Íslendingur - 08.03.1861, Qupperneq 6

182
yfir höfuð annast hvað eina, er fjelagið varðar, eptir því,
sem nákvæmar yrði ákveðið í lögum fjelagsins.
|>að er annað atriði í þessu máli, að þegar skipanna er
aflað, verður fjelagið að reyna til, að afla sjer ábyrgðar fyrir
skipunum, mætti það verða með ýmsu móti; en jeg vil
eigi tala meira um það, að þessu sinni, með því það liggur
beint undir atkvæði fjelagsins sjálfs, þegar það er á fót
komið, að kveða á um það, hvernig því atriði málsihs
skyldi hagað.
Samkvæmt því, sem jeg hef þegar sagt, leyfi jeg
mjer hjer með að skora á Sunnlendinga, að skrifa sig
fyrir einum eða fleiri hlutum, er liver sje 25 rdl., til að
kaupa fyrir nokkra þiljubáta, eða láta smiða þá hjer, og
nokkur stœrri þiljuskip til fiskiveiða hjer við landið. Mun
jeg hafa lista í sölubúð minni lijer í bœnum í Ilafnar-
stræti, er hver getur skrifað sig á, er hlut vill eiga í
þessu fjelagi, og þegar svo margir hafa ritað sig fyrir
hlutum til slíks fiskiveiðafjelags, að fjelagið geti nokkru
áorkað, mun jeg annast um, að kalla saman alla þá, er
sig hafa skrifað, til að stofna fjelagið (constituere sig), og
kveða nákvæmar á um lög þess og annað, sem nauðsyn
ber til.
Heykjavíli 28. febrúar 1861.
31. Smith.
u;hðlaíí§-smiiA is,
sem gilda frá miðju maímánaðar 1861 til sama tíma 1862,
I, í Borgarijarðar, Gullbringu-Kjósar, Árness, Rangárvalla og Vestmanna-
eyjasýslum, samt Reykjavlkurbœ.
A. Fríður peningur: Ríkismynt. er þá hundraí) á landsvísu. er þá 1 aliu. Ríkismynt. er þá hundraí) á laudsvísu. er þá l alin.
rd. sk. rd. sk. sk. rd. sk. rd. sk. sk.
1. Kýr, 3 til 8 vetra, sem beri frá miðjum októ- ber til nóvb. loka, sje í fardögum hver á 34 52 34 52 272/3 27 73 27 73 22
2. Ær, 2 til 6 vetra, loðin og lembd i fardögum hver á 5 63 33 90 27 4 42 26 60 21%
3. Sauður, 3 til 5 vetra, á hausti . . — — 6 63 39 90 32 4 89 29 54 23%
4. — tvævetur — — . . — — 5 21 41 72 33 3 89 31 40 25
5. veturgamall — — . . — — 4 21 50 60 40% 3 8 37 » 30%
6. Ær, geld — — . . — — 5 5 40 40 32% 3 86 31 16 25
7. — mylk — — . . — -— 4 11 » » » 3 4 » ») »
8. Áburðarhestur, taminn, 5 til 12 vetra, í fardögum -— — 17 43 17 43 14 15 52 15 52 12%
9. Hryssa, jafngömul — — 11 42 15 24 12 11 31 15 9 12
10. B. Ull, smjörogtólg: UU, hvít og vel þvegin . . . pundið á » 36 45 » 36 » 34 42 48 34
11. — inislit — — » 28 35 » 28 » 27 33 72 27
12. Smjör vel verkað — — » 29 % 36 84 29 7* » 23 28 72 23
13. Tólg, vel brædd — — » 23 % 29 36 23 % » 21 26 24 21
14. C. Tóvara af ullu: ílespugarn, 3 til 6 hespur í pundi, haldi hver hespa 11 skreppur, og hver skreppa 44 þræði pundið á » 40 » » » » » » » »
15. Eingirnis-sokkar parið — » 29 % 18 42 14% » » » » »
16. Tvíbands-gjaldsokkar .... — — » 45 » » » » » » » »
17. Sjóvetlingar — — » 8 15 » 12 » 7 13 12 10%
18. Eingirnis-peysa liver — 1 6 » » » » » » » »
19. Tvíbands-gjaldpeysa .... — — 1 65 » » » 1 » » » »
20. Gjaldvoðar-vaðmál, álnarbreitt, 1 alin — » 52 » » » » 45 » » »
21. —— einskepta, 1 al. til 5 kv. breið — » 39 » » » » 33 » » »
22. D. F i s k u r: Saltaður fiskur, vel verkaður . . vættin á 4 74 28 60 23 » » » » »
B, í Austur- og Vestur-Skapta-
fellssýslu.
363
364
og «Erasmus Montanus« í 5 flokkum; eru þeir báðir
eptir Ludvík Holberg barón og skáld Dana, er dó árið
1754. Gert Westphaler er stuttur leikur, sem sýnir, liversu
hættulegt það sje bæði í bónorðsför og öðru, að gleyma
eða sleppa umtalsefni sínu, en bulla aptur á móti út um
heima og geima. Erasmus Montanus er lengri leikur,
og er aðalinntak og lærdómur hans að sýna að öðru leyt-
inu, hversu allar góðar nýjungar í upphafl eiga bágt með
að ryðja sjer til rúms, hversu menn eru fastheldnir við
það gamla, og hversu þeir, sem fyrstir boða eða koma
fram með slíkar nýjungar, eru hafðir að háði og spotti hjá
þeiin mönnum, sem ekki bera skynbragð á þessa hluti,
og verða þannig píslarvottar síns góða málefnis, einkum
ef þeir ekki koma fram með allri hógværð og stillingu; því
Erasmus Montanus boðar þann lærdóm, að jörðin sje hnött-
ótt; það kalla menn villulærdóm, er sýni, að harin sje orðinn
villtur af trúnni, og fyrir það á hann að missa unnustu sinn-
ar; en að hinu leytinu, að lieimspeking sje mjög liætt við
að veröa heimskingi, ekki að eins í annara augum, held-
ur einnig í raun og veru.
}>á eru eptir þeir leikir, sem leiknir voru á dönsku.
Annar þeirra, »Scapins Skalhestylckertt, leikur eptir frakk-
neskt ieikritaskáld Moliere, sem fœddist í París 1621, og
hefur skrifað yfir 30 leikrit, er ágætur leikur að því leyti, að
þar kemur svo margt fyrir hlœgilegt bæði í orði og verki,
að menn geta varla að sjer gjört að hlæja ekki út undir
bæði eyru, meðan menn sjá þennan leik leikinn; en liins
vegar er innihaldið ekki siðferðislega fagurt, og sízt af
öilu kennir það börnum að hlýða eða virða ágjarna feður
sína, sem hafa samið svo með sjer — peninganna vegna —
að börn þeirra skuli eigast, hvort sem þeim þykir það
betur eða ver.
}>á er eptir sá leikurinn, sem flestum þótti mest
til koma, bæði þeim, sem ljeku, og þeim menntaðri,
sem sáu þessa leiki; það er »Eventyr paa Fodreis-
en«, leikur í 4 flokkum eptir Jens Christjan Hostrup,
danskan prest, fœddan í Kaupmannahöfn 1818. J>essi
leikur er að því ólíkur hinum, að það er talsverður söng-
ur 1 honum, og hann œði-vandasamur, þar sem fleiri en
einn syngja eina vísu, hver sína heila eða liálfa hend-