og bobabi ab hann
mundi eigi fyrr ba;tta en Iialía væri öfl undir
valdi Sardiníu konungs. Reyndar þótti þai) mjög f-
skyggilegt, eins og vjer sííastgálum í f'rjettunum,
ab lýbstjórnarmenn drógunt mjng ab Garibaldi,
og svo var ab sjá, ab töluverb mislíð væri milli
hans og Cavours, æfcsta ráfgjafa Sardininga; ótt-
ubust þvf míirgir, ab Garibajdi niundi ætla sjer
aí) stofna þjóbveldi á Nebri-Italíu, og inundu þar
af hljótast vandræbi fyrir hin önnur ríki, er land-
flóttajnenu og útlagar annara stjórnenda kæmist
þar til valda og embætta.
Meban á þessu gekk í Neftri - Italíu fór páfi
bælii ab gjörast smeikur um lönd þau, er hann
átti eptir, og ekki voru undan iionum gengin, og
vildi líka gjarna ná aptur því sera iiann haffci
misst, og tók því ab draga a& sjer málalib mik-
i& einktim frá þýzkalandi og fjekk líka binn
fræga franska berforingja Lamoriciere lil ab gjör-
ast oddviti fyrir li&i þessu og koma því á fót.
Gekk Lamorioiere þctta allörfcugt, því stjórn páfa
baffci lftib hernabarvit, svo slófcaskapur liennar
tálinabi mjög afigjörbum hershöfting jans. f>ó iiaffci
Laoiorieieie lekizt ab knma upp allgeigvænlegum
her, og nevtti hans til ab biela haibltga infcur
allar frelsishreifingar f páfalönduin meb hinni mestu
hörku, og ógnafci jafnvel fylkjum þeim, er undir
Sardiníu höfbu gengib. Viktor kontingu?, sem allt
af undir nibri haffci verib meb fyrirtakjum Gari-
baldis, og sá líka, ab þab Ijeki mjng á óvissu, hvort
hann fengi haldib ölltnn þeitn lnnduni, cr undir
hann voru gengin, ef annar einB hershöfbingi og
Lamoriciere efldist mjög ab libi, gjörbi þab nd
uppskátt, ab þessi libsafnabur af útlendum her í
páfalöndum væri beinlínis gegn þvf, ab Italir mætti
einir tæta tim sín eigin mál, kvabst hann því hafa
fulla ástæbu til ab taka í taumana, og fara inn í
kirkjulönd, og Ijet hann ekki lengi bíba ab sýna
þab í verkinu, ab honum var þetta full alvara,
því hann seudi þegar 40.000 liös inn f páfalönd,
sinn flokkinn hvorumegin Apenninafjalla. Var
Cialdini herstjóri fyrir þeim flokki, er fór afc aust-
anverbu meb Adríuhafi, og átti hann orustur nokkr-
ar vifc her páfa ogsigrabi hvervetna, svo Lamori-
ciere varb ab lokum ab hleypa undan inn í An-
cona-borg og girba liana sjer til vígis. Garibaldi
sendi flota Neapelsmanna til lifcs vib Sardininga
og sóttu þeir ab borginni sjóarmegin, en Cial-
dini á landi. Varb þar skothríb hin grimmasta, og
hin snarpasta sókn og vörn; en sökum þess, ab
borgin var ekki rammgirb, en lib ærib til absókn-
ar ásjó og landi, varbLamoriciere afc gefast upp eptir
stutta vörn og gekk á hönd flótaforingjans, sem
tók lionum vel sem jafnsnjöllum hermanni sóipdi,
og á nú eb senda hann til Turinborgar. Ojeldu
nú Sardiningar áfrain ferb sinni subur eptirpáfa-
löndum og logbu hvervetna undir sig ®efc bábum
ströndma neina Rómaborg og sveitir þar f *rennd,
er setulib Frakka hjelt, því Viktor konungur hafbi
þegar lýst því vfir, ab hann mundi hlífast svo
vib verndarráb Frakka þar yíir, ab hann mundi
sneiba þar iijá; aptur kvab hann aila þörf é, afc
hann tæki rásina af Garibaldi, og sæi um, ab eng-
in óstjórn kæmist á í Neapel, er öbrum gati orb-
ib hættuleg, og sendi því lib áfram til Neapels
undir forystu Cialdini, en sjálfur licfst hann enn
vib f löndum páfa er hann hefir undir lagt.
(Framhaldib sffc»r).
Éannalát.
Níunda nóvember næstlibinn, andafcist hiu
^unga og elskuiega kona BJÖRG BENEDIIÍTS-
DÓTJIR á Húsavfk, húsfrú herra Schous verzl-
unarfulltrúa þar, frá manni sínum og einu ungu
barni. Fabir bennar var sjera Benedikt þórar-
insson, seinast prestur ab Heydölum í Sefcurmúla-
8ýslu. Hún var jafnfrábær afc náttúru-npplagi
pllu til sálar og líkama, og allt uppcldi hennar
og menntun samsvarandi þessum náttúrugáfum.
Ilib stakasta orb fór af henni, eins og hinum ept-
irlifandi manni hennar, fyrir gófcsemi og velgjörb-
ir vib alla þurfándi,
Tuítugasta og limmta s. m. andafcist úr baroa-
veikinni, einkasonur amtinanns Havsteins, HANN-
ES ab nafui, á þribja ári, fagurt og- elskulegt
barn,
Auglýsingar.
Hjer meb er þab mín þjenustusamleg ósk til
þeirra af ybur, mínir heifcrubu skiptavinir! eem
nokkub skuldib mjer, og ekki halifc öfcru tí#í um
samifc vifc mig, ab þjer gjörib svo vel, afc borga
mjer alla ybar skuld, f vörum efcur- peningum
fyrir næstu Jól ebur Nýár.
Akurejrri í nóveniber 18HO.
i Páll Magnússon.
Iljer meb bib jeg þá alla, er bókasölu hafa
á hendi fyrir mig, ab borga mjer fyrir nýár, cba
hifc fyrsta, þafc sem selzt lieíir afbókum raínum,
svo jeg geti aptur borgab sjerhverjum, er skuld-
ir eiga hjá mjer; jeg vona líka þeir gjöri sjer
far um afc selja bækurnar Bem fyrst afc mögulegt
er.
Akur#yrl 4. nóvember 1860.
J. J. Borgfirfcingur,
Eigandi og áhyrgðarmaður SveíQn Skúlason
Prentafcnr í prentsmifcjuuni á Aknreyri, hjá H. Hi-lgnsyni