Tíminn - 11.02.1874, Qupperneq 3

Tíminn - 11.02.1874, Qupperneq 3
tl samkomulag gat unnist á alþingi, svo að vjer get- um átt von á nýrri stjórnarbót á næsta ári'. Allir hafa fagnað því, að málinu miðaði þannig áfram, en það er fyrst, þegar að vjer höfum sjeð hið nýja stjómarfyrirkomulag, og erum búnir að reyna krapta vora á, að ráða sjálfir vorum eigin hag, að upp má kveða dóminn um það, hvort þelta hafi verið affarasæll merkisatburður í sögu landsins. Vjer óskum allir þess af heilum hug og hjarta, og þá einnig fylgja með til starfans, hinir and- legu og líkamlegu kraptar vorir. Allar okkar fram- farir eru undir því komnar, að vjer vinnum sjálfir að því, að efla hag vorn. það getur enginn bet- ur en vjer, sem með gleði og ánægju höfum sjeð að þó að okkur sje í mörgu ábótavant, þá hefur okkur hin síðustu árin — einnig á þvf sem vjer höfuin nú nýlega kvatt — miðað nokkuð áfram, þó lítið sje hjá því sem vera ætti. — þar eð það er aðalbjargræðisvegur okkar Reykvíkinga og Seltjerninga, að stunda sjóinn á hverri stundu sem út á hann gefur, en fiskimið okkar eins og allir vita eru um langan tíma opt flskilaus, en þar á móti er í Garðs- og Leirusjó, optast um þann tima nægur afli, eins og opt hefur sýnt sig. Nú í vetur hefur þetta átt sjer stað, en oss því tilfinnanlegra að ná í liann, þar sem tíðin hefur verið svo stirð og erfið, og vjer mátt liggja þar vikum saman, og það rojög illa á okkur komnir, eins og von er, i ljelegum húsakynnum, þar eð innbúum þar, er lífs- ins ómögulegt að taka á móti slíkum grúa, hvað fegnir sem vildu. Út af þessum kringumstæðum vildum vjer 1) Eins vel og liblega sem aiþing tók í petta mal er koraib var í mesta nefni, mátti þab gegua furbu, hverjum undirtektnm at) stjórnarfrnmvórpin mættu af hendi þess, því ab flestnm þeirra var ástæba til ab hrinda í lag, en ekki hrinda bnrt, og þingit) hefnr meb því ekkert verulegt ánnn- ib, þó ab þab gefl stjdrninni tiiefni til ab leggja frnmvórpin á hyllnna. þab er þannig leitt til ab vita, ab alþingi skyldi ekki koma fromvarpinu um sjómannaskólann áfram pingib mátti vita, ab skóli þessi er alveg í vorar þarflr, og ab almenningi liggur ekki í Ijettu rúmi, hvernig slíkn máli er tekib, þab var allt ofgott til ab vera keppur f hendi þingsins vib stjúrnina, sem meb slíknm uudirtektum víkur sjer nndan. stinga upp á við yður heiðruðu útvegsbændur í Reykjavik og á Seltjarnarnesi, hvort vjer ættum nú ekki að reyna að ganga í hlutfjelag til að koma okkur upp í Leiru eða Garði vænu húsi, til að liggja við í. Vjer höfum fmyndað oss, að hver hlutur ætti ekki að vera stærri en 5 rd., til þess að sem flestir gætu lagt til, og eins gætu þeir efnaðri fyrir það lagt til fleiri hluti, sem vjer líka treystum þeim til af hvaða stjett sem er. j>jer munuð nú tala um, hvaða fyrirkomulag og stjórnsemi ætti á þessu að vera, og hvar vjer eigum að fá rentur af hlutum þessum og eins við- hald á húsinu. Vjer höfum ímyndað oss það þannig: að kjósa forstöðunefnd sem sæi um hús- ið, og hún ætti einnig að sjá um að þar væri salt ætíð fyrirliggjandi og eldiviður. Hvaða gjald og hvernig það ætti að takast af oss, höfum vjer á- litið hentugast að væri tekið svoleiðis, að þegar vjer fengjum 20 í hlut þá ælti af hverjum hlut að taka 1 fisk, og svo úr því 1 fisk af hverjum 10 úr róðri. Vjer viljum nú aldeilis ekki haida þessu fast fram því það geta má ske aðrir sjeð eitthvað sem hentugra væri, en vjer höfum svona bent á þetta. Að endingu skorum vjer nú fastlega á yður, að fara nú þegar að halda fundi og reyna að koma yður niður á einhverju þessu viðkomandi. Reykjavík, ( janúar 1874. Nolekrir útvegsmenn. (Aðsent). Kafli úr briefí. «Okkurhjer lýst vel á uppástungu yðar, í 14. nr. af 2. ári blaðs yðar, að gjöra breytingu á yfir- stjórn prentsmiðjunnar. Vjer álítum margar mis- feliur á því, að láta stiptsyfirvöldin vera það sjálf- kjörin, og er það einkum, þegar eins stendur á og nú, að stiptsyfirvöldin sökum mægða verða að nokkru leyti að álítast sem ein persóna. Okkur sýnist rjettast, að láta þrjá menn hafa yfirstjórn prentsmiðjunnar er sjeu kosnir þannig: að alþingi kjósi tvo þeirra, en konungsfulitrúi eða landshöfðingi hinn þriðja. Menn þessa ætti að kjósa annað hvert alþingis

x

Tíminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/96

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.