Norðri - 15.11.1861, Blaðsíða 1

IV 0 R Ð RI.
1861.
9. ár 16. lóvembcr.
B ó k a f r e g n
SI v fjelagsrit 2 1. ár. þessi fróíilegu rit,
koMia því miíur einlægt nú á seinni áruin eptir
tímann, og þaí) stundum þegar verst gegnir, bæfci
til þess þau geti borizt utn landifc og fengib kaup-
endur. Vjer liöfum aldrei getab annab ætlab, en
ab rit þessi gæti borgab sig vel, ef þau kæmi út svo
snemma ab þau fiyttist til landsins meb fyrstu skip-
um á vorin, og verbum ab ætla, ab þau standist
aldrei tíl lengdar, útgefendunum ab jkostnabarlausu,
ncma þessu sje lirint í lag. Hib merkasta, sem
fjelagsritin ab þessu sinni færa oss er efiaust bin
fyrsta ritgjörbin eptir Jón riddara Sigurbsson, sem
heitir: „Alþingismálin og auglýsingar konungs til
alþingis“, enda'er bún rúmur beliningur'-allra rit-
anna. I ritgjörb þessaii er án alis efa bib lang-
glöggasta yfir'it, ylir öll þingleg málefni vor síb-
an alþingi bib nýja bófst, sem vjer eigitm, og er
bún því ómissandi leibbeining fyrir alla alþýbu,
sem ekki er von ab gcti kynnt gjer til hlítar al-
þingismálin af hinum stóru og yfirgrípsmiklu þing-
tíbindum, enda hafa fæstir þau í höndum, þó þeir
hetbi elju til ab kynna sjer þau svo vel ab gagn
væri ab. Vjer ætlum því, ab landsmenn megi
kimna binum ágæta höfundi miklar þakkir fyrir
ritgjörb þessa, sem mjög fáir eba engir hefbi
getab samib eins greinilega og liann, sem svo ab
segja liefir átt mikinn og góban þátt í mebferb
þingmála allra síban þingib hófst, og sem svo
opt hefir gengib í broddi þingmanna til ab verja
heibur og sóma þingsins. Ritgjöib þcssi er líka
því betri, sein hún auk þess ab bún er yfir-
gripsinikil og skipuleg er víbast hvar (næsta ó-
blntdræg. þ>ó virbist því enn bregba fyrir, eins
og í binni scinustu ritgjöib hins sama höfundar
um alþingi, ab barm dæmir tillögur þingsins f
fjárklábamálinu bæbi bart og rokknb öfugt. þar
sem hann ti! ab mynda (bls. &6) skýrir frá því
hvernig stjórnin lagbi fjárklábamálib fyrir alþing
1857. og lætur þab lýsa trausti stjórnarinnar til
Islendinga, en mibur skarpskyggni bennar, þar
sem ekki var gjört ráb fyrir, „hvernig ab skyldi
IBrólfsir iSringvídur,
(Saga úr Nnrbiiraineríkn)
IIús og heiinili á jeg í Kentiick v, en borinn oe
barnfæddur í Virginíu Tilefni þess ab jeg skildi
vib heimili febra minna og lór til Kcntucky var
asni! þjer brettib upp brýrnar, en liafib þolinmæti;
jeg skal segja ykkur hvernig á því stób. Fabir
minn, setn var afgamalliog góbri ætt í Virginíu,
bjó í Rcihmond. ilann var ekkjumabur og hafbi
gamaldags rábskonu, eins og vant var ástórbaj-
um í Viigiuíu. Völd haföi hún næstum eins mikil
og faíir minn, og Ijet senr lnín ætti alit, en svo
var hún rábdeildarsöm og sparsöm, ab föbur mínum
þóiti stundum rióg um, svo liann kvab hana gjöra
sjer skömm meb riízku siimi. íliin bafbi venjulega
stóra lyklakippu á belii sínu til merkis umrábs-
konuiignina. Húnsá um hvernig boiib var á borb
í hvert skipti og ab aliirrjettir væri á borb born-
ir eptir sínu Iiijfbi. Á kvöldin stób hún vib borbib, og
skenkti tevatn, og var þab dæiualaust, hvab bún var
þá mokin. þab sem hún einkum Iaebi stund á
var ab hafa allt í röb og reglu, svo ab búib und-
ir stjórn hennar skyldi vera fullkomin fyrirniynd.
Ef eitihvab gekk andhælis tók veslings Barbara
sjer þab svo narri, ab luin settist inn í herbergi
sitt og grjet þangab til bún hatbi sefab skap sitt
meb ab lesa nokkra kapímla í bifliTinni. Riflfan
var hennar athvarf, hvab sein ábjátabi. Hún lauk
henni upp af bandahód, og hvort sem húu datt
oían á harmagrát Jeremíasar, orbskvibu Salomons
eba hina þtirru upptalningi af ættkvíslunum í fimmtu
bók Moyses, þá var ætíbkapítuli kapítuli og verk-
abi sem ilmandi smyrsli á sál hennar. Jrannig var
bin gamla ráiskona Baibara, sem átti mót vilja
sínum og vitund, ab hafa mikiiáhrif á örlög mín.
Svo bar'til í bernsku minni, mcban jeg var enu
var kallabnr „strákur“, ab mauni nol.krum í ná-
greíiniuu, sem var mjög gefinn fyrir allar nýbreyt-
ingar og endurbætur, dait þab í hug ab þab væri
hib mesta ágæti fyrir land og lýb, ef komib væri