Heilbrigðistíðindi - 01.06.1879, Qupperneq 3

43
málið; hún lætur rita vekjandi greinir um það í dag-
blöðunum, gefur út smárit um það, og einnig sjerstakt
tímarit. Tilgangur fjelagsins er, að koma á stofn
smærri fjelögum í hverri kirkjusókn, með þessum lög-
um: Fjelagsmenn skulu : x) leitast við að lcoma á sam-
tökum um það, að veita engin ölföng á samkomum og
mannfundum; -) gjöra sjer að reglu, að neyta eigi vins,
nema með mat; 3) drekka aldrei vín á almennum sam-
komustöðum; 4) aldrei borga greiða með ölföngum, og
halda ekki vináttu \dð drykkjurúta; 3) skoða drykkju-
skap eins og stórs_vnd gegn guði. — Fjelagið leitast
við að koma því til leiðar, að löggjafarvaldið takmarki
sem mest alla verzlun méð áfenga drykki. — Fjelagið
eflist nú stórum, og tala þeirra presta, sem alveg hafna
áfengum drykkjum, skiptir þúsundum. Að sama skapi
aukast tekjur fjelagsins, og teljast nú yfir 150 þús. kr.
á ári. Alþýða manna tekur og að hallast að bindindis-
fjelagi kirkjunnar, af þvi hún kannast við, að ofdrykkj-
an er löstur, sem auðvelt er að temja sjer, en næsta
torvelt að hafna, þegar tilhneigingin er mögnuð orðin;
þeir eru þess vegna eigi fáir, sem þakksamlega taka
þeirri hjálp í þessu efni, sem íjelagið býður þeim“.
þegar menn hugsa út í það rækilega, hvernig
verzlunarástand vort er hjer á landi, þá er það degin-
um ljósara, að mikið af þeim íslenzku vörum fer út úr
landinu, eigi aðeins fyrir hreinan óþarfa, heldur og
fyrir beinlínis skaðlega hluti, sem bezt væri að aldrei
kæmu inn í landið, og það er undarlegt, að jafn skyn-
samir menn sem Islendingar þó eru, eigi skuli geta
sjeð, hvernig þeirra svo að kalla daglegu kvartanir um
peningaeklu, kaupstaðaskuldir o. s. frv. cr f>eim sjálf-
um að kenna, og stjórnleysi því, er um langan aldur
hefur drottnað hjer á landi. Jeg ætla mjer eigi að
skýra ljóslega frá, hvernig aðalorsökin til vorrar eymd-
ar og volæðis samt framfaraleysis liggur að miklu leyti