Norðri - 31.10.1861, Blaðsíða 8

88
þar sem ky 1 fa ræíur kasti og iiending liappi, þá
gafst honum þó fljótt færi á afe sýna þá ávexti lær-
dómsins, at) hann stóð ekki á haki margra þeirra,
sem koma aptur liingaí) til lands frá examens-
borfcinú meh embættin í vasanum, Reynsia lians
og iiib verklega vit á öllu því, sem gjörtist í
lílinu kringum liann, gjörfeu iærdóm hans fljótt
eins aífarasæian og examen margra smájtíristanna,
og þrek hans og dugnahur gjörfcu framkvæmdirn-
ar bæ&i árangnrsmeiii og vinsæili en skipanir
sumra hinna, sem einungis hafa embættisvaldiö,
^án þess ab vita, hvemig þeir eiga ab beita því,
sem'vata í vi'lu og svíma, ef þeir hafa ekki laga-
bókstafinrt fyrir sjer, af því þeir þekkja ekki
mannlífib.
Jeg vil nd engan veginn meb þessum orbum
gjöra lítib úr embættisprófi og góbum lögfneb-
ingum og embættismönnum, er þab hafa tekib, nje
bma brigbnrá, ab Magnús sáiugi hefbi orbib jafn-
mikib afbragb í embættisstjett þó hann líka hcfbi
tekib prófib, heldttr vil jegsegja iiitt, sem mjer er hug-
fast, ab embætthprófib skapar ekki manninn, og
geUtr ekki veriö neinn satinnr mælikvarbi fyrir
dtignabi. bans eba kölitin til ab gegna lögfræbinga-
störtum, sízt í ttmbobslegri stjórn, heldur er þab
miklu fremttr mannins eigib óbal og ebli serfi ræb-
ur þar mestu nm.
þannig varb Magriús sálngi, en þótt exa-
men-iiatis, fljótt epflr ab hann var settnr sýMu-
mabur Rangæinga afbragbs duglegur og undir
eíns vinsæll í stjóín sinni. Og ekki var liægt ab
bera þab fyrir, ab lítib vandasamt kæmi þar fyrir
bann, því jeg ætla ab í fáom sýslttm hafi jafnmikil
vandamál komib fyrirnú hin seinni árin sem þar.
þannig var Magnús sálugi liífe einstakasta
mannsefni, ef honum heffei aubnastab ganga era-
bættisveginn, en þab þckkja nú sjálfsagt samt
þeir menn betur sem nær honum voru á því
skeibi og betur höfbu vit um ab dæma; en hitt
þekkja, ef tii vili, mjög fáir betur en jcg, hví-
líkur hann var sem „pri vat“mabur. Jeg hefi eng-
an vin átt betri og ástúfelegri, og jeg hefi engan
þekkt honum tryggari, vinfastari og göfugiyndari.
Bæbi var andlitife frítt, svipurinn blífelegur og
góblegur, og líkaminn hraustlegur og fyrirmann-
legur ; en þó var hife ytra þar lítife mót hinu innra,
hinu hugprúba hjaria, sem ekki kunni ab hræbast,
hinn göftigu lund, sem ætíb. stýrbi hugprýbinni til ab
stybja liinn veikari, og hinni gjöfulu hönd til afe
býta þeira sem þurfti, ef nokkur kostur var.
Hin eiskuiega ekkja lians, sem bezt sá og
skynjabi hvab í honum bjó — því ástin er glögg-
sæust—, setn hjelt vib liann stöbugri tryggb, þeg-
ar mörgóvalin tunga vildi spilla mllli þeirra, bán get-
tir huggab sig vib þafe, ab hann liföi þó svo lengi
ab tiann neyddi jafnvel heiminn tii ab vlfeur—
kenna mæti sitt, og iiún þarf raunar lítt ab syrgja
því vita má hún, aö sá er hann nú hefir fundið,
kann betur ab launa dyggb og drenglyndi en heim-
urinn.
Sv. Sk.
Auglýsingar.
Bleikraubur ircstur, 7 vetra, suúinhæfbur út á
framfótum, mark : sneifet fr hægra biti aptan, sneib-
rifab apt. vinstra týndist úr Naustahögnm á næst-
libnu liansti. Sá sem kynni ab finna þenna hest
er bcbinn ab koma honum annabhvort til ritstjóra
Norbra eba Gubmundar bónda Jónassonar á Botna-
stöbum í Svartárdal gegn sanngjarnri þóknun.
Snemma í stimar fvrir slrftt, fann jeg nndir-
skrifabur á Seldal fram af Oxnadal, glaseygba liryssu
raubgráa ab lit, ab minni ætlun mibaldra, mark: sýlt
hægra. Hún var meb miklu mei'sli rf hægri síbu ;
hvítnr blettur neban á vinstri sífeu virtist og vera
eptir gamalt meibsli. Hófarnir voru hvíiir og
skemmdir, eins og hún Iieffei verife á skaflajárnum.
Hver sem vera kynni eigandi þessarar hryssu
má vitja hennar til mín gegn liæfiieari þóknun
fyrir hirbingu og borgun þessarar atiglýsingar.
Bakkaseli 20 oktnber iSGt.
Egill Tómasson.
Liósgrá liryssa, aljárnub 16 — 17 vctra' gömul,
vel á mebalvöxt, óaffext, í giklara lági’eptir Öbr-
um vexti, hefir tapast ntjer lijer' úr högnm liilu
fyrir mitt sumar eTJbíb; eru þab mín vinsamleg
tilmæli t l þess, er kynni ab hafa fundib ofannefoda
hryssn, ab hann leifebeini henni til mín undirskrif-
abs eba ab öbrum kosti geii mjer v^su um Itvar
litín kynni ab vera nifeur komin, móti sanngjarnri
borgun fyrir ómak sitt.
Akureyri 6. október 1861.
Sveinn Sveinsson.
Brún hryssa meb livíta stjörnu framan í enni,
meballagi stór, meb mikib þunnan makka, sívala
Iend, og þunna hófa mikibjStóra ; meb eyrnamarki
(ab mig minnir) bita framan hægra og sýlt vinstra,
og brennimerkt á hófum rriefe Sa11V hefir snemma
á þessu sumri tapazt af Testareykjum. Efnokkur
fyrir hittir hross þetta, bife jeg hann svo vel gjöra
og halda þvi til skila hingab til mín ab Húsavik
mót sannejarnri borgun
Lúbvík Jóhann Finnbogason,
Eigandi og ábyrgðarmaður Sveinn Skúlason.
Pientabur í prentsnúfejunui á Akureyii bjá J. Sveinssyni.