Ingólfur - 06.01.1854, Blaðsíða 2

78
rbdd. bætur til Biskupstungnahrepps fátækra
fjárhyrzlu, svo borgar hann og allan af Iðg-
sókninni við undirréttinn löglega leiddan
kostnað.
Kostnaður sakarinnar við landsyfirrjettinn,
og f>ar á meðal sakarfærslulaun til sóknar-
ans, Land - og bæjar - fógeta V. Finsens 6
rbdd., og til svaramanns, Organista P. Gud-
johnsens 5rbdd., borgist úr opinberum sjóði.
fdæmd útlát að greiða innan 8 vikna frá
dóms þessa* löglegri birtíngu, og honurn að
öðru leyti að fullnægja undir aðför að lög-
um“.
fiýzka frúm i lslamli 1845.
Framhald. Vegirnir eru furðanlega góðir
á sumrin. Jeg reið þá optast nær mjög
hart. 3?ó verður engu akfæri komið við á
þeim, því bæði eru þeir of þraungir, og svo
eru þeir líka óruddir. 3>að er ekki til nokk-
ur vagn í íslandi. Hættulegastir eru vegirnir
þar sem eru flóar eða hraun, sjerílagi Iiraun-
in, sem þakin eru grámosa, þvi hann er ekki
tii annars enn skýla ólukku gjótunum, sem
hestarnir stíga niður í þegar minnst vonum
varir. Líka kemur fyrir mörg torfæran, er
menn eiga að fara upp og niöur hálsana.
Stundum hverfa allir götuslóðar þar sem
flóar eru, og jeg furðaði mig opt á því, hvað
fylgdarmenn mínir áttu þó hægt með að rekja
sig eptir þeim. íþað leit svo út sem bæði
þeir og hestarnir, sem þeir riðu, væru gædd-
ir með sjerlegu náttúruviti þegar svo bar
undir.
Ferðalög eru kostnaðarsamari á Islandi,
enn annarstaðar; fyrst þess vegna að hver
ferðamaður er optast einn sjer, og lendirsvo
á einum manni allur kostnaður fyrir fylgdir,
farangur og ferjutolla. jþað verður að kaupa
hvern liest, senr til ferðarinnar þarf, þvi ekki
er aðhugsa til að fá þá til leigu; þaraðauki
eru þeir afardýrir, því áburðarhestur kostar
frá 18 til 20 rbdd., og reiðhestar frá 40 til 50
rbdd. Hestarnir geta ekki borið þunga bagga,
þess vegna verða þeir, sem vilja hafa nokk-
ur þægindi á ferðum sínum, að hafa marga
áburðarhesta, og þá líka bæta við sig lesta-
mönnum, því fylgdarmaðurinn sjálfur vill ekki
þurfa að skipta sjer nema af reiðhestunum,
og i inesta lagi af tveimur áburðarhestum.
Vilji svo ferðamaðurinn selja hesta sina, þeg-
ar hann kemur úr ferðinni, þá er hann því
nær neyddur til að gefa þá burtu, því enginn
vill bjóða nema lægsta verð fyrir þá, og er
það ljós vottur þess, að alstaðar í heiininum
hafa menn vit á því, að sjá sinn eigin hag.
Landsmenn vita vel afþvi, að ferðamennirnir
hljóta þó að skilja hestana eptir, og þess
vegna eru þeir næsta varkárir með að bjóða
ekki of jnikið í þá. Jeg verð að játa það, að
mjer reyndist veglyndi Islendinga í þessu
tilliti miðurenn jeg hafði gjört mjer von um*,
og miklu miður, enn sögur af þeim sögðu,
sem jeg hafði lesið.
Kirkjurnar í landi þessu eru ekki hafðar
eingöngu til helgrar brúkunar; þær eru líka
hafðar til þess að geyma í þeim matvæli, á-
höld og fatnað; og víðast hvar eru þær ætl-
aðar til náttstaðar fyrir ferðamenn. Jeg ef-
ast um að þvílík vanhelgun á heilögu húsi
væri leyfð jafnvel hjá ómentuöustu þjóðum.
5að er að sönnu satt, að menn fullyrðtu það
fyrir mjer, að nú væri svo koinið, að banna
ætti þessa venju; en það hefði aldrei átt að
leyfa slíkt, og jeg er engan veginn viss um,
að henni verði hætt framvegis, því hvar sem
jeg kom, var kirkjan alstaðar á reiðum hönd-
um handa mjer til náttstaðar, og það brást
ekki að jeg gat varla þverfótað í henni fyrir
fiski, tólg og alls konar illa luktandi hlutum.
Kirkjan í Krísivík er 22 fet á lengd, og
10 á breidd, og það vantaði mikið á að hún
væri í því ástandi, þegar jeg kom, að jeg
gæti komið mjer þar alminnilega fyrir; en
reiðtýgi, fatnaður og sjerhvað, sem var til upp-
fyllíngar, var í skyndi borið saman í eitt
hornið; þá var komið með ábreiður og tvo
laglega svæíla, og svo var búið um mig bjá
skríninu, þar sein prestsskrúðinn var geymd-
ur og altarisklæðin. Mjer varð nú ekki alls
kostar vært, um nóttina, þvi auk þess sem
það er einhvern veginn ónotalegt, að vita sig
einsamlan út í kirkju um miðja nótt innan
um dauðra manna grafir, þá brast lika á urn
nóttina óttalegur stormurr sem hristi svo og
skók kirkjuna, að brakaði í hverju trje, og jeg
hugði ekki annaö, enn að hún myndi ganga
af göílunum. Líka var mjer svo kalt, aðjeg
gat ekki sofið. Jeg ætla ekki að orðlengja