Hirðir - 23.10.1858, Blaðsíða 15

15
Fjárkláðamálið undir E.yjafjöllnm.
„Nokkrir Eyfellingar‘v hafa sent „þjóbólfi* til auglýsingar skýrslu
um málefni þetta, dags. í júlíniánubi þ. á.; en af því hún virfcist
óþarflega margorb, en á hinn bóginn hafa borizt út margar og mis-
jafnar sögur um vibureign hjerabsmanna og yfirvaldanna út af máli
þessu, þá prentum vjer nú eptir áskorun liins heibraba útgefanda
„þjóbólfs" og eptir samkomulagi vib liann ágrip af skýrslu þessari,
meb því höfundarnir heita því, „ab sagan (í skýrslunni) skuli vera
sannferbug sem orbib geti", og því engin ástœba til, ab vefengja
abalatribi hennar.
„A iilluiu manntalsþingum í Rangárvallasýslu", segir í skýrslunni,
„var auglýst brjef frá suburamtinu dags. 29. d. aprílm. þ. á., inni-
haldandi fyrirskipanir í fjárklábamálinu", eptir því sem ákvebib
var á fundi hjá stiptamtmanninuin 13. dag aprílmánabar þ. á., og
sem skýrt er frá í 19. blabi Ilirbis, bls. 134—135. þegar búib var
ab birta þessar yfirvaldsskipanir um gjörvalla sýsluna, „þóttu þær
mörgum vandkvæbum og erfibleikum bundnar“; sýslubúar áttu fund
meb sjer ab Kirkjulœk í Fljótshlíb, 17. d. maím., og kom þeim þar
ásamt um, „ab semja bœnarskrá til amtsins um nokkrar breytingar
á þessu amtsbrjefi*; kvebast höfundarnir ekki vita, hvort nokkurt
svar hafi komib þar upp á; en þegar kom fram í síbari hluta júní-
mánabar, fór binn setti sýslumabur, herra St. Thordersen, ab fylgja
fram böbun saubfjárins í hinum sýktu hreppum sýslunnar, og kom
í sömu erindum undir Eyjafjöll ab kveldi hins 18. d. júním.; var
þá þegar um nóttina bobab til fundar um gjiirvallan hreppinn ab
tilhlutun hreppstjóra, og komu nálega allir hreppsbúar til fundar ab
þingstabnum Steinahelli, daginn eptir, eba hinn 19. d. jtíním.; var
þar fyrst lesib upp amtsbrjefib 29. aprílm., og gjörbu allir fundar-
menn þann róm ab því, ab reglurnar í því væru svo ónærgætnis-
legar, ab þeim yrbi eigi fullnœgt, en böbun á saubfje þar í hrepp
óþörf, meb því fjárkiábinn væri eigi þar enn kominn. þegar sýslu-
mabur lieyrbi tregbu fundarmanna ab ldýbnast amtsbrjefinu, brýndi
hann fyrir þeim, ab þeir mættu eigi láta sjer kostnab og fyrirhöfn
í augun vaxa, þar sem tefla væri um velferb gjörvalls almennings,
og ab allir þeir, sem mótþróa sýndu, munda leiba yfir sig „sektir og
vanvirbu". þegar hann því næst skorabi á fundarmenn ab lýsa því
yfir, „hvort þeir vildu eba ekki hlýba því, sem í amtsbrjefinu var
fyrir skipab", kvábust þeir eigi vilja þab, því ab „þab væri óþarft^,
og orsakabi þeim svo mikils bjargræbistjóns; en þeir mundu kosta