Íslendingur - 04.12.1861, Blaðsíða 8

112
Verðlann
fyrir ritgjörðir um framfarir íslands.
í auglýsingu frá deild ltins íslenzka bókmenntafjelags
j- Kaupmannaltöfn 23. maí 18G0 var boðið , til aðsendafje-
laginu ritgjörðir »nm f'ramlarir Sslands, eða
einkanlega: um hin beztu meðul til að lcoma upp jarð-
rcelctinni; til að greiða fyrir vörujlutningum og samgöng-
•um um landið; til að efla pjóðmegun og hagsæld Islend-
inga«. Fyrir hina beztu ritgjörð um þetta efni var boðið
til verðlauna fimm pund steiiing, sem herra Bligh Peacock
i Sunderland á Englandi hefur sent fjelaginu í því skyni,
og fyrir ritgjörð þá, er næst gengi hinni beztu, varboðið
prjú pund sterling, sem annar Islands vinur hefur sent
til fjelagsins.
Eptir auglýsingunni barst fjelaginu í vor er var rit-
gjörð nokkur, sem auðsýnilega var samin til verðlauna
þessara. IVitgjörðin var skrifuð í fjögrablaðabroti, og á
aptasta blaði hrotinn upp faldur á ská, og lakkaður sam- j
an, en engin einkunn með. Utan á brjefið var skrifað tii I
forseta deildarinnar í Kaupmannahöfn, Jóns Sigurðssonar,
og þar hjá »þjóðmálefni«, en engin einkunn fylgdi.
Ilitgjörð þessa hafa embættismenn fjelagsdeildarinnar
lesið, en verið samdóma um, að hún gæti engum verð-
launum náð, þar eð hún var bæði mjög stutt, og hafði
að eins snert við efninu í almennum orðatiltœkjum, en
ekki rannsakað eða fœrt reglulegar sönnur á mál sitt um
neitt það, sem hjer var umtalsefni. En þar eð ritgjörðin
gat ekki unnið verðlaun,hefur faldurinn ekki verið opnaður,
þar sem nafn liöfundarins mun geymt vera.
Stjórn Qelagsdeildarinnar hefur þess vegna ályktað, að
bjóða mönnum á ný, á sama hátt og fyr og með sömu
kjörum, til að senda deild hins íslenzka bókmenntafjelags
í Kaupmannahöfn ritgjörðir »umframfarir Islands«, og um
fyrgreind atriði, og getum vjer þess sjcr í lagi:
1., að höfundinum er frjálst að dylja nafn sitt ef
hann vill, eða senda það á lokuðum seðli, sem fylgi rit-
gjörðinni og sje með sömu einkunn og hún.
2., að höfundurinn á ritgjörðina eptir sem áður, þó
hann vinni verðlaunin, svo að þau skerða alls ekki þau
laun, sem hann kynni að geta fengið fyrir rit sitt, þegar
það yrði prentað.
3., þess er óskað, að ritgjörðirnar yrðu komnar fje-
laginu í hendur ’innan ársloka 1862.
Kaupmannahúfn 31. október 1861.
Jón Sigurðsson.
p. t. Forseti í deild bókmenntafjel. í KauproannahófH.
Auglýsing-ar.
— Frá ýmsum, sem safnað hafa fyrir okkur kaupend-
um að »Skýringum yflr nokltra staði í N. T.«, sem komu
út næstliðið vor, hafa oklcur fyrst borizt boðsbrjefin apt-
ur næst liðið haust, og frá einu prófastsdœmi ekki fyr en
í október í vetur, þó við sendum boðsbrjefin frá okkur
liaustið 1860. En þar eð þessi boðsbrjef komu svo seint
til okkar aptur og ekki fyr en aflt upplagið var þrotið,
getum við því miður ekki fullnœgt ósk þessara, sem síð-
astir komu. Við biðjum því bæði hina velæruverðugu
presta og aðra heiðraða herra, sem safnað liafa áskrif-
endum, en sem við enn þá annaðhvort enga úrlausn höf-
um getað gjört, eða ekki að fullu og öllu, að gefa okkur
sem fyrst vísbendingu um, hvort þeir vilji fá áðurnefndar
»Skýringar« og live mörg exemplör. f>ví þá munum við
láta prenta á ný, svo fljótt sem auðið er, eins mörg ex-
emplör og nœgilegt er. Jafnframt skulum við og geta
þess, að jafnvel þó stjórnin hafi styrkt þetta rit með veg-
lyndi, treystum við okkur ekki til að halda því á fram,
nema með því móti, að hinir heiðruðu áskrifendur einuig
leggi sitt til að styöja það, og greiða því götu, með því
að standa okkur sem fyrst skil á andvirðinu, svo við í
tœkan tíma getum borgað prentun og annan kostnað sem
útgáfu og útsendingu ritsins er samfara. |>ar eð við nú
enn þá eigum útistandandi meiri hlutann af andvirðinu,
biðjum við hina heiðruðu menn, sem safnað hafa fyrir
okkum áskrifendur, og fengið hafa ritið frá okkur, en ó-
greidda eiga enn þá borgunina, að senda okkur hana sem
fyrst með áreiðanlegum ferðum.
