Fréttablaðið - 19.11.2001, Blaðsíða 2

2__________________________Heimilisblaðið
Nýt góðrar matseldar
Konan reynir að fá mig til að trúa að ég búi yfir leyndum hæfileikum
„Það verður nú að segjast eins og
er að ég elda fremur sjaldan og
nota þá afsökun að hæfileikar
mínir liggi á öðrum sviðum,"
svarar Sindri Freysson rithöf-
undur spurningu okkar um hvort
hann hafi gaman af að elda mat.
„Konan mín reynir hins vegar að
fá mig til að trúa að ég búi yfir
leyndum hæfileikum og tekst
henni það iðulega. Ég er samt á
því að það sé útsmogin tilraun
hennar til að fá mig oftar að elda-
vélinni."
Sindri segist þrátt fyrir allt
stundum elda pabbamat fyrir
dóttur sína og hún kvarti ekki
yfir þeim réttum sem hann beri á
borð fyrir hana. „Þá elda ég
hreinræktaðan pabbamat þar
sem hollustan er í öðru sæti og
einfaldleikinn hafður að leiðar-
ljósi. Má þar nefna spaghetti með
tómatsósu, hamborgara, osta-
samlokur eða pylsur. En öll al-
vöru eldamannska kemur í hlut
konu minnar og það er einfald-
lega vegna þess að ég tel hana
mun betri kokk. Það kemur þó
fyrir að ég bretti upp ermarnar
og tek mig til og geri tilraunir til
að elda almennilegan mat. Mér
hugnast þá ekki að elda eftir upp-
skrift og vil fremur spila af
fingrum fram. Gallinn er sá að í
því leynist talsverð áhætta því
brugðið getur til beggja vona.
Stundum tekst það alveg prýði-
lega en oftar en ekki heppnast sú
matseld ekki sem skyldi. í það
minnsta er ég sjálfur ekki mjög
ánægður með þann mat. Ég kann
19, til 25. nóvember 2001
mun betur við að borða það sem sindri freysson
kona mín eldar Og er rnikill sæl- Eldar helst hreinræktaðan pabbamat
keri og nýt góðrar matseldar." ■
Hefur alltaf fundist
hún leyndardómsfull
GAMLA BÚRKISTAN FRÁ SANDI í AÐALDAL.
„Það var ekki laust við að mér þætti hún dulítið leyndardómsfull
og ímyndaði mér að hún væri sjóræningjakista"
Fallegir
gripir úr
smíðajárni
Iversluninni Borð fyrir tvo í
Kringlunni er þessa skemmti-
legu gripi að fá. Standinn má
nota undir hvað sem er á eldhús-
borðinu og grindin er undir
servéttur og þægilegt að láta
hana standa á borðinu á meðan
heimilsfólkið snæðir. Gripirnir
eru smíðaðir í Hollandi úr smíða-
járni og fást einnig í dekkri lit. ■
MATARSTELL
Engir tveir diskar eru eins.
Skrautlegt
postulín
etta skraulega stell er fram-
leitt í Sviss og það skreytt á
margvíslegan hátt. Sumir disk-
arnir eru með felumynd sem
hægt er að dunda sér við að
skoða á meðan beðið er efir
matnum. Stjörnumerkin eru á
öðrum og skemmtilegast er að
eiga stellið í hinum ýmsu myn-
strum og leggja á borð þannig að
enginn diskurinn sé eins. ■
„Nýlega eignaðist ég gamla og
lúna kistu og lítinn kistil sem mér
þykir mjög vænt um. Þessir gripir
eru ættaðir frá Sandi í Aðaldal rétt
eins og ég sjálfur," segir Teitur
Þorkelsson fréttamaður á Stöð 2
aðspurður um sitt uppáhalds hús-
gagn
„Á Sandi í Aðaldal eru æsku-
slóðir móður minnar og þar liggja
mínar dýpstu rætur, enda bjó ég
þar aðeins sem barn og hef alltaf
farið þangað reglulega síðan, helst
vetur, sumar, vor og haust ef ég fæ
að ráða. Kistan hefur verið í kjall-
aranum á gamla bænum, síðan ég
man eftir mér. Þar var hún innan
um allskonar dót og drasl, og ekki
sýndur mikill sómi, enda orðin ansi
lúin og full af gömlum bréfum,
bókum og dóti sem engin vissi
lengur hvað var. Mér var sagt að
hún væri gamla búrkistan úr
gamla bænum og búin að vera með
ættinni síðan átjánhundruð og eitt-
hvað þó hún væri löngu hætt að
þjóna sínum tilgangi. Hún var
gömul og lúin og hornreka í samfé-
lagi húsgagna. Lá bara þarna innan
um gamla olíulampa, rafgeyma og
annað rusl sem mér reyndar finnst
margt vera gersemi. Mér hefur
alltaf fundist hún dálítið leyndar-
dómsfull og þegar ég var barn
ímyndaði ég mér að hún væri sjó-
ræningjakista eða að maður gæti
flogið í henni, eins og í Síðasta
bænum í dalnum. Nú í haust var ég
svo fyrir norðan og rakst þá á hana
í kjallaranum og spurði afabróður
minn Friðjón Guðmundsson á
Sandi, hvort ég mætti ekki eiga
hana. Maður veit aldrei, næst þeg-
ar maður kemur er kannski búið að
fleygja svona hlutum. Hann horfði
á mig stórum augum, og spurði
mig hvort ég héldi að botninn væri
ennþá í henni. Honum fannst kist-
an ekki merkileg en taldi enga ann-
marka á því að láta hana fara til
Gömul og lúin
ævintýrakista
sem tengir mig
við uppruna minn
mín, þar sem flestir ábúendur af
hans kynslóð voru dánir og hann
vissi ekki til þess að neinn hefði
sýnt henni áhuga í þau fimmtíu ár
sem hún hefði staðið þarna.“
Teitur kveðst hafa tekið hana
með sér suður ásamt kistlinum og
hann hefði dundað sér við að koma
honum í þokkalegt ástand til að
byrja með en kistuna eigi hann eft-
ir. „Vinur minn hristi hausinn þeg-
ar ég vildi troða fúinni og sprung-
inni kistunni inn í jeppann hans
þarna fyrir norðan og spurði hvað
ég ætlaði eiginlega að gera með
þetta gamla drasl. Eflaust er ég al-
gjör ruslakall, en mér finnst bara
svo gott að eiga gamla hluti sem
tengja mig við uppruna minn. Nú
stendur kistan góða í stofunni
minni; gömul og lúin og mér líður
vel að vita af henni nærri mér í
þessum hraða, miskunnarlausa og
plasthúðaða nútíma. Gott að leggja
lófana á hana miðja eins og ég
gerði þegar ég var lítill, finna fyr-
ir forfeðrunum og láta fortíðina
streyma um æðarnar. Svo flýg ég
kannski burt í henni einhverntím-
ann.“ ■
SKREYTOM FYR/R JÖUN MB> FflUAEGU GdUFEFNI!
Glæsilegt gólfefnaiirval á frábæru verði. Jólatilboð og góð greiðslukjör.
Boen mAqLh
Mottur...
Margarstæroir
...og að sjálfsögðu
teppiogdúkar
íúrvali.