Víkverji - 14.03.1874, Blaðsíða 1

Afgreiðslmtofa « Víh-
verja« er í húsi Teits
dýralœlcn. Finnboga-
sonar. Verð blaðs-
ins er 8 mrk um árið,
2 mrk um úrsfjórð.
.VJU&.‘W9ðIK«PI
Iffll
Vtltverji» kemr út á
hverjum virktim
laugardegi. Borgun
fyrir auglýsingar
4 (i fyrir smálet.rs-
linu eðr viðlíkt rúm.
1'» dag innar 2lftnviku vetrar,!Vilja guðs, oss og vorri pjóð j 1. ár, 3. ársfjórðungr,
laugard. 14. dag marzmán. \vinnum, á meðan hrœrist blóð.j 53.—54. tölublað.
VÍSUR.
1. J)ú. sem býr8 við vonarvegg
og vekur marga preyju,
pitt er æðra augna hregg
ástatárum Freyju!
2. Eins og dögg af himni há
hnigi a8 brjústi mínu
var mér pá, er vatns eg sá
veig í auga pínu.
3. J)egar sólin sígur mær
sí8 a8 ógnastöBum
og á hausti hægur blær
hreytir visnum blöSum, —
4. pegar húm um himinbrciÖ
helgar ástir boöa
og um væra vesturleiö
verpur aptanroöa, —
5. þegar stjömur stíga úr
straumum himindjúpa
og foldar veg í dvala dúr
dimman tekur hjúpa, —
6. jþegar gyðjan ástar ein,
öllum næturlogum
skærri tindrar há og hrein
heims yfir Munavogum,
7. pá fer eg að finna }>ig,
fátt er senn til ama,
höndum vefur mjúkum mig
mær hin leiðitama.
8. Lifnar hagur, lestist mein,
lindin ægisglóða,
miklar ástir menjarein
manni sú kann bjóða:
9. „pær skal borga bostar J)ér
bilin torga linna,
er á morgun munu hér
mej'ju sorg um vinna!
10. „Njótum stundar, hallist höll
hlín að barmi mínum,
sældin grundar enn sé öll
cin að vilja Jiínurn!
13. „Astir líti ein um kvöld
unaðsstjaman lýða,
sem að Ijómar óðar öld
ár og s(Ö, hin blíða!“
12. Svo eg kvaö, að sölurn skjótt
sveif hin gulli varöa,
og svo J>aðan héldum hljótt
heim við mánann skarða.
G. Br.
— I 16.—17. tölublaði Jójóöólfs Ji. á. er grein
nokkur samin af ábyrgðarmanni blaðs Jiessa H. Kr.
Friörikssyni. Áminst grein gjörir að umtalsefni
kjör presta, sameiningu brauða.og sér í lagi stund-
ar-sameiningu Kjalarnessbrauðsins við Mosfell og
Reynivelli. Höfundrinn kemst nú raunar nokkuð
út í aðra sálma, því hann hefir ýms hnjóðsyrði máli
þessu óviðkomandi, J)ar sem eins vel hefðu farið
greinileg rök og skynsamlegar ástæður málstað hans
til sönnunar. — Hvernig sem hann ber sig að, hefir
honum J)ó ekki tekist að hrinda J>ví, að kjör presta
eru miklu rýrari, en kjör annara embættismanna, og
að allmörg brauð em ekki lífvænlég. petta sýnir
ljóslega telcju-upphæð brauðanna, borin saman við
tekju-upphæð annara embætta. petta sanna lifnað-
arhættir og húsavist presta víðsvegar um land borið
saman við ið sama hjá öðrum embættismönnum lands-
ins, og Jietta sanna hvað best in mörgu brauð, scm
staðið hafa árum saman prestlaus. „Sjón er sögu
ríkari", og J>arf engrar J)rætni við um Jietta.
l>að, sem eg ætla að svara í grein þessari, er
einkum Jiað, sem höfundrinn beiniraðmér persónu-
lega. „Mosfellsprestinum“, segir hann, „er líka
innan handar að sækja um brauö, ef hann vill; en
hvað vill hann meira en ganga upp á tá og fingri“?
En eg spyr hann J>á aptr, hvers hefi eg meira ósk-
að? Einkis. Hafi eg nú einkis meira beðizt, er
þá ekki spuming Jiessi jafn-ástæðulaus eins og liún
er vanhugsuð? Spyr hann svo af J>ví að honum
Jiykir, að eg græði of mikið, eða til Jiess að gefa í
skyn, aö eg sé óhæfilega heimtufrekr? J)að veit hann
sjálfr. En eg veit ekki til, að cg hafi látið neina
óánægju í ljósi með kjör mín; hans er aö sanna, aö
svo hafi verið, ef hann vill.
Nokkra seinna í grein sinni spyr hann aptr,
hvort eg muni vilja láta taka Mosfellið undan mér,
sem sé mikil og góð bújörð. — Sé Mosfellið mér
of vaxið, hvers vegna eg J)á ekki flytji mig á eitt-
hvert smákot í sveitinni. pegar eg veit, að hann
má reka mig frá Mosfelli, þá mun eg svara bonum.
En hve nær hefi eg taliö Mosfellið mér of vaxið?
En þaö get eg sagt honum, aö 1866, þegar Mos-
fellið var tckið út, og onginn bafði enn um það sótt,
39