Reykjavík, 2. des. 1S61.
Pjetur Pjetursson. Sigurður Melsleð.
— í Lundúnum verður að vori komanda, 1. maí, opn-
aður marlcaður eður safn af alh konar hlutum, víðs vegar
frá um allan heim, bæði ósmíðuðum og óverkuðum, eins
og náttúran sjálf framleiðir þá, einnig af smíðum og iðn-
aðargripum af öllu tagi, tilbúnum matvælum o. fl., eptir
því sem í hverju landi gjörist og bezt má verða, og lief-
ur öllum þjóðum verið boðið til að senda þangað sitthvað
þess konar, svo vandað ogfágætt, sem framast má verða.
Stiptamtið hefur útvegað hjá stjórninni nokkurt fje til
þess að hjeðan frá Islandi gæti gjörit tilraunir til að
senda til Lundúna-markaðarins ýmsa þessleiðis hluti, til-
búna og ótilbúna, er gætu þótt merkilegir, og liefur kvalt
oss undirskrifaða í nefnd til þess að gangast fyrir því.
En af því þessu var hreift lijer svo seint, má ganga
að því vísu, að þó tilök væru um að litvega hjeðan um-
fangsmeiri gripi, t. d. smíðar úr trje eða járni o. fl., þá
fáist eigi rúm fyrir þá á markaðinum, af því eigi varð
lagt undir í tíma.
f>ar í móti verðum vjer að telja upp á, að rúm fáist
fyrir smávegishluti, verkaða og óverkaða, handyrðagripi
úr prjóni og saum, silfursmíði og annnð smágripasmíði.
Yjer leyfum oss því að skora á landa vora, að senda
oss hingað til Reykjavíkur, fyrir 1. marz 1862, hluti og
gripi, einkum af því tagi, er vjer nú nefndum, svo fásjeða
og vandaða, sem framast værikostur á, og í vel vönduð-
um umbúðum. Eigi verður lijer lagt út verð fyrir grip-
ina sjálfa, en hver sem sendir, má setja á þá verð, ef
þeir yrðu falaðir á markaðinum og síðan keyptir þar; svo
að annaðhvort verður þeim aptur skilað jafngóðum eða
verði fyrir þá. En full borgun fyrir umbúðir, flutnings-
kostnað og ábyrgðargjald (»Assurance«) leggjum vjer lijer
út, og komum gripunum aptur til eigandanna, ef þeir
ganga ekki út í Lundúnum, þeim kostnaðarlaust.
Nákvæmari skýrslur og auglýsingar koma í næstu
dagblöðum.
Heykjavík 22. nóvember 1851.
A. Thorsteinson. Ó. Fálsson. Jon Guðmundsson.
Látúnshúinn tóbaksbaukur, með staf á stjettinni, fannst
í haust á Arnarvatnshæðum, og getur eigandi vitjað hans
til min. Keykjnvík, 28. iióvember 1861.
Oddur V. Gíslason.
fSrff" Næsta hlað af 14. ári PjóðóJfs 4.—5. blað, kemur
út þriðjud. 10. þ. mán. Jón Guðmundsson.
Útgefendur: Benidikt Sveinsson, Einar Pórðarson, Halldór Friðriksson, Jón Jónsson Hjaltalín, Jón Pjetursson,
óbyrgWmaW. Páll Pálsson Melsteð, Pjetur Gudjohnson.
Prentalur í prentsmi%junni í Ueykjavík 1861. Einar þó ríiarson.