Íslendingur - 13.02.1875, Blaðsíða 3

11
fengju síðau unga og efnilega smiði til
að læra af timburmanniniim, og pótt [ieir
ef til vill ekki gætu orðið á stuttum tíma
fullnuma í skipasmíðunum, pá gæti pað
samt orðið hinn bezti styrkur. |>að má
vel vera, að skip, sem pannig yrðu smíð-
uð hjer, yrðu eins dýr, og skip pau, er
smíðuð væru erlendis, og eru miklar likur
til, að svo verði, en pað íje, sem varið
yrði til skipasmíðanna, og til útreiðslu
skipanna, yrrði pó að mestu leyti kyrt í
landinu. Aukpessmá teljapað líklegt, að
fieiri mundu leitast við að eignast pil-
sldp, ef peir fengju pau byggð hjer í
grennd við sig.
petta málefni er svo áríðandi, að pað
væri óskandi, að menn vildu taka pað
til yfirvegunar, og jafnvel búa sig undir,
að geta framkvæmt eitthvað í pessa átt
pegar nú á næsta vori. Yjer munum
seinna ræða petta mál ýtarlegar í pessu
blaði.
A ð s e n t.
p>ess var getið í fyrsta tölublaði J>essa
blaðs, að oss riði á að eiia tekjur vorar.
]>et,ta er orða sannast. Yjer erum fá-
mennir og fátækir, en erum nú orðnir
fjár vors ráðandi; vjer eigum nú að
fara að eiga með oss sjálfir. Oss
ríður nú á, ekki að eins að afia fjár,
heldur og engu síður að gæta pess fjár
sem vjer öfium. líelztu útflutningsvörur
vorar eru, eins og kunnugt er, ull og
saltfiskur; hin síðarnefnda vara flyzt apt-
ur einkum frápeim tveimur flóum: Faxa-
flóa og Isafjarðardjúpi; paðan að vestan
flytzt pó margfalt minna af pessari vöru-
tegund, en hjeðan frá Faxafióa, en Vest-
firðingar verka fisk sinn betur en Sunn-
lendingar, og fá pví jafnan meira fyrir
sinn fisk en peir. Arið sem leið, mun
skpd. af vestfirzkum saltfiski hafa verið
borgað erlendis allt að 4 rd. meir, en
skpd. af sunnlenzkum fiski, og er petta
afarmikill verðsmunur. ]>aö mun varfa
of mikið í lagt, pó menn telji, að árið
sem leið liafi verið flutt tif útlanda frá
lunum ýmsu kaupstöðum í kringumFaxa-
fióa hjerum bii 18,000 skpd. af saltfiski;
hefðu nú sunnfendingar geta náð sama
verði fyrir sinn fisk og vestfirðingar, pá
hefði pað nmnað pá 72,000 rd., ef fjögra
ríkisdala munur væri á liverju skpd., sem
sunnlendingar hafa árið sem leið farið
á mis við, með pví að verka ekki fislc
sinn eins og vestfirðingar. J>etta er sann-
arlega vert íhugunar. J>ó er pað ekki
svo að skiija, að petta sje fyrsta árið,
sem vestfirzkur fiskur selst betur en
sunnlenzkur, petta á sjer stað á hverju
ári, og gegnir pað furðu, að sjáfarbænd-
ur hjer í kringum Faxaflóa skuli ekki
pegar fyrir löngu vera búnir að taka
upp verkunaraðferð vestfirðinga. J>ó
inunu einstöku menn hafa gjört tilraunir
í pá átt, og væri pað óskandi, að kaup-
menn vorir vildu hvetja bændur tii vöru-
vöndunar með pví, að borga betur pann
fisk, sem svo er verkaður, pví hann á
betra verð skilið en hinn; en pó verður
pví ekki neitað, að meðan ekki nema
einstöku maður kemur með slíkan fisk
tii kaupmanna, pá eiga kaupmenn verra
með að gjöra pann verðmun á fiskinum,
sem hann á skilið, pví pó peir fái eins
mörg skpd af fiski, sem er verkaður að
vestfirðinga sið, eins og peir fá mörg
hundruð skpd af fiski, verkuðum eptir
sunnlendinga sið, pá hverfa pessi fáu
skpd af vandaðri fiskinum innan um hin;
allt öðru máli væri að gegna, ef talað