Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1868, Blaðsíða 1

KRISTILEG SMÁRIT
HANDA ÍSLENDINfiOM.
M 8.
FRIÐURINN.
»Ef mögulegt er, þá liaflð frið við alla menn«. Róm.
12, 18.
Sá kallast friðsamur, sem sneiðir sig hjá ófriði og
þrætum, byrjar aldrei á þessháttar að fyrrabragði, en
kappkostar eptir megni að hafa frið við alla menn, og
er þetta skylda hvers kristins manns. En af því heim-
urinn er vondur, er örðugt að komast svo af, að lífs-
vegurinn sé hvervetna stráður blómum friðarins; en
hinum kristna, sem gengur í lærdómsljósi Jesú Krists,
er þó ekki minna ætlandi, en að elska og ástunda
friðinn. Án friðsemi og friðar getur ekki félag og sam-
búð mannanna verið eins og kristnum liæíir, því reiði,
hatur, tvídrægni, óvinátta, sem eru ávextir ófriðarins,
uppræta og slökkva allan eindrægnisanda, svo sambúðin
verður ókristileg. Segið mér: hvað er það, sem á að
prýða hvert kristið félag? Er það ekki kærleikurinn?
En blóm kærleikans geta ekki sprottið nemaaf rótfrið-
arins, nema andi eindrægninnar stjórni þeim, sem sam-
an eiga að búa og viðskipti þurfa að hafa. Eius og
stjörnur himinsins geta ekki Ijómað, nema í heiðríkj-
unni og blíðviðrinu, eins getur Ijós kærleikans ekki
Ijómað, nema í blíðviðri friðarins. Eins og sólin getur
ekki skinið í þykkviðrinu, eins getur sól eindrægui og
2. ár.