Tíminn - 01.05.1872, Blaðsíða 4

36
í valnum hvílir hetjan góð
er hart og lengi gegn þjer stóð.
Og það var von þú værir reiður
og veldir nú þinn píslakníf,
því þessi fjarðar- funa- meiður
flekaði þig um margt eitt líf,
og harðfengur þig hrakti frá
herfangi mörgu, er starðir á.
Tryggðreyndast hjarta hulið stáli
halur sá undir rifjum bar,
fráskilinn hverskyns faisi’ og táli
sem fyrri aldar skörungar;
i blíðu’ og stríðu, sæld og sorg
svipaður Agli kappa á Borg.
Hver stóð fastari vígs á velli
veraldarstarfa’ enn maður sá?
hver þoldi betur þreytu’ og elli
og þraut hverri vann sigur á?
hver heGr hærri hjeraðsbrest
heyrðan, enn þegar SMli ljest?
Húsfreyju sinni meginmætti
mann-baldur unni’ og barnafjöld,
vinina gladdi, og veslin bætti
vankvæði þeirra’ og tók ei gjöld;
hver heflr hærri harma brest
heyrðan, enn þegar SMli ljest?
Því ekkja’ og niðjar ein ei gráta
þig ættarsómi’ og prýði lands;
höfuð sín margir hníga láta,
er heyra andlát þessa manns;
Þjóðin sinn ástvin þekkja vann
og því mun ísland gráta hann.
— |>að þykir sjaldgæf list í Kaupmannahöfn, að
ypta þakinu af íbúðarhúsunum þegar «kvölda tek-
ur, og á dagin líður» (sbr. Iíjöbenhavn udenTag).
Slíkar tilraunir hafa opt leitt í ljós það sem mönn-
um hefir sízt dottið í hug. Mjer hefir einstaka
sinnum komið til hugar að gjöra eina eður fleiri
þesskonar tilraunir, enn það eigi viljað heppnast,
sem skyldi. Samt sem áður tók jeg mig til fyrir
skömmu síðan, og lypti þakinu af einu einasta húsi
í Reykjavík; jeg sá þar marga menn vel klædda;
enn heyrði eigi glöggt hvað þeir ræddu um, nema
tveir, og virtist annar ókunnugur. Umtalsefnið var
þetta:
«Hvaða gagn oraðþví, að vera duglegur mað-
ur núna í Reykjavík? Það veit jeg ekki; enn til
þess að vera vel meðtekinn, og lifa í anda þeirra,
sem fremstir þykjast vera í Reykjavíkurhöfuðstað,
þá þarftu að hafa komið í skóla, eður þú þarft að
geta blaðrað dálítið dönsku, vera mikið gefinn fyrir
dansleiki, og halda þá hvar sem stendur; kunna
vel að drekka vín og brennivín, og standa í búð-
um kaupmanna allan dagin; tala eins og hver
vill heyra ; masa mikið við kvennfólk og vera í
skotfjelagi, þótt þú sjert hræddur við byssu, og
ganga á miðvikudaga-«Klub». Enn þótt þú kunnir
lítið að gagni fyrir sjálfan þig, föðurlandið, eður
kvennfólkið, það gjörir minna til; bara ef þú
hlýðir þessum tímans straumi, verður þú vel með-
tekinn. Sveitarfjelagið er breiðbakað».
75.
Áshorun. Sje það satt er heyrst hefir
hingað amtur, að okkar gamli þingmaður sje
forseti of’jóðvinafjelagsins" i Reykjavík? þá von-
um vjer, að hann birti lög þess hið fyrsta í
Þjóðólfl, svo þau liggi eigi lengur undir mælikeri
þagnarinnar og pukursins.
Skaptfellingur.
II. (Framh. frá 7. blaði).
Þessi einkenni eru nokkuð margháttuð, eða
koma fram i ýmsum myndum, bæði af breytilegri
legu sýkinnar, og máske líka að mismunandi skap-
ferli kindarinnar. Enn af þvíjeg hefi fest eptirtekt
á nokkuð mörgum af þeim, og komizt að því að
þau hafa varla brugðist, þyki mjer vel hlýða að
láta í ljósi hver þau eru, ef einhver vildi reyna að
veita þeim eptirtekt og hefði síðar not af; þetta
er þá: