Norðurljósið - 01.07.1913, Síða 1

Norðurljósið
— JVIÁNAÐARLEGT HEIMILISBLAÐ —
:
II. árg.
Júlí 1913
VANTRÚARMAÐURINN OO MÝFLUGAN.
Það var einu sinni í borg nokkurri guðsafneitari, sem
hafði mikið fylgi á meðal nágranna sinna. Hann gort-
aði mikið af vantrú sinni, alveg eins og hún væri
eitthvað sem hann gæti stært sig af, í staðinn fyrir að
láta hana verða tilefni til að þegja. Menn, sem ekki
skilja t. d. stærðfræði, eiga síst að tala mikið um hana
þeir eiga að þegja og læra; sömuleiðis
eiga þeir, sem ekki skilja trúmál, að segja
sem minst um þau.
Þessi maður naut sín best, þegar hann
var að lastmæla Ouði, og einn dag keyrði
hann úr hófi fram með því að birta áskor-
un til almáttugs Guðs, — ef slík vera væri
til, — um að mæta sjer i einvígi á vissum
stað og á vissum degi og klukkushmd!
Fólkið tók þessu með mismunandi til-
finningum. Sumum á meðal fylgismanna
hans þótti hann fara of langt. Aðrir hlökk-
uðu til að sjá hann sanna, eitt skifti fyrir
öll, að enginn persónulegur Ouð væri til.
Trúaðir menn báðu fyrir honum.
Staðurinn, sem maðurinn tiltók, var í
skógi nokkrum, skamt frá borginni, og
þegar tíminn var kominn, gekk hann út í
skóginn, beið þar litla stund og kom að
svo búnu heim aftur heill á hófi, að því er menn gátu
sjeð, og sigri hrósandi.
Svæsnustu guðsafneitararnir fögnuðu honum og Ijetu
niikið yfir þessari fullnaðarsönnun, að persónulegur Guð
væri ekki til. »Annars,« sögðu þeir, »hefði hann hlotið
að slá hann til jarðar, þar sem hann skoraði á hann
að gera það.«
Þegar kvöld var komið, tók sigurhetjan eftir því, að
augnalokið á öðru auganu á honum var farið að bólgna.
Þá mundi hann eftir, að ofurlítil mýfluga hafði setst á
augnalokið meðan hann var inni í skóginum, en hann
hafði strokið hana í burt. Bólgan fór hraðversnandi og
varð hann að leita læknis hið bráðasta. Læknirinn sagði
að hann hefði fengið blóðeitrun, enda dó maðurinn
eftir nokkra klukkutíma.
i.s'
■>Heimskinginn segir
i hjarta sínu: Enginn
Ouð!> (Sálnt. 14. 1.)
En Guð sendi eina
hina lítilf jörlegustn
skepnu sína og hinn gort-
andi spottari fjell fyrir henni.
Heitnildarmaðurinn fyrir
þessari sögu, sem er mjög
áreiðanlegur, fullyrðir að hann
gæti gefið upp nafn borgar-
innar og daginn, sem þetta