Tíminn - 14.02.1872, Blaðsíða 3

Tíminn - 14.02.1872, Blaðsíða 3
15 með logandi ljósi; Ingunn gengur þegar ofan; enn þegar hún kemur fram á gólflð, þar sem Steinunn stendur, kallar hún upp: «æ, blessuð Inga, rektu þig ekki á mig í myrkrinu, svo jeg víki ekki úr sporunum, fyr enn þú ert búin að lýsa mig alla utan. Síðan kveikir Ingunn ljós; enn þegar hún kemur inn á baðstofugólfið, er Snjólfur að læðast niður stigann, enn Steinunn stendur bálfbogin, og heldur sjer dauðahaldi í stafmn einn. þegar hún sjer Snjólf, segir hún: «Á, grunaði mig ekki? jeg fann að það var krumlan á honum Snjólfi, sem kom við mig. En, bezta Inga! lýstu helzt um mig að aptanverðu, því þar var hann, óþokkinn svarni». Ingunn segir: «Snjólfur heflr ekki nærri þjer komið í þetta sinn, því hann sat uppi á lopti, þeg- ar köllin heyrðust í þjer. það er ekki heldur stein að sjá á þjer, enn rauða gull«. Steinunn segir: «æ, svíktu mig nú ekki, Ingunn mín góð; þú ert sú eina hjerna á bænum, sem jeg get trúað fyrir mjer». «þjer er líka óhætt að trúa því, stúika, segir Ingunn; en jeg sje nú hvað þig heíir angrað, hann Styrbjörn hefir hengt vetlingana sína hjerna á slána, og þeir hafa strokizt við öxlina á þjer, um leið og þú gekkst hjá». Steinunn segir: «Jæa, blessuð mín, jeg fann það var eitthvað af karlmannshönd, sem kom við mig, enn þú ert þá líka til vitnis um, að það var tómur vetlingur; og jeg bið þig að bera það með mjer, að jeg hafi, enn sem komið er, engan stein borið. jþað líður nú bráðum að dagsetri, og þá er jeg óhræddari um mig, því það sagði móðir mín sæl, að eptir dagsetur væri engan steinaburð aðmarka». Eptir þetla koma þær upp á lopt, lngunn og Steinunn; er Ingunnmjög brosleit, en Steinunn al- varleg og öll á glóðum. J>á segir Styrbjörn: «mjer heyrðist þú segja niðri, Steinunn! að þú kærðir þig ekki um, þó þú bærir stein eptir dagsetur, því það væri marklaus burður». «Já, ekki spyr jeg að hlustunum á þjer, Styr- björnU segir Steinunn. «J>að er eins og vant er, þú togar húfuna niður fyrir kjálka, og heyrir svo ekki helminginn af því, sem skrafað er». Ingunn segir: «ekki talaðiSteinunn þeim orð- um, sem þú segir, Styrbjörn! en það minnir mig, að hún segði, að af tvennu illu vildi hún heldur bera stein eptir, en fyrir dagsetur». «Já», segir Steinunn, heldur tvo eptir dagset- ur, en einn fyrir. það sjá líka allir, að talað er um Öshudaginn, enn ekki öskukvöldíð, eða ösku- vökuna, eða öskunóttina, og mjer er til efs, hvort það væri að marka, þó einhver bæri stein fyrir dag á Öskudagsmorguninnn. þá gellur Særún við: «það er allt eins með Öskudaginn og með Sprengikvöldið. Engum dett- ur í hug, að láta upp spaðgrautinn, eða Sprengi- kvölds-reflnn, hverju nafni sem heitir, í dögun, eða um miðmunda á Sprengidaginn. það væri skárra óhófið, að byrja þá strax að jeta! Nei, maturinn er ekki látinn upp fyr enn á vökunni, af því menn eiga að gæða sjer undir svefninn, því það er talað um, að halda upp á Sprengikvöldið, en ekki Sprengidaginn«. Nú fóru sumir að brosa í baðstofunni, og Snjólfur segir: «þjer ætlaði líka að verða gott af þeim gæðunum, Særún! en það var hlægilegast, að þú einmitt fyrir það skyldir bera stein, þó enginn setti hann á þig». Særún segir: «farðu gráskjóttur fyrir skreytn- ina! hver ber það með þjer, að jeg hafl borið stein ?» «Manstu ekki eptir ílátinu», segir Snjólfur, sem þú hnuplaðir í morgun frá rúminu mínu, og barst fram í eldhús?» «Hvað var um það?» segir Særún, «jeg held það iiafl ekki verið margir steinar í því». «Veiztu þá ekki», segir Snjólfur, «að steinn er til, sem heitir kollusteinn? og þann stein befir þú sannarlega borið». þá kallar Styrbjörn og segir: «þá hefir Stein- unn líka eptir því borið stein í dag, því jeg sá hana með næturgagnið húsbóndans úti á stjett, og

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/96

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.